งานห่วยหรือเปล่าไม่รู้ เพราะไม่ทราบบริบท ที่แน่ๆ จะไม่คิดว่าตัวเองห่วยค่ะ...
กว่าจะทำงานได้คล่อง โดนชมก็มี โดนด่าโดนตำหนิมาก็เยอะ ... ทำสำเร็จก็มาก ทำพลาดเพราะไม่รู้ก็มี .... เมื่อทำงาน หน้าที่เราคือต้องรู้เรื่องที่ควรรู้ให้ได้
หมายความว่า เราไม่ใช่คนที่จะไม่เอาไหน หรือพัฒนาไม่ได้ หรือไม่ตั้งใจทำงาน... ถ้าเราเห็นคุณค่าในตัวเองแบบนี้ คำตัดสินตัวเราจากคนอื่นจะไม่ทีความหมาย
ผลงานมันพัฒนาได้ แต่จะไม่ยอมสูญเสียตัวตนจากคำตำหนิของใคร.... เราต้องทำให้ดีขึ้น ติเรื่องอะไร กลับมามองตัวเอง ถ้าใช่ให้แก้ไข ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยไป...
ทุกคำที่สาดใส่ เอามาปรับให้เกิดประโยชน์กับตัวเองให้มากที่สุดค่ะ....
ใส่ใจงาน จริงจังกับงานแต่อย่าใส่ใจอารมณ์ที่เป็นขยะของคนมาก ในหนึ่งการสื่อสาร มันมีทั้งส่วนที่เป็นเนื้อหากับอารมณ์ เก็บเนื้อหาที่มีประโยชน์มาใช้ ปล่อยอารมณ์แย่ๆของคนพูดทิ้งไป ส่วนนั้นเป็นขยะค่ะ...
หรือถ้าจะเก็บมา ก็พิจารณาว่า เรามีส่วนทำให้เขาหงุดหงิดไหม เพราะอะไร แก้ไขได้หรือเปล่า ถ้าเราปรับตัวเองให้ดีขึ้นได้ ให้คนอื่นสบายใจ และเพื่อตัวเราจะได้ดีขึ้นด้วย โดยไม่สูญเสียตัวตน... เรามีเวอร์ชั่นที่ดีกว่าซ่อนอยู่เสมอ.... ก็ทำค่ะ..
บางทีในคำพูดที่ไม่ดี มันอาจมีความหวังดีซ่อนอยู่ก็ได้... ถ้าไม่มีเลยก็อย่าใส่ใจเขามากค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
