เพราะโทสะ และความอยากจึงดึงใจไปจดจ่อกับสิ่งนั้น
การจดจ่อที่เกิดขึ้นในใจนำไปสู่การรับรู้,ผัสสะ, นำไปสู่การตีความ ประเมินต่อเหตุการณ์เรื่องราวตามความสนใจ โดยมีความอยาก และโทสะเป็นสิ่งรองรับไว้
เมื่อเรื่องราวที่รับรู้มาถูกตัวเองตีความว่าไม่ตรงกับที่ใจตั้งไว้ ความไม่พอใจ ความนึกคิดปรุงแต่งก็สร้างขึ้นอย่างที่ได้คิด ตั้งคำถาม อย่างที่เกิดขึ้นมา
โลก สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น เป็นไปตามเหตุปัจจัยที่มันจะเป็น ไม่ใช่เป็นเพราะความอยากที่เกิดขึ้นในใจผู้ใด ถึงแม้ไม่อยากเมื่อมีเหตุปัจจัยพร้อมสิ่งนั้นก็เกิดขึ้นมาตามเหตุปัจจัย
แต่ความอยากที่เกิดขึ้นในใจกลับกลายเป็นเหตุปัจจัยที่จะทำให้คนๆนั้นพร้อมทุกข์ได้ทันทีแล้ว การดิ้นรนรอคอย จดจ่อให้ความอยากมาถึงก็ทุกข์แล้ว เมื่อมันไม่เป็นตามอยากก็ทุกข์อีก
แล้วควรทำอย่างไร ปล่อยวาง ชั่งมัน ลืมไปซะ อย่าเสียเวลากับมัน ฯ น่าเป็นท่าทีที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองที่จะทำให้ใส่ใจ สร้างประโยชน์ ก้าวเดินไปข้างหน้าให้กับตัวเอง ดีกว่าการจมอยู่ใน.......
พูดง่ายเนอะ ทำยากน่ะ
ก็ใช่แหละ แต่ลองใช้เหตุผลสิมันดีที่สุดสำหรับตัวเอง
ลองพิจารณาแนวคิดนี้ดู
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
