The First Love of The Male Lead's Deadly Rival
Author 林绵绵 lin mian mian
3.5 / 5 ดาว just not my cup of tea
นิยายรักหวานแหวว สไตล์วัยรุ่นวัยใส เหมาะกับคนที่ชอบอ่านนิยายรักล้นใจ ไม่มีเรื่องร้ายๆ ไม่เครียด
ส่วนตัวอ่านแล้วไม่ค่อยอิน อาจเพราะเกินวัยไปเยอะ และไม่ค่อยถูกจริตกับนิยายรักหวานๆ เท่าไหร่
แถมไม่รู้ทำไม อ่านไปก็นึกถึงโศกนาฏกรรมในเรื่อง Better Days ไปตลอด อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว มันต้องมีอะไรซักอย่างที่แย่ๆ โผล่ขึ้นมา
สงสัยเรื่อง Better Days จะทิ้งความประทับใจไว้ชัดเกินไป จนอ่านนิยายรักมัธยมปลายเรื่องไหนก็รู้สึกหวาดระแวงไปหมด
เพราะตอนสมัยอ่านเรื่อง Transmigrating To Become The Boss’s Little Fairy (Chun Dao Han) (มีแปลไทย ชื่อ Sweet Candy Fairy ให้รักนี้มีแต่ความหวาน) ที่เป็นนิยายรักหวานแหววมัธยมปลายเหมือนกัน แต่อ่านก่อนเรื่อง Better Days ก็ไม่มีความรู้สึกกังวลแบบนั้นเลย
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว coming of age เล่าเรื่องผ่านมุมมองของนางเอก Jiang Yumo ที่จู่ๆ ก็ฝันเห็นอนาคตของตัวเอง และค้นพบว่าตัวเองเป็นแค่ตัวประกอบของนิยายรักวัยเรียนเรื่องหนึ่งเท่านั้น
ส่วนใหญ่ นิยายทำนองนี้จะจัดให้นางเอกตื่นรู้ ปรับปรุงตัวเอง เพื่อเปลี่ยนชะตาชีวิตให้ดีขึ้น บางเรื่องอาจจะมีไปฟาดฟันกับตัวเอกหญิงหรือตัวเอกชายเดิมของเรื่อง เพื่อเอาชนะ ชิงโชคชะตาดีๆ กลับมาไว้ที่ตัวเอง
เรื่องนี้ไม่ใช่แบบนั้น นางเอกยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี ไม่คิดจะไประรานหาเรื่องตัวเอกเดิมในนิยาย แค่พยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น ทั้งด้านการเรียนและความรัก
นางเอกรู้ตัวเองว่า มีความสามารถแค่ไหน ไม่หวังว่าจะเก่งเป็นอันดับ 1 ของโรงเรียน หรือไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยดังๆ แค่ทำตัวให้ดีขึ้นแบบเต็มศักยภาพที่ควรทำได้ และได้เข้าเรียนคณะที่ชอบจริงๆ
นางเอก EQ ดี รู้จักตัวเอง มั่นใจในตัวเอง รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร รู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนเก่งด้านวิชาการ และรู้จุดแข็งด้านอื่นของตัวเอง จากนั้นก็พัฒนาตัวเองไปด้านนั้นอย่างเต็มที่ จนสัมฤทธิ์ผล
พระเอก Duan Ye มีบทบาทคือ "รักนางเอก" อย่างเดียว นิยายไม่ได้บอกชัดเจนว่าพระเอกทำอะไรถึงหาเงินได้ ช่วงแรกที่เพื่อนพระเอกอ้างถึง เหมือนว่าจะเป็นงานผิดกฎหมายหรือไม่ควรทำ แต่จนสุดท้ายก็ไม่มีเฉลย
ซึ่งเป็นหนึ่งจุดที่ทำให้ตะหงิดใจกับนิยาย ค่อนข้างเน้นความรักระหว่างพระนางมาก จนละเลยเหตุผล ความสมเหตุสมผลบางอย่างไป
(แต่ก็เป็นนิยายรักหวานแหววของวัยรุ่นอ่ะนะ จะเอาเหตุผลที่มาที่ไปอะไรมากมาย เน้นฉากหวานๆ ให้คนอ่านฟินก็พอแล้ว)
พระเอกในนิยาย รักจริง ทุ่มเท อดทน ดูแลดีมาก มากจนคิดว่าคงหาคนจริงๆ แบบนี้ได้ยาก (เด็กสาววัยรุ่น ควรใช้ความระมัดระวังในการอ่านนิยายเรื่องนี้ เพราะอาจจะทำให้เกิดความคาดหวังกับแฟนหนุ่มในอนาคตมากเกินไป จนเกิดความผิดหวังในโลกแห่งความเป็นจริงได้ 55)
สิ่งที่ชอบและคิดว่าคู่รักควรเอามาเป็นแบบอย่างในความสัมพันธ์ คือ พระเอกและนางเอก "respect" ซึ่งกันและกัน ภาษาไทยน่าจะเป็น "เคารพและให้เกียรติ" ซึ่งกันและกัน แบบนั้นล่ะมั้ง
พระเอก respect การตัดสินใจของนางเอก ในแง่ความรัก แม้จะชอบสาวเจ้ามากเท่าไหร่ ก็ไม่มีการบังคับดึงดัน แต่พยายามดีกับนางเอก ดูแลเอาใจใส่ ใช้ความสม่ำเสมอและมั่นคง จนเอาชนะใจนางเอกได้ มึหึงหวง แต่ไม่ได้กักขังข่มขู่นางเอก ดูพร้อมจะยอมรับชะตากรรมถ้านางเอกเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น
ในแง่การใช้ชีวิตทั่วๆ ไป ก็เคารพการตัดสินใจของนางเอกเช่นกัน จนอาจจะดูเหมือนตามใจไปทุกเรื่อง จริงๆ คือพิจารณาแล้วว่า ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงที่ตามใจไม่ได้ และคอยดูแลอยู่ตลอดไม่ว่าผลของการตัดสินใจทำนั้นจะออกมาในรูปแบบไหน
นางเอกเอง ก็ respect พระเอก และ respect ในความสัมพันธ์กับพระเอก แม้ในตอนที่ยังไม่สามารถคบกันได้อย่างเป็นทางการ แต่เมื่อเธอรู้ใจตัวเองแล้ว เธอก็ไม่ทำอะไรให้พระเอกต้องกังวลหรือเป็นห่วง ถึงจะมีคนมาชอบเธอ เธอจะบอกเล่าเรื่องคนคนนั้นกับพระเอกโดยไม่ปิดบัง โดยไม่กลัวว่าพระเอกจะเข้าใจผิดหรือโกรธ และปฎิเสธฝ่ายนั้นไปอย่างชัดเจน ไม่ทำตัวบริหารเสน่ห์ หลอกล่อผู้ชายคนอื่นมาเป็นตัวสำรอง หรือสร้างเรื่องให้พระเอกหึงหวงแต่อย่างใด
อาจจะดูว่าพระเอกทุ่มเทให้นางเอกทุกอย่าง แต่นางเอกก็ไม่ได้เป็นแต่ฝ่ายรับ ที่รอให้พระเอกทำทุกอย่างให้เพียงอย่างเดียว พระเอกให้ของขวัญวันเกิดที่น่าประทับใจ เธอก็ตั้งใจหาของขวัญวันเกิดอย่างดีให้พระเอก ในขณะที่เขาดูแลเธอ เธอก็ดูแลเขาเช่นกัน นางเอกรู้ว่าเขาบากบั่นขยันทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวเพื่ออนาคตของทั้งคู่ เธอก็ตั้งใจทำให้พระเอกมีความสุข ประคับประคองความสัมพันธ์ทางไกลให้ไปรอด ไม่วอกแวก ไม่ปิดบังความสัมพันธ์ของทั้งคู่กับคนอื่นๆ
ส่วนตัวคิดว่านี่เป็นจุดที่สำคัญอย่างนึงในการคบหาเป็นแฟนกันของมนุษย์เรา เพราะถ้าไม่มีความเคารพซึ่งกันและกัน ไม่ให้เกียรติซึ่งกันและกัน หรือมีฝ่ายนึงเป็นฝ่ายให้ อีกฝ่ายเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว สุดท้าย ความสัมพันธ์นั้นน่าจะแห้งเหี่ยวเปลี่ยวดาย ไม่สามารถคบกันไปจนตลอดรอดฝั่งได้
เหล่าตัวประกอบน่ารัก มีบทบาทพอสมควร สมาชิกกลุ่มเพื่อนพระเอกนางเอกทำให้นิยายไม่น่าเบื่อเกินไป มีบทตลก จิกกัดกันบ้างตามสมควร
ไม่มีสถานการณ์คับขัน ไม่มีตัวร้าย ไม่มีนางร้าย ไม่มีคนร้ายที่ทำให้เรื่องราวตึงเครียดหรือเกิดวิกฤติ
ปัญหาต่างๆ เกิดจากความคิด การตัดสินใจของตัวละครเอง ซึ่งก็แก้ไขได้อย่างราบรื่นทุกครั้ง
ส่วนตัวชอบเนื้อเรื่องของตอนเสริม ที่เป็นเรื่องราวของพระเอกนางเอกตามเส้นทางในนิยายเดิม มีอุปสรรค มีความไม่เข้าใจ มีความรักๆ เลิกๆ มีความกดดัน เหนื่อยใจและเครียดกับงานในปัจจุบัน พร้อมทั้งกังวัลกับอนาคต
แต่ในใจก็ยังรักกันอยู่ ไม่สามารถปล่อยวางกันและกันได้ ไม่ได้มีบทหวานจนเลี่ยน เป็นผู้ใหญ่วัย 30 ที่มีความเข้าใจกันมากกว่า
สิ่งที่ชอบมากสำหรับนิยายเรื่องนี้ คือหลักคิดเรื่องการพัฒนาตนเองกับความรัก สามารถทำควบคู่ไปด้วยกันได้
คนรักกัน ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันอยู่ด้วยกันตลอด คู่รักสามารถทำตามความฝันของตัวเอง ประสบความสำเร็จในสายงานของตน และครองคู่อยู่ด้วยกันได้ ถ้ามีความเข้าใจกันมากพอ
นิยายไม่สนับสนุนให้ใครต้องเสียสละอนาคต เสียสละตัวเองเพื่ออีกฝ่าย เพราะจะกลายเป็นการกดดันอีกฝ่าย ผูกมัดทั้งคู่ไว้ จนเกิดความเหน็ดเหนื่อยในความสัมพันธ์ได้
อ่านเรื่องนี้จนจบ ทำให้นึกถึงเพลง "ที่ว่าง" ของวง Pause (ปี 2543) ที่สามารถเอามาใช้สรุปธีมหลักของนิยายเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์และพอเหมาะพอเจาะ
"หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน
ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง
หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บ ด้วยกัน
ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา
แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน ของเธอ
เรียนรู้รักอย่าง รู้คุณค่า ฝันไม่ไกล
บินไปตามทาง หาดวงตะวัน ที่เธอต้องการ
ไม่มีฉุดรั้ง ไม่มีดึงดัน เราเข้าใจ
รักยังแสนหวาน รักยังไม่เปลี่ยน เคียงคู่กัน
...
วันเวลาที่เราห่างไกล ความเข้าใจจะทำให้เราใกล้กัน
กลับกลายเปลี่ยนเป็นพลัง ... "
อ่านนิยายเวอร์ชันภาษาอังกฤษได้ที่นี่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
