ข้อความจากฟันเฟืองเล็ก ๆ ที่กำลังถูกกัดกินจากระบบการทำงานของผู้นำองค์กรที่ไร้ซึ่งมโนสำนึก
๐ เมื่อแรกเชื่อว่าเนื้อทับทิมแท้ มาแปรเป็นพลอยหุงไปเสียได้
กาลวงว่าหงส์ให้ปลงใจ ด้วยมิได้ดูหงอนแต่ก่อนมา
คิดว่าหงส์เราจึงหลงด้วยลายย้อม ช่างแปลงปลอมท่วงทีดีนักหนา
ดังรักถิ่นมุจลินท์ไม่คลาดคลา พอลับตาฝูงหงส์ก็ลงโคลน
“ผมจะสร้างทีมงานคนรุ่นใหม่” นี่คือคำพูดที่ออกจากปากของผู้นำองค์กรท่านนี้ พอผมได้ยินครั้งแรกก็ชวนให้ตั้งคำถามว่า แล้วคนรุ่นเก่า ท่านจะเอาเขาไปไว้ตรงไหน หรือว่าท่านจะทิ้งเขาไว้ข้างหลังแล้วนำพาเฉพาะคนรุ่นใหม่ไปกับท่าน เมื่อท่านก้าวเข้ามาที่ตรงนี้ เพื่อที่จะขับเคลื่อนองค์กรให้เป็นไปในทางที่ควรจะเป็น ทุกคนคือทีมงานของท่าน นี้คือครั้งแรกที่ได้สนทนากับผู้นำองค์กรท่านนี้
ไม่มีใครเก่งไปทุกอย่าง แม้แต่ตัวของท่านเอง สิ่งที่ควรจะเป็นคือ ลดอีโก้ลง เปิดใจยอมรับคำชี้แนะ เคารพในความคิดของผู้อื่น แม้ว่าคนนั้นจะมีคุณวุฒิและวัยวุฒิน้อยว่าตน นำไปปรับปรุงแก้ไขในส่วนที่มีปัญหา ยอมรับคนที่มีความเห็นต่างให้เป็น ไม่ใช่กำจัดคนที่เห็นต่างออกไป ถ้าเอาแต่รับฟังคนที่ประจบสอพลอ แล้วจะมีอะไรมาสะท้อนตัวตนของท่าน ไม่ว่าใครต่างก็ชอบให้คนสรรเสริญเยินยอ แต่ถ้าท่านหลงไปกับมัน อีกไม่นานมันจะทำให้ดวงตาท่านมืดบอดจนไร้ซึ่งทางออก
พรหมวิหาร ๔ คือสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสได้จากผู้นำคนนี้ การเอาใจใส่บุคลากร การชวนพูดคุยในเรื่องราวต่าง ๆ รับฟังเรื่องราวของพวกเขาอย่างจริงใจ และให้ความเป็นกันเอง เพื่อยืนยันว่าท่านเห็นความสำคัญต่อบุคลากรของท่าน เห็นอกเห็นใจต่อบุคลากร หรืออย่างน้อยก็ควรเห็นอกเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน นี้คือสามัญสำนึกที่มนุษย์คนหนึ่งพึงจะมี กำลังใจคือสิ่งสำคัญ
การแสดงความชื่นชมหรือยินดี เมื่อบุคลากรของท่านสร้างผลงาน เป็นประโยชน์ต่อองค์กร ทว่าสิ่งที่ท่านแสดงออกมา คือการเลือกที่จะมองข้าม และเลือกที่จะมองว่าคนนั้นคนนี้มีปัญหา (ซึ่งรับฟังมาอีกที) ตัดสินเขาจากการรับฟัง ไม่พิจารณาให้ถ้วนถี่ ว่าสิ่งที่รับรู้มามันจริง เท็จ แค่ไหน นี้คือสิ่งที่ผู้นำองค์กรท่านนี้กระทำมาโดยตลอด
ถ้าเปรียบองค์กรคือเครื่องจักรชนิดหนึ่ง สิ่งที่ผู้นำองค์กรพึงกระทำ คือการหมั่นตรวจเช็กสภาพ บำรุงรักษา ฟันเฟือง,น็อตทุกตัว อุปกรณ์ทุกชิ้นส่วนไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก ไม่ทิ้งให้เครื่องจักรทำงานเองโดยไม่ควบคุมดูแล หากวันใดเครื่องจักรเสียหาย ก็ต้องสำรวจต้นตอของปัญหา แก้ไขไปทีละจุด ใช้ตาดู ใช้หูฟัง ใช้มือทำ ไม่ใช่สักแต่จะบอกว่ามีปัญหา ๆ แต่ไม่เคยลงมาดู มาฟัง มาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น
วินาทีที่เห็นชัดซึ่งความโสมมของผู้นำองค์กรท่านนี้ เลือกที่รักมักที่ชัง ไม่สามารถแยกแยะเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานได้ ใช้ความไม่ชอบในเรื่องส่วนตัวมาปะปนในการบริหารงาน มีอคติกับคนที่ไม่ใช่ฝ่ายของตน (ซึ่งท่านก็เป็นคนแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเอง)
ปิดหูปิดตาจากความจริง ฟังแต่เรื่องที่มีคนมาฟ้อง เที่ยวป่าวประกาศต่อผู้อื่นว่าตนเป็นฝ่ายถูกกระทำ ใส่ร้ายผู้อื่น มือถือสากปากถือศีล เจ้าคิดเจ้าแค้น หน้าไหว้หลังหลอก สวมหน้ากากเป็นคนดี ชอบการประจบสอพลอ แต่ไม่รู้ว่าคนที่ประจบสอพลอท่านนั้น เขาทำไปหัวโขนที่ท่านสวมอยู่ หัวโขนที่สร้างผลประโยชน์ให้กับเขาได้
ผู้นำที่ยึดมั่นในอัตตา จนลืมไปว่าโลกนี้มันอนัตตา ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะขึ้นสูงได้ตลอดเวลา เมื่อถือเวลาก็ย่อมตกต่ำเป็นธรรมดา เมื่อได้ลาภ ย่อมเสื่อมลาภ ได้ยศ ย่อมเสื่อมยศ มีสุข มีทุกข์ มีสรรเสริญ มีนินทา เป็นธรรมดาของโลก เป็นธรรมชาติของโลก แต่ท่านยึดมั่นในอัตตา ยึดมั่นในตัวตน ยึดมั่นในหัวโขนที่ท่านกำลังสวมอยู่ ยึดมั่นจนท่านเข้าใจว่าหัวโขนที่ท่านสวมอยู่นั้นมันคือหัวของท่านจริง ๆ
- สุดท้ายแล้วผมอยากจะเห็นว่า “หัวโขนที่ท่านสวมอยู่นั้น จะพาท่านไปได้ไกลแค่ไหนกันเชียว”
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
