ตอน เผชิญหน้าจิตใจตนเอง
ในชั่วโมงเรียนวิชากฎหมายสัญญาวันนี้อากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าวทำให้ทุกคนในห้องต่างเหงื่อไหลไคลย้อยไปตามๆ กัน
ฮาร์ตพยายามบังคับตัวเองให้จดจ่ออยู่กับการเรียนแต่ก็ไม่สำเร็จ ในหัวคิดมีแต่เรื่องราวระหว่างตนกับซูซานที่บ้านพักตากอากาศรวมทั้งเหตุการณ์ที่บ้านเควิน
คิงส์ฟิวด์กำลังสรุปเนื้อหาที่เรียนมาทั้งหมดโดยยังไม่เปิดการอภิปราย ดังนั้นตอนนี้นักศึกษามีหน้าที่เพียงจดเนื้อหาให้ทันก็พอ
ตั้งแต่ฮาร์ตกลับมาเรียน คิงส์ฟิวด์ได้สอนเนื้อหาไปอีกหลายเรื่องไม่ว่าจะเป็นกฎหมายรัฐธรรมนูญ กฎหมายสมรส ประวัติศาสตร์กฎหมาย กฎหมายเกี่ยวกับศาสนา ฮาร์ตได้จดบันทึกทุกอย่างที่คิงส์ฟิวด์สอนแล้วกลับมาทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่ก็ยังเข้าใจได้ไม่หมด
ฮาร์ตรู้สึกว่าตลอดเวลาที่เรียนกับคิงส์ฟิวด์นั้นนักศึกษาจะต้องตื่นตัวและเตรียมพร้อมตลอดเวลาของการเรียน มันช่างเป็นการเรียนที่มีชีวิตชีวาอะไรเช่นนั้น ในการตอบคำถามที่คิงส์ฟิวด์ถามนั้น หลายครั้งฮาร์ตพบว่าคำตอบมักจะแฝงอยู่ในตัวคำถามนั้นเอง
คิงส์ฟิวด์วางมือลงบนแท่นบรรยายจนเสียงดัง ส่งสายตากวาดไปทั่วห้องด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ
"คุณฮาร์ต อาจารย์ขอให้เธอยกตัวอย่างคดีที่สอดคล้องกับเนื้อหาที่อาจารย์เพิ่งสอนไปเมื่อครู่นี้"
วันนี้ฮาร์ตไม่คิดว่าตนเองจะต้องถูกคิงส์ฟิวด์เรียกให้อภิปรายเลย อีกอย่างหนึ่งยิ่งใกล้สอบไล่แบบนี้คิงส์ฟิวด์ควรเรียกนักศึกษาคนอื่นที่อาจยังไม่พร้อมมากกว่า ฮาร์ตหยิบเอกสารของตนแล้วค้นหาเนื้อหาที่เกี่ยวข้องเพื่ออภิปรายให้เพื่อนๆ ฟัง ขณะคิงส์ฟิวด์กำลังจ้องมองฮาร์ตอย่างใจเย็น
ในที่สุดฮาร์ตก็ค้นเจอ ขณะกำลังจะเริ่มพูดนั้นในสมองของฮาร์ตก็ผลุดความคิดขึ้นว่าทำไมเขาจะต้องยอมทำตามที่คิงส์ฟิวด์พูดด้วย
"อาจารย์ครับ ผมขอผ่านในการอภิปรายครั้งนี้ครับ"
"ขอผ่าน?" คิงส์ฟิวส์พูดทวนคำของฮาร์ต
"ขอผ่านอะไร? คิงส์ฟิวด์ถามฮาร์ตซ้ำด้วยสีหน้าที่ราบเรียบไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
คำพูดของฮาร์ตสะกดเพื่อนๆ ทุกคนในชั้นถึงกับต้องหันมองหน้าฮาร์ตสลับกับหน้าคิงส์ฟืวด์แล้วลุ้นว่าจะเกิดเรื่องอะไรต่อไป
"ผมไม่เห็นความจำเป็นต้องหาคดีตัวอย่างอะไรเพิ่มเติมเพื่อมาประกอบคำอธิบายที่อาจารย์ได้สอนไปครับ อีกอย่างหนึ่งถ้าผมอยากจะอภิปรายผมจะยกมือให้อาจารย์เรียกเองครับ"
พอฮาร์ตพูดจบ เพื่อนๆ ในห้องต่างแย่งกันยกมือเพื่อให้คิงส์ฟิวด์เรียกให้อภิปราย
คิงส์ฟิวด์ไม่ได้สนใจการยกมือของนักศึกษาคนอื่นๆ เลย เขายังคงจ้องฮาร์ตเพียงคนเดียวราวกับว่าทั้งห้องมีแค่สองคน
"เธอไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ หรือ?" คิงส์ฟิวด์ยังเปิดโอกาสให้ฮาร์ตอีกครั้ง
คิงส์ฟิวด์ยังคงรอคำตอบจากฮาร์ต ระหว่างรอก็หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อบนหน้าผาก
ฮาร์ตยังคงนิ่งเงียบ และแล้วคิงส์ฟิวด์ทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด
คิงส์ฟิวด์อมยิ้มแล้วตามด้วยเสียงหัวเราะก่อนจะพูดขึ้นว่า
"ก็ได้ๆ อาจารย์จะยกตัวอย่างคดีมาเปรียบเทียบให้ทุกคนฟังเอง"
ทุกคนที่ยกมือค้างต่างก็รีบหดมือกลับด้วยความผิดหวัง ต่างนึกแค้นในใจว่าทำไมฮาร์ตไม่โดนคิงส์ฟิวด์ตำหนิ
เมื่อจบชั้นเรียนทุกคนต่างทะยอยเดินออกจากห้อง ฮาร์ตได้ยินเพื่อนๆ ส่งเสียงซุบซิบนินทาเกี่ยวกับตัวเขา ซึ่งฮาร์ตไม่ได้ติดใจอะไรแต่กลับรู้สึกโล่งใจอีกต่างหาก
จบตอนที่ 59
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณทุกท่าน
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
