ไม่ ใครจะทำก็ทำ ถ้ารบแพ้ตั้งแต่แรกแล้วผมก็ยอมแพ้เหมือนกันเท่านั้นแหละ
เอาง่ายๆ เลยนะ หากผมเป็นชาวปาเลสไตน์ ผมจะให้ยิวปกครองไปเลย จากนั้นก็ทำมาหากิน สร้างเนื้อสร้างตัว ทำตัวให้ดี หาทางให้ตัวเองร่ำรวย หรือส่งลูกส่งหลานให้มีการศึกษา แล้วมันก็เป็นยุคของพวกเขา ถ้าผู้ปกครองปกครองไม่ดี เราก็แค่ค่อยด่าผู้ปกครองก็เท่านั้นเอง ผมไม่เห็นประโยชน์จากการทำสงครามที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีวันชนะเลย
คุณครับ เอาอะไรมาก ก่อนสมัยพระเจ้ากรุงธนฯ จังหวัดที่ผมอยู่เป็นดินแดนของล้านช้าง และผมก็เป็นคนลาว และก็อย่างที่คุณอาจจะเห็น "ลาว" นั้นถูก "ไทย" เหยียดหยามจะตายไป แต่มาสมัยนี้ก็เริ่มจางๆ ลงไปแล้ว ภาคอีสานก็ได้รับการพัฒนาจากส่วนกลางมาตามลำดับๆ ไม่ว่าในสัดส่วนยังไงก็ตาม แล้วผมจะต้องไปทำแบบฮามาศอะไรนั่นมั้ย? ทำก็บ้าแล้ว หากทำอย่างนั้นป่านนี้ที่นี่ก็ยังจะไม่สงบสุข ก็ยังจะรบกันไปรบกันมา ถูกปราบไม่รู้เลิกรู้แล้ว ดูชาว "ปัตตานี" ของเราเถิด
อาณาจักรปัตตานีเอง หากจะว่าไปก็อุดมสมบูรณ์ไม่น้อย ผมว่าทำเลดีกว่าอีสานบ้านผมเสียอีก หากให้รัฐพัฒนาดีๆ ดีมิดีป่านนี้ได้เจริญร่ำรวยเหมือนภาคตะวันออกไปแล้วด้วยซ้ำ แต่เห็นมั้ยล่ะ มีขบวนการแบ่งแยกดินแดน ขบวนการปลดแอกจากสยาม จากรัฐไทย ต่อให้ปลดแอกไปได้ก็ยังจะเป็นรัฐเล็กๆ ที่ยากจนอยู่ดี ไม่ต้องพูดเลยว่ามันไม่มีความเป็นไปได้ในตอนนี้ แล้วผู้คนในนั้นเป้นไง? ยากจนข้นแค้นและถูกทอดทิ้ง
การเอาชนะคนอื่นด้วยสงครามไม่ได้สรา้งความยิ่งใหญ่เกรียงไกรให้ผู้ชนะมากเท่าไหรหรอก เอาชนะความโกรธแค้นเกลียดชังที่อยู่ภายในใจของตัวเองได้ ปาเลสไตน์จะอยู่เย็นเป็นสุข ส่วนพวกยิวน่ะ ปล่อยให้โลกเป็นคนประณาม และปล่อยให้พระเจ้าเป็นผู้จัดการเขาเอง พระองค์ไม่ได้มอบความยั่งยืนชั่วนิรันด์ให้อาณาจักรไหนซักอาณาจักรในโลกนี้หรอก พระองค์มองความล่มสลายให้กับทุกๆ อาณาจักรบนโลกนั่นแหละ ส่วนเมื่อวันนั้นมาถึง...
หากชาวปาเลสไตน์ยังรักษาอัตลักษณ์ วัฒนธรรมของตัวเองไว้ได้อย่างเหนียวแน่น อยากจะสร้างอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาใหม่บนผืนดินแห่งนั้นก็ทำได้ ทำได้โยง่ายด้วย
ดังนั้นแหละ ไม่มีประโยชน์ใดๆ เลยกับการต่อกรกับคนที่แข็งแกร่งกว่าเรามากต่อมาก แต่จง "เรียนรู้เขาไปก่อน เราอ่อนแอ อย่าผลีผลาม" เหมือนอย่างพระเนรศวรนั่นแหละ หากอยากจะกู้ชาติน่ะ ไม่ใช่เอาหัววิ่งชนกำแพง เพราะสุดท้ายถ้าไม่หยุด ทุกคนก้จะหัวแตกตายกันหมดก็เท่านั้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
