19 ก.พ. เวลา 23:10 • ประวัติศาสตร์

‎بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

วันพุธ ที่ 30 เดือนยะมาดิ้ลอาเคร ฮ.ศ. 1443 : อ้างอิงวันที่จากเพจประวัติศาสตร์อิสลาม
ท่านยูซุฟ บิน ตัชฟิน แห่งอาณาจักรอัลโมราวิด
ท่านอบู ยะกู๊ป ยุซุฟ บิน ตัชฟิน บิน อิบรอฮีม อัล-ลัมตูนี อัล-ซันฮาจี : أبو يعقوب يوسف بن تاشفين بن إبراهيم اللمتوني الصنهاجي
ท่านเกิดประมาณปี ฮ.ศ. 396 ท่านชาวเบอร์เบอร์ลัมตูนา (Lumtuna) ที่อยู่บริเวณแอ่งลุ่มแม่น้ำสูส (Sous River) ที่เป็นเชื้อสายย่อยจากกลุ่มชนซันฮาจา (Sanhaja) ในประเทศโมร็อกโกในปัจจุบัน
ในปี ฮ.ศ. 448 ท่านยูซุฟเป็นเพียงผู้บัญชาการทหารภายใต้คำสั่งลูกพี่ลูกน้องของท่านคือ ท่านอบูบักร บิน อุมัร
ในปี ฮ.ศ. 451 ท่านอิหม่ามอับดุลลอฮ์ อิบน์ ยัสซิน ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเสียชีวิต จากสงครามกับกษัตริย์ยิวชื่อ อัล-ยาสะห์ บิน ซาเลห์ บิน ทารีฟ (Al-Yasa bin Saleh bin Tarif) และท่านอบูบักร บิน อุมัร ได้ขึ้นมาเป็นผู้ปกครองอาณาจักรอัลโมราวิดแทน
ในปี ฮ.ศ. 454 ท่านยูซุฟ ได้บุกขยายอาณาเขตทางตอนเหนือและทางตอนใต้ของโมร็อกโก และได้เริ่มสร้างเมืองมาราเคซ (Marrakesh) ซึ่งในเวลาต่อมากลายเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรอัลโมราวิดในสมัยของท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟิน
ในปี ฮ.ศ. 457 ท่านยูซุฟ บิน ตัชฟิน ได้เป็นเอมีร์ (Emir) ของอาณาจักรอัลโมราวิดแทนที่ท่านอบูบักร อิบน์ อุมัร ที่ได้สละตำแหน่งให้เพราะเห็นว่า
“ ท่านยูซุฟ มีคุณสมบัติเหมาะสมมากกว่า ด้วยสาเหตุที่ท่านยูซุฟมีความกล้าหาญ แน่วแน่ ความน่าเกรงขาม ความยุติธรรม การช่วยเหลือและในด้านศาสนาที่มีมากกว่าท่านอบูบักรนั้นเอง “
ในปี ฮ.ศ. 458 - 463 ท่านยูซุฟ ได้ยกกองทัพอัลโมราวิดบุกไปยึดครองเมืองเฟซ (Fez) จนถึงเมืองแทนเจียร์
ในปี ฮ.ศ. 466 ผู้นำชาวเบอร์เบอร์ต่างๆได้มารวมตัวกันและเสนอให้ท่านยูซุฟ เป็น “เอมีร์ แห่ง มุสลิมีน”
ในปี ฮ.ศ. 470 - 474 ท่านเอมีร์ยูซุฟ ได้ขยายอาณาเขต โดยเริ่มจากบุกยึดภาคกลางของโมร็อกโกไปจนถึงเมืองแอลเจียร์ อยู่ในประเทศแอลจีเรียในปัจจุบัน และหยุดที่ชายแดนของอาณาจักร Bejaia ของท่านเอมีร์บานู ฮัมหมัด (Banu Hammad) ซึ่งเป็นเครือญาติทางเชื้อสายเบอร์เบอร์ซันฮาจีด้วยกัน
ในปี ฮ.ศ. 479 ท่านอัล-มุตามิด อิบน์ อับบาด ผู้ปกครองอาณาจักรไตฟา แห่งอิสบีลียะห์ (Taifa of Seville) ได้ขอความช่วยเหลือจากท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟิน แห่งอาณาจักรอัลโมราวิด ให้ส่งกองทัพไปช่วยรบในสงครามกับกษัตริย์อัลฟองโซ ที่ 6 แห่งเลออง และคาสตีล
ท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟิน ชนะศึกในการรบกับกษัตริย์อัลฟองโซ ที่ 6 ในสมรภูมิ Sagrajas ในวันศุกร์ ที่ 12 เดือนรอญับ ปี ฮ.ศ. 479
( ที่รบกันในวันศุกร์สาเหตุจากพวกคริสเตียนไม่รักษาสัญญาในสัญญาการรบที่จะไม่เริ่มสงครามในวันสำคัญของศาสนา ซึ่งวันศุกร์ เป็นวันสำคัญของศาสนาอิสลาม และวันอาทิตย์ เป็นวันสำคัญของศาสนาคริสต์ แต่พวกคริสเตียนไม่รักษาสัจจะสัญญา )
และในปี ฮ.ศ. 488 ท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟิน สามารถผนวกรวมอาณาจักรอัลโมราวิด กับอาณาจักรไตฟา แห่ง เซบียา (Taifa of Seville) ของท่านอัล-มุตามิด อิบน์ อับบาด และอาณาจักรอื่นที่เป็นของมุสลิมเข้ามาเป็นอาณาจักรเดียวกันอย่างเบ็ดเสร็จในปี ฮ.ศ. 496 (ค.ศ. 1103)
ในช่วงปลายปี ฮ.ศ. 498 ท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟิน ล้มป่วยและท่านก็อ่อนแอ่ลง อาการป่วยของท่านเอมีร์ยูซุฟนั้นกินเวลาประมาณ 1 ปีกับ 2 เดือน
และในวันที่ 03 เดือนมุฮัรรอม ปี ฮ.ศ. 500 (ค.ศ. 1106) ท่านเอมีร์ยูซุฟ บิน ตัชฟินได้เสียชีวิตในเวลากลางวัน ที่เมืองมาราเคช รวมอายุได้ 104 ปีตามฮิจเราะห์ศักราช และผู้สืบทอดผู้ปกครองอาณาจักรอัลโมราวิดคือ ท่านอาลี บิน ยูซุฟ
ขอยกอัลกุรอาน มากล่าวไว้ ณ ที่นี้ สัก 1 อายะห์ ความว่า :
إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ
เมื่อพวกสับปลับ (มุนาฟินกูน) มาหาเจ้า
พวกเขากล่าวว่า “เราขอปฏิญาณว่า แท้จริงท่านเป็นร่อซูลของอัลลอฮ์”
แต่อัลลอฮฺทรงรู้ดียิ่งว่า “ แท้จริงเจ้านั้น เป็นร่อซูลของพระองค์อย่างแน่นอน “
และอัลลอฮ์ ทรงเป็นพยานว่า “ แท้จริงพวกมุนาฟิกีนนั้น เป็นผู้กล่าวเท็จอย่างแน่นอน “
ซูเราะห์อัล-มุนาฟิกูน อายะห์ที่ 01
โฆษณา