ในฝันไร้ เก่า-แก่-เนิ่นนาน(2)
ผู้คนไม่เยอะเหมือนตอนแรก นับคนได้ ทว่าท่าแอ๊คชั่นของแต่ละคนกลับดูไม่แตกต่างกับคราวจำนวนฝูงชนรวมตัวก่อกองกันเยอะๆ แม้จะแตกพื้นที่ส่วนตัวของใครของเราในเฟรมของใครของคนนั้นก็ตาม
ไม่ยกเว้นแม้ท่าแอ๊คชั่นของเราทั้งสอง คงซ้ำรอยท่าทางเลียนแบบไม่ใครก็ใครสักคนก่อนหน้าหรือในเวลานี้
ตวนส่งภาพที่ถ่ายคู่กับโกรันให้แฟนดูทันที คราวที่แล้ว เขามาที่นี่กับแฟน คราวนั้น มาที่นี่ เพียงเพราะความฝันของเธอที่ต้องการถ่ายรูปคู่กับเขาตรงนี้เท่านั้น ทว่าคราวนี้ เขามาที่นี่ ตามสัญญาที่มีไว้กับอีกคน เขาอยากช่วยสานฝันของอาชิให้เป็นจริง ถึงตอนนี้ แม้จะดูเลือนลอย ไม่ทราบถึงแก่นแท้ ไม่รู้เรื่องราวความฝันความตั้งใจความเดิมของเรื่องทั้งหมดก็ตาม
เจ้าถิ่น รุ่นพี่'มหาลัย ผู้ถูกจ้างวานด้วยค่าเหนื่อยขั้นสูงจากบ้านเกิดบินมาทำงานเต็มเวลากับสโมสรดังที่นี่ชี้ชวนให้เดินย้อนกลับขึ้นมาทางเนินเส้นทางหน้าร้านคาเฟ่อีกครั้ง
"อย่างที่พี่เคยว่าไว้ ดริปกาแฟกับคราฟต์ เนี่ยเหมือนกันอย่างนึง ต้องกินบ่อยๆถึงจะรู้ว่า อันไหนอร่อย อันไหนไม่อร่อย สายพันธุ์กาแฟตัวไหน หรือส่วนผสมต่างๆในคราฟต์เบียร์ มอลต์เอย ฮอลป์เอย ตัวไหนเบลนด์เข้าเยอะๆแล้ว เผอิญสบลิ้นเรามากกว่า คริๆ"
ตวนพูดยิ้มๆช่วงเดินผ่านหน้าคาเฟ่ดริปสาวใหญ่มาดเซอร์
"ขนมปังร้านเนี่ยะ กินคู่กับดริป เป็นไงอ่ะ?" รุ่นพี่กล่าวถามยิ้มๆพลางแตะแขนอีกฝ่ายให้ขยับจากพื้นถนนซอยที่โรยด้วยหินโบราณขึ้นมาเดินบนฟุตปาธแคบๆแทน
"อ้อ! อร่อยคับ ขนมปังสูตรที่นี่ แทบจะทุกร้านเลยนะคร้าบ เท่าที่ผมมาเกาะเนี่ยหลายครั้ง สังเกต แปลกนะคับ หน้าตารสชาติกลิ่นอาย เปรียบคล้าย ทรงบ้านยกพื้นสูง แบบเห็นทั่วๆไปในอาเชี่ยน กินๆเคี้ยวๆเพลินๆ ดันมีปราสาทในยุโรปโผล่ออกมาเฉยเลย อ่ะฮ่า" เสียงรุ่นน้องขับขานครื้นเครง
"มื้อเช้าในร้าน พวกประมาณ เก่าแก่ เปิดร้านมาหลายเจน มีหนมปังหน้าตาแปลกๆกินคู่กับชานมข้นเข้มๆ เอกลักษณ์ของที่นี่เลยละ เคยกินไหม?" โกรันพูดไปพลางมองร้านรวงเก๋ๆข้างทาง ของโชว์ร้านหนึ่งแขวนเตะตา นั่นมันอะไรนะ!? มองดูคล้ายๆกระเป๋าใบจิ๋วทำมือสำหรับใส่มือถือโดยเฉพาะ
"หลายครั้งแล้วคับ โรงแรมที่ผมชอบพัก ที่อยู่ฝั่งโน้นย่านช้อปปิ้ง มีเจ้าดังใกล้ๆ อิอิ..เด๋ว วันท้ายๆทริปเนี้ย ถ้ามีเวลาเหลือว่าจะชวนพี่"
ขนมปังสไตล์เอกลักษณ์ไม่มีที่ไหนเหมือน
เราเดินบนถนนซอยที่มีลักษณะคล้ายๆลาดขึ้นลาดลง สองข้างทางประกอบด้วยร้านรวงเล็กๆแต่งเก๋ๆสไตล์เจนใหม่ ขายของแปลกๆประมาณพวกแฮนด์เมคเป็นหลัก แน่นอนข้างบนเป็นตึกบ้านพักอาศัยสภาพยังดูดีแม้ย่านแถวนี้จะประกอบด้วยตึกรามบ้านช่องอันเก่าแก่เนิ่นนาน
เมื่อเจอเส้นทางเรียบๆสลับลาดชันน้อยๆบ้าง อารมณ์คล้ายๆใกล้จะถึงสุดซอย ตวนสังเกตเห็นปากทางของซอยแยกเล็กๆตื้นๆด้านซ้ายมือสามซอยเรียงกัน มองเข้าไปในซอยแยกหนึ่งจะเป็นตึกบ้านไม่สูงและไม่ใหญ่โตมากเหมือนตึกบ้านรุ่นใหม่ ส่วนใหญ่จะมีตึกบ้านในซอยแยกเพียงตึกเดียวโดดๆ
ตวนและโกรัน หยุดยืนหน้าปากซอยแยกสุดท้าย ตรงข้ามกับซอยแยกเยื้องๆออกไปนิดเป็นทางลาดลงไป มองเห็นชัดว่าต่ำลงไปกว่าพื้นถนนซอยที่เรายืน ที่เห็นลานตาข้างหน้าคือตลาดสด แผงขายของสดเรียงรายสองข้างยาวพรืดดดด มีผู้คนจับจ่ายบางตา
โกรันบอกว่าถ้าเดินผ่านตลาดสดนี้ไป จะมีทางเดินเชื่อมไปถึงบันไดเลื่อนที่ยาวที่สุด
สายตาตวนมองเลยผ่านตลาดสดกลางแจ้ง จินตนาการไปถึงเส้นทางเชื่อมต่อไปยังบันไดเลื่อนที่ยาวที่สุด ย่านนั้นเขากับแฟนเคยมาเดินเที่ยวกันแล้ว
ทั้งคู่หันกลับมายังตึกบ้านในซอยแยกสุดท้าย เสาไฟรุ่นเก่าหนึ่งเดียวตรงทางเข้าเหมือนคอยทำหน้าที่ประหนึ่งดังการ์ดรักษาความปลอดภัยซึ่งกำลังเพ่งสังเกตทีท่าของชายแปลกหน้าทั้งสองอย่างระมัดระวัง ทั้งที่หลอดไฟยังปิดคล้ายหลับใหล ไม่มีแสงสว่างสาดส่องพลังใดๆออกมา
ตวนหันรีหันขวางพักใหญ่ โกรันยืนนิ่งเหมือนใช้ความคิด หากความคิดอย่างหนักหน่วงกลับเกิดขึ้นกับผู้หันไปหันมามากกว่า
"ความจริงคืออะไร ผมไม่อาจรู้ได้ แต่เท่าที่ได้รู้จักอาชิมาเนิ่นนาน เรียนรู้เรื่องงานกับแก จับทางแกได้ ผมอ่านว่า แกชวนผมมาที่นี่ เพื่อให้ผมมาส่งข่าวตัวแกกับครอบครัว ครอบครัวที่เขามีเหตุจำเป็นต้องรีบหนีอย่างปัจจุบันทันด่วนออกไป ไม่มีการกล่าวลาหรือบอกเล่าเรื่องราวเหตุผลใดๆ เมื่อเดินทางไปแอบที่ไหนสักแห่งไกลๆแล้ว อาชิคนใหม่เกิดขึ้นที่นั่น คนเก่าที่เคยอยู่ที่นี่ ชื่ออะไรไม่รู้ คนนั้นได้หายสาปสูญไปแร้ว"
"อาชิ ตั้งใจเฉลยและไหว้วานผมให้ทำเรื่องนี้ ตอนมาถึงกันที่นี่ นี้ละหนา ถ้าไม่รักกันจิงคงไม่ชวนผมหรอก อาชิไม่กล้าเสนอตัวเพียงลำพัง แหงๆ แน่นอน อืม..อันที่จิงๆ เวลาตอนนี้แหละคับคือเวลานัดหมาย วันนี้แหละพี่ แต่ อาชิ...เออ..มาไม่ได้-ไม่ได้มา ผมยืนอยู่ตรงนี้ โดยใช้เซ้นส์ส่วนตัวนะคับ ที่ไหว้วานพี่มาด้วย อยากให้พี่ช่วยวิเคราะห์ เอาให้เหมือนเวลาพี่วิเคราะห์เกมให้สโมสรเลยนะ อาชิเคยบอกแค่เพียง ตลาดสดอยู่ข้างล่างตึกบ้านแก" ตวนหยุดยืนนิ่งไม่ไหวติงพร้อมค่อยๆยกมือชี้ไปยังตลาดสดด้านล่าง
"ถึงยังไง เราก็ทำได้แค่นี้ ใช่ไหมละ?"โกรันถาม
ตวนถอนหายใจ เงยหน้าขึ้นมองตึกบ้านในซอยแยกสุดท้าย
"ใช่คับพี่ เราไม่รู้ว่า ครอบครัวเขาอยู่ไหน?ชั้นไหนหรือมีใครกันบ้าง?ทำงานอะไร?ชื่อเสียงเรียงนามอะไร?" ลมพัดเบาๆลอยกระทบหน้าเขา แต่ใบหน้าโกรันเหมือนไม่โดนอะไร
"ครั้นจะเดินเร่ถือรูปถ่ายอาชิ ให้คนในตึกดูว่ารู้จักไหม?...ถ้าบังเอิญมีคนจำได้ จะได้รู้ ญาติพี่น้องเขาอยู่ไหน? แต่อืมม์..ท่าทางทำยังงี้คงลำบาก คิดว่า อาชิคงทำตัวไม่เหมือนเดิม ประมาณแปลงโฉมใหม่ตอนหนีจากที่นี่ไปอยู่ที่ไกลๆ อาชิเหมือนคนญี่ปุ่นมั้กๆนะ พูดอีกอย่าง อาชิเปลี่ยนร่างเป็นคนญี่ปุ่นเนียนกริบ" เขาหยุดพูดและเพิ่งนึกได้ว่า ไม่มีผู้คนเดินไปเดินมาขวักไขว่แถวนี้เลยนะ
"ผมก็แค่ถ่ายรูปตึกบ้านเก็บไว้ ถ่ายตลาดสดเก็บไว้ ถ่ายบรรยากาศรอบๆ เออ..ถ่ายไปเพื่ออะไรรึ? ไม่มีอะไร แค่เก็บไว้เฉยๆ และไม่รู้ว่าจะทำประโยชน์อะไรกับภาพเหล่านี้ได้ในวันนี้หรือวันข้างหน้า อาจจะไม่มีเลย ไม่แน่ พรุ่งนี้ ทุกอย่าง อาจหายวับไป เหมือนการหายวับไปของอาชิ ถ้าจะมี สิ่งที่ก่อเกิดในใจ ก็แค่รู้สึกดี ที่ได้มาตามนัด มันคล้ายเรื่อง สปิริต ซึ่งสปิริตเนี่ยะ คงอยู่ในใจอาชิมาโดยตลอด สิบเจ็ดปี ไม่ว่า เขาจะกลายเป็นใคร คนไหนก็ตาม ก็แค่นั้นแหละคับพี่"
โกรันพยักหน้าช้าๆ ส่วนตัวเขากับอาชิไม่เคยเจอกัน ไม่เคยรู้จักมักจี่
" ได้มาเจอพี่ กินดริปกับพี่ ถ่ายรูปคู่อวดแฟน เดินเที่ยวย่านเมืองเก่า อย่างนี้ ผมก้อว่า ผมแฮปปี้นะคร้าบ ได้มาดูงาน แลกเปลี่ยนเรื่องงานกับสโมสรที่กำลังฮอต ผมว่า ได้หลายอย่าง แล้ว อ้า...เด๋ว เราจักเตร่ๆ แถวๆนี้ รอเวลา ช่ายป่าวพี่ ภาคเย็นที่กำลังจะมาถึงกับลานไคฟง "
ทั้งสองส่งยิ้มและสบตากัน แล้วทั้งคู่ต่างก็หันมองสอดใส่ไปรอบๆเหมือนพยายามเก็บภาพเหล่านี้ให้คงอมตะนิรันดร์กาลต่อไป พวกเขาใช้เวลายืนใกล้เสาไฟเนิ่นนานโดยไม่ส่งเสียงพูดจาต่อกัน
กระทั่ง เวลาล่วงเลยพอประมาณ โกรันแนะนำให้เดินไปให้สุดทางพื้นถนนหินโบราณ ปลายทางตรงนั้นเหมือนเป็นพื้นที่ด้านหลังของตึกบ้านหลังหนึ่ง ด้านข้างขวาปลายทางคล้ายมีช่องทางเล็กๆซึ่งโกรันบอกว่ามีทางเดินออกไปถึงถนนใหญ่ย่านเซ็นทรัล เราคงต้องไปเตร่แถวสถานที่ราชการในตำนานกันสักหน่อย
ทั้งคู่เดินเลียบถนนซอยนั้นต่อไปจนสุดปลายทาง ไล่หลังพวกเขา ย่าเดินขึ้นมาจากตลาดสดหิ้วของพะรุงพะรัง เดินเข้าตึกบ้านโดยไม่ลืมกล่าวทักทายในใจกับเสาไฟต้นเดียวที่กลับไปหลับใหลและฝันหวานต่อในห้วงเวลาบ่ายที่อากาศโดยรอบแจ่มใสเป็นพิเศษ.
ตลาดใต้ตึกบ้าน/บันไดเลื่อนกลางแจ้งยาวที่สุด
ชายอดนิยม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
