จากเล่มนี้คะ The ravaged bridegroom : masculinity in women
(Marion Woodman)
อีกท่านที่ทำงานจิตวิทยาสายจุงเกี้ยน แต่เน้นไปในเชิง จิตวิทยาของผู้หญิง
"นี่แหละชีวิตจริง เมื่อเรามีอยู่ในชีวิตจริง ๆ ก็เป็นบ่อเกิดอย่างต่อเนื่อง เราดำเนินไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง แล้วจู่ๆ หรือค่อย ๆ เปลี่ยนไปสู่อีกสิ่ง ไม่พอใจกับงานของเราไม่มีความท้าทายอีกต่อไป คู่หูของเราไม่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป วิธีเดิมๆ ไม่เพียงพออีกต่อไป
หากเราสัมพันธ์กับจังหวะธรรมชาติของจิตใจ เราจะพบว่าตัวเองอยู่ในครรภ์ ถูกปลีกตัวออกจากโลก ไม่แน่ใจอีกต่อไปว่าเราเป็นใครหรือกำลังจะไปที่ไหน หากเราสามารถอยู่กับความเจ็บปวดจากความดับ ความตายลงของสิ่งเก่า และแบกรับการรัดตรึงของการเปลี่ยนแปลง ในที่สุดเราก็ได้เกิดใหม่ เราอาจเพลิดเพลินไปกับที่ราบสูงใหม่ได้สักสองสามปี จากนั้นสิ่งที่ตรงกันข้ามก็เริ่มแตกสลายอีกครั้ง บังคับให้เราไปสู่ระดับจิตสำนึกใหม่
บางครั้งเรารู้สึกว่าเรากำลังขยับขึ้น บางครั้งก็ลงดิ่ง ไม่ว่าทางนั้นจะขึ้นหรือลงก็ตาม ดอกบัวที่เบ่งบานรับแสงแดดก็ยังหยั่งรากลึกอยู่ในโคลนตมที่คอยหล่อเลี้ยงเสมอ"
หนังสือเล่มนี้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาความเป็นชายและความเป็นหญิงให้เป็นพลังสองด้านในตัวเรา ทั้งสองด้านมุ่งสู่ความปรองดองภายใน
ตราบใดที่พลังงานเหล่านี้ถูกฉายไปยังผู้อื่น เราก็กำลังปล้นความเป็นผู้ใหญ่และอิสรภาพของเราเองจนกว่าเราจะลุกขึ้นรับผิดชอบต่อการฉายภาพ (projections) เหล่านี้
ความสัมพันธ์ที่แท้จริงนั้นเป็นไปไม่ได้เลย หากเราหมกมุ่นยึดติดอยู่กับภาพลักษณ์ของเรา แทนที่จะเกี่ยวข้องกับความเป็นไปได้ใหม่ๆ ที่กำลังขยายขอบเขตของเรา
ความเจ็บปวดจากความสัมพันธ์ที่แตกหักกำลังบีบให้ผู้คนต้องทำความเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าความเป็นชายที่ได้รับการปลดปล่อยและความเป็นผู้หญิงที่ได้รับการปลดปล่อยนั่นเป็นเช่นไร
เราจะปลดปล่อยพวกเขา/เธอออกจากตำนานที่ล้าสมัยที่ถูกฝังอยู่ในสุสานให้เป็นอิสระได้อย่างไร
คำถามนี้กลายเป็นเรื่องน่าตกใจทันทีในคืนที่ฉันเปิดโทรทัศน์เพื่อทราบเรื่องโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นกับมหาวิทยาลัยมอนทรีออล
มือปืนตะโกน “พวกแกเป็นพวกผู้หญิงกันทั้งนั้น!”
เดินเข้าไปในห้องเรียน แยกผู้ชายออกจากผู้หญิง และก่อนที่การสังหารหมู่จะสิ้นสุดลง ก็ได้ยิงนักเรียนหญิงเสียชีวิตไป 14 คน บาดเจ็บอีก 13 คน (รวมทั้งผู้ชาย 1 คน) จากนั้นก็หันปืมยิงใส่ตัวเอง ประเทศชาติเราโศกเศร้าต่อผู้ตาย ครอบครัว และต่อสังคมที่ความรุนแรงอันไร้สติที่บังเกิดขึ้น
แน่นอนว่าเป็นการกระทำของจิตใจที่ผิดปกติ จิตใจที่พังทลาย (Disordered) อย่างรุนแรง
ความเกลียดชังผู้หญิงที่หยั่งรากลึก การระเบิดของอาวุธกึ่งอัตโนมัติ การระเบิดออกของความหวาดกลัว ความขมขื่น และความโกรธเกรี้ยวของทั้งชายและหญิง
“จิตของคนเราก็ได้รับเอาสิ่งที่อยู่ในส่วนรวม (the collective) ทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว”
ญาดา กับวันสบายๆ สลับอ่านแต่ละเล่ม เพิ่มความเชื่อมโยงที่ไม่สิ้นสุด
ปล. ภาพหน้าปก สื่อได้ชัดเจนกับนัยยะของการถูกยึดไว้กับความไม่รู้จากความเชื่อต่างๆที่ส่งทอดกันมาอย่างเนิ่นนาน
ติดตามกันต่อไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
