เรื่อง ทีใครทีมัน แต่งโดย มณฑิรา ธรรมสาลี
บ่ายวันหนึ่ง เก๋สาวสวย ขณะนั่งทำงานในบริษัทอากาศเย็นสบายกำลังดี เสียงเปิดเพลงเบาๆ พลอยให้คนทำงานอารมณ์ดีไปด้วย
“เก๋ มีเงินสองพันไหม ? พี่ต้องรีบไปซื้อยาให้ลูก พอดีลืมหยิบเงินมานะ ช่วยพี่หน่อยนะจ๊ะ”
“ได้ค่ะพี่” เก๋รีบหยิบเงินให้ ไม่ได้คิดอะไรมาก เกรงใจคนยืมกลัวเค้ารอนาน นิสัยเธอเป็นคนใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น จนบางครั้งก็โดนเอาเปรียบ ด้วยเธอฐานะดี หน้าตาดี ทำงานเก่ง ทุกสิ่งที่มี ทำให้เธอไม่คิด จะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นเลย เรียกว่ายืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง….
คนยืมรีบรับ ยิ้มหวานให้ “ขอบคุณมากเลยจ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้รีบคืนให้เลย”
วันรุ่งขึ้น…ขณะรอขึ้นลิฟต์
อ้าว! พี่ฝ้าย….. ยังไม่ทันพูดจบ ฝ้ายรีบเดินเลี่ยงไปอีกทาง
สงสัยไม่เห็นเรา หรือรีบ เก๋แปลกใจเล็กน้อย
วันนั้นฝ้ายไม่เข้าใกล้เธอเลย จนใกล้เวลาเลิกงาน
“พี่ฝ้าย เงินสองพันลืมหรือป่าวค่ะ”
“อะไรเก๋ แค่นี้ต้องทวงด้วยขี้งกเกินไปละ นิสัยไม่ดี ออกไปได้ละ ฉันไม่อยากคบคนแบบนี้”ฝ้ายหน้าด้านตอบ
“ใครกันแน่นิสัยไม่ดี เมื่อวานแทบจะมากราบขอร้องเก๋ วันนี้ไม่คืนแถมยังมาด่าอีก ได้! ก่อนจะเลิกคบสองพันคืนมา”เก๋เสียงดังขึ้น
“มีหลักฐานอะไรละ ว่าฉันยืม ถ้าไม่มีแปลว่าไม่ได้ยืม ไปไกลๆเลย”ฝ้ายตะคอกใส่
เก๋หน้าชา ทำไมคนให้ยืมเงินต้องอายแทนคนยืมด้วย แปลกแต่จริง เก๋ได้แต่คิด มองฝ้าย อย่างแค้นใจ ทำอะไรไม่ได้ไม่มีหลักฐาน งานนี้จ่ายค่าโง่ไปสองพัน ถือว่าเป็นบทเรียน
ผ่านไปหนึ่งเดือน ฝนเพื่อนวัยเรียน โทรศัพท์มา
บอกว่าแม่ป่วย ขอยืมเงินเธอห้าพัน ไปจ่ายค่ายา
“เก๋เพื่อนรักขอร้องเถอะ ช่วยฝนด้วยแม่ต้องรีบใช้ยา ฝนกลัวแม่ตาย “ พูดจบฝนร้องไห้ เสียงในสายราวกับเก๋เป็นผู้ชี้ชะตาชีวิตแม่ของเพื่อนรัก
“เดี๋ยวเราโอนให้ “สุดท้ายเก๋ก็ให้ด้วยความสงสาร
วันรุ่งขึ้น …
เก๋โทรศัพท์ไปหาฝน ทำไมสายว่างตลอดนะ ไม่รู้แม่ฝนเป็นยังไงบ้าง
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ยังติดต่อไม่ได้
เก๋ไปหาฝนที่บ้าน …
“อ้าว!คุณแม่ อาการดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ”
“ไม่ได้เป็นอะไรนี่หนูเก๋ แม่สบายดี “แม่พูดพร้อมหัวเราะคิดว่าเก๋น่าจะสับสน
แม่ตะโกนเรียกฝน บอกว่าเพื่อนมาหา แล้วขอตัวไปตลาด
ฝนเดินมา ทันทีที่เห็นหน้าสองคนมองหน้ากัน อีกคนเลิกลั่กเหมือนกลัวความผิด อีกคนมองด้วยความแค้น
“ห้าพัน !เอาคืนมา แม่เธอไม่ได้ป่วย” เก๋สั่ง
“อะไรอีกละ ใครไปยืมเธอตอนไหน ออกจากบ้านฉันไปเลย เพื่อนอย่างแกฉันเลิกคบ “ ฝนตอบเหมือนโดนใส่ร้าย
“เล่นแบบนี้ใช่ไหม คนแบบเธอมีเยอะ ครั้งนี้ฉันมีหลักฐาน ตอนเธอยืมเงินฉันบันทึกเสียงไว้หมดละ พร้อมหลักฐานการโอนเงิน จะจ่ายตรงนี้หรือไปจ่ายที่โรงพัก”
ฝนหน้าเจื่อนลง รีบหยิบเงินห้าพันคืน เพราะอายกลัวเป็นข่าวถ้าเก๋เอาเรื่อง
เก๋รับเงิน พร้อมหัวเราะ
“เอาเงินไปแล้วก็รีบออกจากบ้านฉันไป” ฝนรีบไล่
“เงินอะไร ไม่มีหลักฐานว่าเธอคืน
โอนมาห้าพัน จะได้มีหลักฐาน หรืออยากไปคืนที่โรงพัก ถือเป็นค่าดอกเบี้ย ค่าเสียเวลา เสียความรู้สึก โอนมาฉันรีบ”เก๋ออกคำสั่ง ทำทีเหมือนยังไม่ได้เงิน
ฝนเถียงไม่ออก ได้แต่โอนเงินตามคำสั่ง ครั้งนี้ฝนทั้งแค้น ทั้งเจ็บใจที่เสียรู้จำต้องโอนเงินให้เก๋
คนแบบเธอต้องเจอแบบนี้ สมควร! เก๋หัวเราะด้วยความสะใจ …..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
