7 พ.ย. 2023 เวลา 00:55 • ความคิดเห็น
วืชาที่ยากที่สุด ก็เรื่องราวพระพุทธศาสนา ที่ชี้ให้รู้จักกาย อารมณ์ จิต ที่เราอาศัยใช้ชีวิต ที่เรียกว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มีวิญญาณทั้งหก ไปกระทบสิ่งนั้น สิ่งนี้ มีลมเข้าลมออก ..เปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา หายใจเข้าออกตื้น หายใจเข้าออกลึก ไม่รู้ว่าลมหายใจนำพาอะไรเข้ามาบ้าง มีความอึดอัด ไม่สบายใจ หรือ สบายใจ เราก็อยู่กับสิ่งเหล่านี้ ไปวันๆ แล้วก็ไม่ได้มีสติ..ที่จะหยุดคิดพิจารณา ..ในสิ่งที่จิตเราอาศัยอยู่
ทั้งกาย ขันธ์ทั้งห้าวิญญาณทั้งหก มีการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ตลอดเวลา เดี๋ยว..มีเรื่องนั่นเรื่องนี้ อารมณ์ที่ปรุงแต่งตลอดเวลา มีการเก็บบันทึกเข้ามาในตัวตน ที่เค้าเรียกว่า จิตใต้สำนึก หรือ ธาตุทั้งสี่ ตั้งแต่กระแว้ ๆ ไปจนลมที่เข้าหายใจนั่นหมดลง ..
เค้าบอกว่า เกิดมาทั้งที่ มีกายมนุษย์ที่เปลี่ยแปลงตลอดเวลา ..ไปตามวันเวลา ตามวาระของอารมณ์กรรม ที่ทับถมจิต เราก็ไม่รู้จักว่าอารมณ์ที่ทับถมจิตนั้นเป็นอย่างไร ก็ใช้ชีวิตไปตามอารมณ์อยากนั้น แล้วก็ไม่รู้จักว่า อารมณ์ที่ใช้ ทำให้เกิดอะไรขึ้นมาบ้าง ในเรือนกาย ..เค้าเรียกว่า สะสมกรรม ..สะสมกันไปตลอดชีวิต ..พอถึงเวลา เจ็บป่วย กายนี้ก็แสดงสภาพ..นอนลงไป..ลุกไม่ไหว ของที่เคยกินอร่อย ก็กินไม่ได้ .จิตก็ว้าวุ่น กระสับกระส่าย ..ทุกข์ทรมาน ..เดี๋ยวเรื่องนั้นเรื่องนี้เกิดขึ้นภายในกายที่เจ็บป่วย ..
วิชาที่ยาก จึงเป็นเรื่องของทำอย่างไรหนอ จะให้จิตตื่นขึ้นมา ..ดูเรื่องราวของอารมณ์ รู้จักอารมณ์กรรม ..ยังมีเองเรื่องราวหนึ่ง ที่เค้าเรียกว่า ตัวกระทำ ..นั่นก็เป็นเรื่องราวที่ยากจะรู้จัก .ที่เค้าเรียกว่า อารมณ์กรรมตัวกระทำ ..เรื่องราวเหล่านี้ จะเรียกรู้จักได้ ก็ต้องอาศัยการฟังการประพฤติปฏิบัติธรรม ตามรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ..รอยของพระยืน เดิน นั่ง นอน เพื่อปลดปล่อยทุกข์ ปลดเปลื้องเรื่องราวของอารมณ์ ที่ทับถมจิตออกไป .เป็นวิชาที่ยากทีสุด
..หากใครทำได้ ก็หนีการเกิดแก่เจ็บตาย ไปได้ ..ไม่ต้องมาเกิดบ่อยๆ .หรือ ทำให้การเกิดตายมันน้อยลงไป ..แต่นั่นแหละ คนที่ที่เค้ารู้จักทุกข์ เค้าถึงจะเห็นทางว่า ทางของพระนี้ช่วยให้พ้นทุกข์ คนที่ไม่รู้จักทุกข์ ..เค้าก็จมอยู่กับสิ่งที่ทุกข์ ..โดยไม่รู้ตัวว่า ..สิ่งที่อยู่กับอารมณ์กรรม.ตลอดเวลานั้น สิ่งที่ได้มีแต่กรรมมีแต่ทุกข์ โดยไม่รู้ตัวเลย ..หลงใหลในโลกมายา ..สิ่งที่ได้มีแต่กรรม
เรื่องราวของวิชา นี้ ต้องมีการบำเพ็ญ ทานกุศลบารมี ประพฤติปฏิบัติธรรมกัน หลายชาติ เพื่อสะสาง ธาตุทั้งสี่ ที่สะสามกรรมให้สะอาดสะอ้านหมดจดเป็นแก้วเจียระไน ..ต้องสะสมนิสัย สร้างทานบุญกุศลบารมี ติดตามไปกับจิต ..จะได้มีนิสัยลดละความโลภโกรธหลง ..หนีเวรกรรมไปได้ เกิดมาที่ไร ก็เห็นความโลภโกรธหลงเป็นของหอม ไม่เคยเห็นว่า ความโลภโกรธหลงเป็นของเหม็นได้เลย ก็เลยหลงใหลสูดมของเหม็น .ด้วยความเต็มใจ..เกิดๆตายๆ หาสิ้นสุดไม่ได้ ..เกิดตายเป็นโกฎเป็นกัปป์ ..ไม่ยุติการเกิดได้เลย ..
โฆษณา