เอาเรื่องเด่นๆ ที่เป็นปมมาจนทุกวันนี้ละกัน คัดสรรมาจากสมัยวัยประถมฯ นะคะ
1. นั่งรถจี๊ปไปหาคนงานกับพ่อ ต้องได้นั่งหน้าเคียงข้างพ่อเสมอ คุณแม่หรือแม้แต่พี่ๆ ต้องหลบไปนั่งเบาะหลังทุกคน และเมื่อได้นั่งข้างหน้าแล้ว จะต้องเป็นคนดูแลบริการพ่อ เช่น เอาน้ำให้พ่อดื่ม แกะเปลือกขนมให้พ่อ หรือแม้แต่สั่งให้ทุกคนเงียบๆ อย่าคุยส่งเสียงดังรบกวนพ่อ แล้วก็วันที่แม่เรามาถึงหน้าบ้าน แล้วตะโกนลั่นว่าพ่อเสียแล้ว เด็กในวัยประถมต้นฯยืนสั่นไปทั้งตัว โลกสวยๆทั้งใบ สลายดับฉับพลัน!
2. แม่ตบปาก เพราะเผลอพูดคำว่า "ม๊าจะบ้าหรือไง!" ใส่หน้าแม่ด้วยความโมโห แม่ตบปากเพี๊ยะ! จนเราน้ำตาร่วง แม่บอกว่า "ถ้าม๊าบ้า จะเลี้ยงให้โตได้ขนาดนี้หรือ" เออจริง! แม่พูดถูกเผ็ง! ดังนั้นที่บ้านจะพยายามไม่พูดคำหยาบใดๆต่อหน้าแม่ เพราะแค่คำว่า "บ้า" แม่ก็รับไม่ได้แล้วค่ะ ยกเว้นอยู่กับเพื่อนก็อาจมีบ้าง (แต่ต้องลับหลังแม่นะคะ)
3. ปิดเทอม แม่ให้ไปช่วยอาอี๊ขายของ แล้วเราขโมยสินค้าใหม่ๆ ของอาอี๊ ใส่กระเป๋ามาขายที่โรงเรียนในวันเปิดเทอม ต้นทุนคือความเสี่ยงในการขโมย แต่กำไรนั้นคุ้มค่ามาก ครั้นเข้าคลาสเรียนพระพุทศาสนาวันอาทิตย์ หลวงพี่วิทยากรถามว่า ใครเคยทำผิดศีล 5 บ้าง ตอนนั้นคือ ยกมือแล้วสารภาพบาป เพราะไปหยิบยืมพิธีสารภาพบาปของศาสนาคริสต์มาใช้ หวังว่าจะไม่ตกนรก!
เรื่องที่แก้ไม่หายจนทุกวันนี้คือ
ภาวะช็อคที่น้องแมวกระโดดจากบันได
กระโจนใส่เรา และใช้กรงเล็บข่วน!
เป็นที่มาให้เรามีภาวะ Fear of Cats
น้องแมวโดนตัวไม่ได้ เหงื่อจะแตกและเป็นลมค่ะ
แต่เราเป็น Dog Lover นะ เรารักน้องหมา!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
