มันคือสิ่งที่มีประโยชน์มาก แต่เราต้องเสียเวลาในการหามันซะก่อน จึงจะได้ประโยชน์จากมัน ในแง่หนึ่งมันทำให้มนุษย์เราสะดวกสบายมากขึ้นเพราะแทนที่จะต้อง "ฝึกฝน" ทักษะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น การทำผัดกาดดอง เราแค่ฝักฝนทักษะเดียว คือ "ทักษะการหาเงิน" ก็สามารถใช้ประโยชน์จากแรงงานและทักษะของมนุษย์ได้มากที่สุด ดังนั้นคนที่มีเงินมากที่สุด (นอกจากว่าเขาจะฝึกฝนเพราะความพึงพอใจส่วนตัวเองแล้ว) จึงเป็นคนที่ทำอะไรไม่เป็นมากที่สุด เพราะคุณสามารถซื้อเอาได้ทุกอย่าง
ในแง่หนึ่งเงินตราทำให้มนุษย์ได้เป็นอิสระจากการงาน แต่ขณะเดียวกันมันก็ผูกรัดมนุษย์ให้จมติดอยู่กับการงานมากยิ่งกว่าเก่า "หากมีเงินเราจะทำอะไรก็ได้" นี่เป็นมายาคติของเงินตราที่ทำให้คนทั้งหลายตะบี้ตะบันตัวเองในการหาเงิน แซ้ของนายทาสหรือ? ไม่ต้องใช้หรอก ไม่ต้องมีนายทาสและผู้คุมทาสอีกต่อไป (แค่มีธนาคารและดอกเบี้ย) จงมอบแซ้นั้นมาให้เราเถิด เราจะโบยตีตัวเราเองโดยที่ท่านไม่ต้องเหนื่อยแรง
เงินตราในมุมมองของข้าพเจ้างั้นรึ? อ้า... เงินตราในมุมมองของข้าพเจ้าคงเป็นเหล้าชนิดหนึ่ง เหล้ารสหอมหวานที่ติดใจไปทุกชั้นชน เหล้ารสหอมหวานที่มอมเมาและผลักดันให้มนุษย์ต้องดินรนไปต่างๆ นาๆ เงินคือพระเจ้าในโลกที่อันโสมมที่น่ารักใบนี้จริงๆ นั่นล่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
