สำคัญผิดว่าการปฏิบัติธรรม
แยกจากกิจกรรมการใช้ชีวิต
แท้จริงคือสิ่งเดียวกัน
การยึดมั่นถือมั่นว่า
มีการปฏิบัติธรรม
และมีการไม่ปฏิบัติธรรม
นำมาสู่ความประมาท
มัวเมาในความหนุ่มสาว
สิ่งที่รู้ว่าควรกระทำ ก็ไม่ทำ
สิ่งที่รู้ว่าไม่ควรทำ ก็ยังทำ
ชีวิตก็วนเวียนในวิบากเก่า
เอาความลังเลสงสัย
มาเป็นข้ออ้างที่จะไม่ทำ