จัดหมวดก่อนวิเคราะห์ค่ะ เพราะหากตั้งต้นคำถามแบบนี้ เราจะไม่ได้ประโยชน์อะไร มันจะคล้ายคำบ่นไปเรื่อยๆ แล้วไม่พ้นจะเพ่งโทษแต่ภาครัฐ ภาคนานาประเทศ ภาคทุนนิยม ไปโน่นนเลยค่ะ ลากยาวเหยียด หาจุดสิ้นสุดไม่ได้ (ทั้งนี้เรามิได้อยู่แผนกโปรภาครัฐนะคะ เราอยู่แผนกนักวิเคราะห์)
เงินเฟ้อดอกเบี้ยสูง คือภาพใหญ่การเงินการคลังค่ะ พวกเราทั้งหลายเป็นเพียงเบี้ย ทำหน้าที่เฝ้าดูและคิดเพียงว่า มันกระทบเราโดยตรงหรือไม่ จะตั้งรับมันอย่างไร
ภาระหนี้ เด็กเกิดน้อย คือภาพย่อยพฤติกรรมผู้คน ภาระหนี้แยกเป็น หนี้บุคคล (หนี้ใครหนี้มัน นิสัยใครนิสัยมัน ตัวใครตัวมัน บ้านใครบ้านมัน) หนี้สาธารณะ (หนี้ในนามคนทั้งประเทศ) เด็กเกิดน้อย น้อยจริงหรือ? หรือแค่แนวโน้มลดลงทุกปี เพราะทัศนะการมีลูกของผู้คนเปลี่ยนไป? หรือเพราะไม่มีเวลาหาคู่? หรือเพราะหาผู้ชาย/ผู้หญิง ที่จะสอดคล้องต้องกันได้ยาก? หรือกลุ่มคนข้ามเพศเริ่มแสดงตัวตนชัดเจนขึ้น?
ที่เป็นปัญหาสาหัสในทุกครอบครัว คือการก่อหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ค่ะ หนี้บริโภค หนี้ไปเที่ยวต่างประเทศ หนี้บัตรเครดิตรูดซื้อสินค้าแบรนด์เนม ที่น่าเห็นใจคือหนี้ค่าเทอมลูก หนี้ค่านมลูก แต่สิ่งนี้คือพื้นฐานทุกครอบครัว วินัย และการอดออม การวางแผนด้านการเงิน
ทัศนะเรามองว่าจะวิเคราะห์สิ่งใด
ต้องกำหนดกรอบ และมิติให้ชัดก่อนค่ะ
หากเอาทุกเรื่องมาปะปนกัน เราว่าไม่เกิดประโยชน์
หากพวกเราพอจะมีบทบาทเสนอแนะได้
การเสนอแนะที่ดี ก็ย่อมต้องมีพื้นฐาน
มาจากการวิเคราะห์ที่ดีค่ะ
ไม่มีเจตนาอื่นใดแอบแฝงนะคะ แลกเปลี่ยนกันค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
