คนโบราณเขาไม่ค่อยที่จะเบื่อชีวิต เพราะต้องดิ้นรนทำมาหากิน อาบหงื่อต่างน้ำ เพื่อที่จะให้ครอบครัวอยู่รอด เลยไม่ค่อยมีเวลาที่จะเบื่อกัน
คนปัจจุบันนั่งโตํะทำงาน คำว่า "อาบเหงื่อต่างน้ำ" ไม่ค่อยจะอินเท่าไหร่นัก ต่อให้พวกสายออกกำลังกายโหดๆ ก็ได้แต่เหงื่อ แต่ไม่เข้าใจความรู้สึกลึกๆในใจ เหมือนกับคนโบราณ
ไม่มียุคสมัยใดที่คนเราจะมีความสะดวกเท่ากับคนสมัยนี้ ด้วยเทคโนโลยีที่ช่วยให้เราใช้ร่างกายน้อยลง ทุกอย่างอยู่ที่ปลายนิ้ว เราจึงมีเวลาที่จะใช้เพื่อความสำราญ อย่างที่คนยุคปู่ย่า ไม่มีทางที่จะจินตนาการถึง
ถามว่า คนสมัยนี้มีความสุขมากกว่าคนสมัยก่อนหรือไม่ คำตอบคือ "ไม่"
ยุคที่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเงิน เพื่อซื้อ ซื้อ และ ซื้อ เมื่อความสำราญทุกอย่างที่คุณซื้อได้ มันไม่ได้ให้ความเพลิดเพลินกับคุณอีกต่อไป สิ่งที่เหลือคือเบื่อ เบื่อ เบื่อ
ท่องเที่ยวคือการเปลี่ยนภูมิศาสตร์ การกินของอร่อยคือการหารสชาดที่แตกต่าง การฟังเพลงคือการกล่อมให้คุณหยุดคิดชั่วคราว และเซ็กส์คือความตื่นเต้นชั่วครั้งชั่วคราว ทั้งหมดนี้ ถึงจุดหนึ่งคือ "ความเอียน"
แล้วยังไงต่อ
เมื่อไหร่ที่คุณเบื่อสุดๆ พลังชีวิตจะถูกดูดซับไปเรื่อยๆ โรคซึมเศร้าก็จะถามหา ในที่สุดแล้ว การมีชีวิตอยู่ของคุณคือภาระที่แสนหนักหน่วง จนเริ่มมองหาวิธีการจบชีวิตตัวเอง
คุณมีทางเลือกเริ่มจากง่ายไปหายาก 1. ใช้ร่างกายมากขึ้น เบื่อเมื่อไหร่ลุกขึ้นมาทำงานบ้านทันที 2. บันทึกความรู้สึกของตัวเองอย่างละเอียด ให้อารมณ์มันมีที่ระบายออกมา ข้อสำคัญคือ เราจะเข้าใจตัวเราเองมากขึ้น มองตัวเองกระจ่างขึ้น 3. ทำงานศิลปะ เล่นดนตรี เน้นการลงมือทำ ไม่ใช่เสพ เพื่อให้เกิดสมาธิ ฝรั่งเรียกว่า FLOW 4. พบปะผู้คนมากขึ้น อย่าเก็บตัว เป็นอาสาสมัครก็ช่วยได้ 5. ทำความรู้จักตัวเองให้มากที่สุด จะใช้ธรรมมะ จิตวิทยาสมัยใหม่ก็มีเยอะ
ผมทำมาแล้วทุกข้อ ข้อสี่เป็นปัญหาสำหรับผม เพราะผมชอบสันโดษ แต่ผมเข้าสังคมได้เป็นบางอารมณ์
ทุกวันนี้ถามว่า เบื่อไหม ก็ยังเบื่อ แต่ไม่เบื่อมากเหมือนแต่ก่อน ยังอยากมีชีวิตอยู่ เพื่อทำความรู้จักตัวตนของตนให้ดีกว่านี้
เปลี่ยน "ความเบื่อ" เป็น "เติบโต"
ฟังดูดีจัง 5555555..........
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
