ทำไม คนหนุ่มสาวในปัจจุบันไม่ปรารถนาที่จะแต่งงานและมีลูก?
สภาพแวดล้อมที่ดีจะส่งเสริมการพัฒนาอารมณ์เชิงบวกของมนุษย์!
ในทางกลับกัน หากเกิดสงครามนานหลายปี จะมีใครยังอยากมีลูกไหม?
เศรษฐกิจก็เช่นเดียวกัน! เมื่อคุณมีอาหารและเสื้อผ้าเพียงพอเท่านั้น คุณถึงจะนึกถึงตัณหาได้!
![[ลงทุนแมน] ตลาดอาหารสัตว์โลกโตแรง 4 ล้านล้าน ไทยอยู่ตรงไหน ใครจะเป็นผู้ชนะ ? | INSIGHTS STORY
หมดยุคคนเลี้ยงลูก แต่เลี้ยงสัตว์เป็นลูกกำลังมาแทน กระแสดูแลสัตว์เลี้ยงเสมือนสมาชิกในครอบครัว หรือ Pet Parent เพิ่มขึ](https://t1.blockdit.com/photos/2025/02/67b0017c0c62ed8641b813cf_800x0xcover_1gkdTpHx.jpg)
ถ้าคุณไม่สามารถตอบสนองความต้องการด้านอาหารและเสื้อผ้าได้ คุณก็จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างน่าสังเวชเท่านั้น! และการมีลูกก็ยังเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ!
หลายเพจเคยคุยกันเรื่องนี้ไปแล้ว ดังนั้น วันนี้ผมจะไม่พูดยาวๆ ผมจะพูดถึงแต่มุกข้อสรุปที่ผมคิดว่าเป็นไปได้เท่านั้น
อย่างแรก แรงกดดันมหาศาลในการเอาชีวิตรอดขัดขวางเราไม่ให้เผชิญการแต่งงานและการคลอดบุตรอย่างสงบ
พูดตรงๆ ค่าใช้จ่ายในการแต่งงานและการเลี้ยงดูบุตรก็สูงขึ้นเรื่อยๆ ค่าใช้จ่ายทั้งที่อยู่อาศัย ค่ารักษาพยาบาล ของขวัญ ของหมั้น
และงานเลี้ยงทั้งที่ชัดเจนและโดยนัยคือ ฟุ่มเฟือย
ทำให้คนหนุ่มสาวหายใจไม่ออกและเริ่มกลัวการแต่งงานและการคลอดบุตร
คำพูดของเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่ว่า "ถ้าคุณไม่แต่งงาน คุณมีความผิดเพียงครั้งเดียว"
ขยายความ คือ หากแต่งงานแล้วคุณจะมีความผิดมากมาย
เมื่อแต่งไปซักพักคุณจะถูกป้าข้างบ้านกล่าวหาว่าไม่มีลูก คุณจะถูกกล่าวหาว่าไม่สามารถสืบเชื้อสายครอบครัวได้
ถ้าคลอดบุตรโดยการผ่าคลอด อาจถูกป้าข้างบ้านวิจารณ์ว่าไม่ให้นมลูก อาจถูกวิจารณ์ว่าทำอาหารไม่เก่ง อาจถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าทำงานบ้านไม่ดี
คุณทั้งคู่อาจจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าไม่ดูแลพ่อแม่
ในฐานะที่เป็นผู้ชาย คุณอาจถูกป้าข้างบ้านวิพากษ์วิจารณ์ว่าเลี้ยงลูกที่บ้าน, คุณอาจถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าไม่ทำเงินทำงาน,หรือไม่ก็คุณอาจไม่สามารถทำงานของคุณได้
ครอบครัวจะถูกกล่าวหาว่าไม่สามารถสร้างสมดุลระหว่างครอบครัวและอาชีพได้
และลูกที่เรียนไม่เก่งก็จะถูกป้าข้างบ้านกล่าวหาว่าไม่ได้รับการศึกษาที่ดีเช่นกัน...
ส่วนแนวคิดทางสังคมที่ก้าวหน้าก็ทำให้ เราไม่สามารถยอมรับการแต่งงานโดยปราศจากความรักได้มากขึ้น
และเราก็หาคนที่ใช่ไม่เจอะ เมื่อต่างคนต่างกล่าวว่า ฉันเป็นโสด อยู่ด้วยพละกำลังของตัวเอง และจะไม่มีวันยอมแพ้
แน่นอนว่าเหตุผลที่ลึกซึ้งกว่านั้นก็คือคนหนุ่มสาวเริ่มตื่นตัวและใช้ชีวิตอย่างง่ายๆและโปร่งใสมากขึ้นเรื่อยๆ
พวกเขาไม่เต็มใจที่จะเป็นทาสของคนรวยและไม่ถูกลักพาตัวโดยทุน ผลประโยชน์ และศีลธรรมอันหลากหลายอีกต่อไป
แต่นี่คือ สิ่งจำเป็น....
หากคุณไม่สามารถให้ความสุขส่งต่อแก่คนรุ่นต่อๆไปได้
ขณะที่ลูกๆ ที่คุณให้กำเนิดยังคงสืบทอดชะตากรรมแห่งความลำบาก ความตื่นตระหนก และความยากจน
การไม่มีลูกก็ถือเป็นความมีน้ำใจเช่นกัน การไม่คลอดบุตรเพื่อที่ลูกๆ ของคุณจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน
ในแง่หนึ่ง นี่เป็นการแสวงหาผลกำไรของมนุษยชาติด้วย สัญชาตญาณในการหลีกเลี่ยงอันตรายก็จะเข้ามามีบทบาท
ใช่แล้ว... ดูเหมือนคนหนุ่มสาวทุกวันนี้จะไม่ยอมตกหลุม "กับดักทาซิตัส (Tacitus Trap)" กันอีกต่อไป..
ไม่ว่าจะออกนโยบายในระดับมหภาคเพื่อส่งเสริมการแต่งงานและการคลอดบุตรมากเพียงใด
แม้จะเพิ่มเงินดูแลเด็ก 7-12 ปี เป็น 800 บาทต่อเดือน หลังปี 67 ก็ดันให้รัฐบาลเพิ่มค่าสงเคราะห์เด็ก 0-6 ปี อีก 200
ก็จะถูกตีความว่าเป็น "เจตนาไม่ดี" และ "เจตนาแอบแฝง" ไม่ว่าระดับสูงจะทำอะไรก็ถือเป็นการโกหก
บางคนบอกว่านี่เป็นผลมาจากวิกฤตความไว้วางใจในสังคมในปัจจุบัน
จากประเทศสู่ประชาชน จากองค์กรสู่ผู้บริโภค และจากสมาชิกของสังคม การขาดและการสลายตัวของความไว้วางใจ
นำไปสู่การฉีกขาดและการเผชิญหน้าอย่างต่อเนื่องระหว่างระดับบนและระดับล่าง
วิกฤตความไว้วางใจครั้งนี้ไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงและการพัฒนาของสังคมเท่านั้น แต่ยังส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อความสุขและศักดิ์ศรีของแต่ละบุคคลอีกด้วย
แม้ว่าข้อความนี้จะเป็นเพียงผมที่เล็งเห็นแค่ฝ่ายเดียว แต่ก็เป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถละเลยได้
ส่วนต้นเหตุของวิกฤตนั้น คือ ความต้องการเงินทุนทั้งแบบจำกัดและไม่จำกัดการดำเนินการที่ผิดกฎหมาย ในตลาดหุ้น ตลาดท้องถิ่น การเงิน อินเทอร์เน็ต และอุตสาหกรรมอื่น ๆ
กลายเป็นโมเดลที่เพิ่มคุณค่าให้กับนายธนาคารและเอาแต่โกงเงินของประชาชน
ทุกชนชั้นเต็มไปด้วยความอัปลักษณ์และในสังคมที่ปั่นป่วน ในปัจจุบันคนฉลาดจะรักษาความแข็งแกร่งและเตรียมพร้อมสำหรับอนาคต
ผลลัพธ์คือไม่มีใครอยากยุ่งและใส่ใจกับคุณ จึงจะมีสถานการณ์ในแบบที่ตลาดไม่ตอบสนองต่อผลผลิต
ต่อมา เมื่อมีการละเมิดการใช้อำนาจสาธารณะ ซึ่งเป็นการละเมิดสิทธิอันชอบธรรมและผลประโยชน์ของประชาชนอย่างร้ายแรง
มันทำให้ประชาชนเกิดความสงสัยและไม่ไว้วางใจในความมีเหตุมีผลและความถูกต้องตามกฎหมายในอำนาจของตน
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เศรษฐกิจโลกตกอยู่ในวงจรเศรษฐกิจถดถอย เราไม่สามารถอยู่รอดได้เพียงลำพัง ผลกระทบต่อทุกสาขาอาชีพมีมากมาย
องค์กรต่างๆ ต้องเผชิญกับอุปสรรคในการส่งออก การขาย กำลังการผลิตล้นเหลือ ความต้องการลงทุนต่ำ
https://info.mhesi.go.th/
การลดเงินเดือนและการเลิกจ้างกลายเป็นเรื่องปกติ ที่เกิดสอดคล้องกับแต่ละบุคคล พวกเขาว่างงานและแหล่งรายได้ถูกตัดขาด
นอกจากนี้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามี ผู้สำเร็จการศึกษาระดับวิทยาลัยมากกว่า 3แสนคนเข้าสู่สังคมทุกปีและโอกาสในการจ้างงานลดลงแทนที่จะเพิ่มขึ้น
การแข่งขันในหมู่คนหนุ่มสาวเริ่มรุนแรงขึ้นและสถานการณ์การจ้างงานก็รุนแรงมาก
ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะกล่าวว่าคนจำนวนมากในทุกวันนี้ไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องพูดถึงการแต่งงาน มีลูก และเลี้ยงดูครอบครัวด้วยซ้ำ
ต้องบอกว่าผมแค่ต้องการแสดงความเห็นส่วนตัวเท่านั้น
ในความเป็นจริง เพียงจากการปรับลดระดับการบริโภค ยอดขายลอตเตอรีและหวยจำนวนมากในปีนี้ ยอดการกู้ยืมเงิน การระบาดของยาเสพติด
การรับยาจิตเวช ความอิ่มตัวของการจัดส่งอาหาร การจัดส่งด่วน บริการเรียกรถโดยสารออนไลน์ และอุตสาหกรรมอื่น ๆ
เราจะเห็นได้ว่าคนหนุ่มสาวมีความต้องการรักษาขอบเขตต้นทุนการเอาชีวิตรอดขั้นพื้นฐาน และเส้นบางๆเริ่มหนาขึ้นเรื่อยๆ
ผู้สันทัดกรณีบางคนบอกว่าหากไม่มีประชากร เราจะพูดถึงอนาคตได้อย่างไร?
การลดลงของจำนวนประชากรถือเป็นผลลบในระยะยาวต่ออนาคตของเศรษฐกิจ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องของการพิจารณาส่วนบุคคลแบบผมนะครับ
จากมุมมองทั่วโลก แนวโน้มของอัตราการเกิดที่ลดลงนั้นไม่สามารถย้อนกลับไปได้ อีกแล้ว
ประเทศที่พัฒนาแล้วหลายแห่งในยุโรปตะวันตกและเอเชียตะวันออก ขึ้นชื่อเรื่องสวัสดิการที่สูงแต่ไม่สามารถทำให้อัตราการเจริญพันธุ์ดีขึ้นได้
ยิ่งกว่านั้นหน่วยงานระดับสูงก็ไม่รีบร้อนและแม้แต่เมืองต่างๆ ทั่วประเทศ ที่ประชากรเกิดลดลงอย่างรวดเร็วก็ไม่รีบร้อน
แล้ว.....ทำไมเราต้องรีบด้วย? เมื่อประเทศและรัฐบาลท้องถิ่นเริ่มเลียนแบบญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ นั่นต่างหากคือสิ่งที่เราควรกังวลจริงๆ
เพื่อความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ผู้ที่ทำงานที่เกี่ยวข้องกับความหนาแน่นของประชากรในอนาคต
เช่น ครู การดูแลแม่และเด็ก การศึกษาปฐมวัย และอุตสาหกรรมอื่นๆ
จะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันที่เข้มข้นล่วงหน้า ในแง่หนึ่ง ยังเป็นการรับประกันว่าปัญญาประดิษฐ์(AI)จะไม่สามารถถูกแทนที่ได้ในอนาคต หรือมีส่วนร่วมในงานที่เกี่ยวข้องกับสาขาการบริการ
แต่ถ้าให้ผมพูดตามตรง ในความเป็นจริงแล้ว แท้ที่จริงทุกคนกลับเริ่มเพลิดเพลินไปกับเงินปันผลจากจำนวนประชากรที่ลดลง....
ตัวอย่างเช่น จำนวนประชากรแรกเกิดที่กล่าวถึงในบทความต่างๆก่อนหน้านี้กำลังลดลง โรงเรียนอนุบาล(เอกชน)กำลังปิดตัวลงเนื่องจากไม่พอใจในการรับสมัคร
หนักสุด คือ แผนกสูติศาสตร์ของโรงพยาบาลอาจกำลังปิดตัวลงทีละโรงๆ
และสวรรค์สำหรับพ่อแม่และลูกที่มีราคาแพงหลายแห่ง เช่น สถาบันการศึกษาเด็กปฐมวัย โรงยิมสำหรับแม่และเด็ก ฯลฯ อาจทนไม่ไหว ถึงขั้นเจ๊ง...ปิดกันหมดเลย
ที่สำคัญกว่านั้น ราคาที่อยู่อาศัยในเขตการศึกษาได้ลดลงอย่างมากในช่วง2-3 ปีที่ผ่านมา
ทั้งหมดนี้เกิดจากการคลอดบุตรที่ไม่เพียงพอและความขาดแคลนของสตรีมีครรภ์ พูดตรงๆ ก็คือเป็นผลสืบเนื่องมาจากการลดลงอย่างรวดเร็วของทารกแรกเกิดที่เริ่มเข้ามาครอบงำ
เนื่องจากพวกเขาได้ทำไว้ใน 2- 3 ปีที่แล้ว แน่นอนว่าจากมุมมองของพ่อแม่รุ่นเยาว์ อย่างน้อยเด็กๆ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องการไปโรงเรียนมากนักในอนาคต
และพวกเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องเตียงเมื่อไปโรงพยาบาลเพื่อคลอดบุตร
ข้อมูลในปี 2567 มีการจดทะเบียนสมรสเพียง 263,087 คู่เท่านั้น ขณะที่การจดทะเบียนหย่ากลับมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น
ข้อมูลนี้สะท้อนให้เห็นว่า ประชากรไทยมีความต้องการแต่งงานลดลงอย่างมาก จึงส่งผลต่อจำนวนเด็กเกิดใหม่ที่ลดลงอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกัน
จำนวนผู้จดทะเบียนสมรสลดลงต่อเนื่องเป็นปีที่ 10 และสัดส่วนของผู้ที่เกิดในช่วง 2533 และ 2543 ที่ไม่ได้แต่งงานหรือมีลูกก็เพิ่มขึ้นทุกปี
อาจเป็นเพราะ สิ่งที่คนหนุ่มสาวแลกกับ “ความสุขของการเป็นโสด” "คือความกดดันของความเป็นจริงและความสุขุม ก็เป็นได้.
แล้วมีคนถามว่าคนโสดที่ไม่ได้แต่งงานมีลูกมีความสุขจริงหรือ?
การตัดสินใจของพวกเขาในวันวาเลนไทน์นี้มีสติหรือสับสนหรือไม่?
ไม่มีคำตอบมาตรฐานสำหรับคำถามนี้เพราะทุกคนเป็นปัจเจกบุคคลอิสระและเส้นทางชีวิตของพวกเขาเป็นผลมาจากการเลือกของตนเองไม่เกี่ยวอะไรกับถูกหรือผิด
เพียงแต่ว่าพวกเขามีประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกันและทุกคน มีประสบการณ์แปลกใหม่เป็นของตัวเอง
มีหนุ่มสาวโสดอยู่รอบตัวผมอยู่จำนวนมากมายและยังมีคนหนุ่มสาวโสดที่มีอายุมากกว่าอีกมากมาย เมื่อพิจารณาจาก "สถิติรอบตัว" ที่สรุปได้ คือ ....
คนส่วนใหญ่พอใจกับสภาพที่เป็นอยู่และพอใจกับมัน
แน่นอนว่ายังมีคนที่ชีวิตแย่ๆ อยากเริ่มต้นใหม่อีกประเภทหนึ่ง
คือ เมื่ออายุมากขึ้นความเข้าใจในชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนไปโดยเฉพาะหลังอายุ 30 ปี
ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา พวกเขาก็จะกระตือรือร้น ที่จะเริ่มต้นครอบครัวแต่ก็มักจะวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ
ยิ่งประสบความสำเร็จได้ยากขึ้นของคนอีกประเภทหนึ่งก็คือ คนที่ไม่พอใจกับอาชีพการงานและการหาเงิน
แต่การเป็นโสดไม่ใช่ความปรารถนาของพวกเขาเหล่านี้
ชีวิตของผู้คนวุ่นวายและพวกเขากระตือรือร้นที่จะเปลี่ยนแปลง แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาไม่สามารถกำจัดสภาพที่เป็นอยู่ได้เลย....
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
