๑๙. อุปมาแห่งชีวิต
ฟังความข้อนี้แล้ว ท่านอาจจะฉงนฉงาย ถ้าท่านประสงค์จะได้มัน ท่านจะพลาดจากมัน แต่ถ้าท่านสลัดมันออก แล้วท่านจะได้มันมา
เพราะว่าถ้าท่านต้องการมัน ด้วยความรู้สึกสามัญนี้ ตัวมันเองจะสร้างปัญหาให้ แต่ถ้าท่านสลัดมันออกไป แล้วท่านจะได้มันมา
อุปมาเหมือนเด็กๆ คนหนึ่ง ที่ปลูกกุหลาบขึ้นมากอหนึ่ง เมื่อมันออกดอกขึ้นมาแล้ว ถ้าเขาตัดดอกนั้นมาดม มันก็ดมได้ชั่วโมง ๒ ชั่วโมง แล้วกลีบมันก็โรย แต่ถ้าเด็กคนนั้นฉลาดพอ เมื่อตัดแล้วก็ยื่นให้เพื่อนคนหนึ่งแม้ว่ากุหลาบมันจะโรย แต่ว่ามันกลับไปบานอยู่ในใจของเพื่อนทันทีด้วยไมตรีอันนั้น เพราะฉะนั้น อีกกี่ปีๆ พบหน้ากัน มันรู้สึกอย่างกับว่าดอกกุหลาบนั้นบานอยู่ทั้งในใจเพื่อน และในใจตัวเอง ที่ได้สละอะไรออกไป นี่คือสิ่งที่เรียกว่าไมตรี อันมนุษย์ผู้ตระหนี่จะไม่ยินดีเลย
พระพุทธองค์ท่านตรัสว่า พวกมารเท่านั้นจะไม่ยินดีในการให้ทาน ส่วนสัตบุรุษ หรือบัณฑิตนั้น เมื่อเห็นชีวิตเป็นเพียงฉากผ่านเป็นละคร เขาจะไม่เยื่อใยอะไรอีก ต้องสละสิ่งนั้นออกไปให้มากที่สุด
เพราะฉะนั้นพระพุทธองค์จึงตรัสว่า นาญฺญตฺร สพฺพนิสฺสคฺคา โสตฺถึ ปสฺสามิ ปาณินํ ตถาคตมองไม่เห็นความสวัสดีของสัตว์ทั้งหลาย เว้นไว้แต่สลัดมันออกไปให้หมด เมื่อสลัดมันออกไปหมด มันจะเต็มในตัวของมันเอง
"อุปมาแห่งชีวิต" เป็น ๑ ใน ๖ เล่ม จากชุดปาฐกถา "พระธรรมกับชีวิต" โดยทุกเล่มบันทึกจากที่ท่านเขมานันทะ ปาฐกถาให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางเขน ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ขณะนั้นท่านยังครองสมณเพศ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
