ส่งงานความเรียงโดยย่อ "เงินตราในมุมมองของข้าพเจ้า"
เมื่อข้าพเจ้ายังเด็ก หากอยากได้สิ่งใดที่ดูจะสุุ่ยสุร่าย ก็จะบอกกับบิดา แต่บิดาไม่อาจอนุญาตได้ในทันที ต้องปรึกษามารดาก่อน จนเมื่อปรึกษาแล้ว หากมารดาพิจารณาเป็นที่สิ้นสุดอย่างใด ก็ต้องเป็นไปตามนั้น ข้าพเจ้าจึงเรียนรู้ว่า ครั้งต่อไป ให้เอ่ยขอมารดา เพื่อลดขั้นตอนที่ยุ่งยากนี้ หรือบางครั้งก็มักจะอ้อนเอากับบิดา และขอร้องมิให้บอกกล่าวมารดา แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมารดาล่วงรู้ทุกเรื่องราวในบ้าน ณ จุดๆนี้ นี่เอง ที่ส่งผลให้ข้าพเจ้าสนิทสนมกับบิดามากกว่ามารดา และข้าพเจ้ามีความทะเยอทะยานอยากมีเงินเป็นของตัวเอง
จนเมื่อข้าพเจ้าเติบใหญ่ ทำงานหาเลี้ยงชีพด้วยตัวเอง ข้าพเจ้าจึงกลายเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว แต่มารดากลับมีพฤติกรรมตรงกันข้าม เมื่อมารดาอยากได้สิ่งใดจะโทรหาข้าพเจ้าทันที ข้าพเจ้าจะเป็นผู้พิจารณากลั่นกรอง หากข้าพเจ้าพิจารณาแล้ว พบว่าดุจะสุรุ่ยสุร่ายและแพงเกินเหตุ ก็จะพยายามอธิบายให้มารดาฟัง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมารดาจะน้อยอกน้อยใจทุกๆ ครั้ง ข้าพเจ้าต้องใช้จิตวิทยานานาประการ อาทิเช่น ค่อยซื้อตอนลดราคา แล้วเอามาสร้าง surprise
แลเมื่อถึงวัยที่มีคู่รัก ข้าพเจ้าก็สังเกตว่า ช่วงโปรโมชั่น (first date - 2 yrs.) คู่รักของข้าพเจ้าจะทุ่มเททุกอย่าง แม้ข้าพเจ้าจะมิได้เคยร้องขอ บางครั้งสร้าง surprise เพื่อหลอกล่อให้กระโดดงับคอเขา และทำตัวเราให้อ่อนปวกเปียก แต่ครั้นหมดช่วงโปรโมชั่น คู่รักข้าพเจ้าจะเริ่มหงุดหงิด และกลับลำสั่งสอนว่า....ความรักคือควรใช้ใจ อย่าไปคำนึงถึงสิ่งของราคาแพง และนับแต่นั้น "การ์ดบอกรักสักใบ" ก็ไม่เคยนำมาให้ข้าพเจ้าอีกเลย
ข้าพเจ้าจึงเรียนรู้ว่า
เงินตราสร้างมายา และข้าวปลาก็ต้องใช้เงิน
เด็กหญิง เฉินอิ๋ง ป.6/1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
