#เรื่องผีมีอยู่ว่า #TheGhostRadio
เรื่อง: ป่าเล่าเรื่อง / เล่าโดย: คุณวีน
เมื่อประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นผมเป็นทหารอยู่หน่วยนึง ซึ่งฝึกหนักมาก ต้องฝึกต่อการทนต่อสภาพจิตใจทุกอย่าง เพื่อให้ภารกิจลุล่วง เพราะฉะนั้น ทำให้ผมมีความกล้า ความมั่นใจ เกินกว่าที่คนธรรมดาทั่วไปจะรู้สึกได้ มันเลยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาครับ
.
คือผมก็โทรนัดกับเพื่อนไปเที่ยวที่บ้านเกิดของเขาที่โคราช และด้วยความที่ผมเป็นทหาร ฝึกหนัก รวมไปถึงเรื่องการใช้ชีวิตอยู่ในป่า ผมก็เลยอยากเข้าไปในป่าแถวบ้านของเพื่อน ตอนนั้นมีกันอยู่ 3 คน คือผม เพื่อน และน้องสาวของเพื่อน ก็เลยนัดเพื่อนไว้ว่าวันรุ่งขึ้นจะเข้าไปในป่า ว่าจะไปค้างคืนนึง เช้าแล้วก็จะกลับมา แต่ถ้าผ่านไปแล้ว 2 วันผมยังไม่กลับมา ให้คนเข้าไปตามได้เลย
.
ประมาณบ่าย 2 ผมก็เดินทางออกจากบ้านเพื่อน เข้าไปในเขตป่า ระยะทางประมาณ 1 - 2 กิโลเมตร ผมเข้าไปถึงในบริเวณป่าก็ประมาณ 4 โมงกว่าแล้ว ก็เลยเริ่มเดินเข้าไปในป่า แต่ต้องขอบอกไว้ก่อนว่าผมเป็นคนที่มีความเชื่อในเรื่องของไสยศาสตร์ประมาณ 80% ส่วนที่เหลือคือผมพิสูจน์ไม่ได้ ตอนผมเข้าไปในป่า ผมก็เข้าไปด้วยความที่ไม่เชื่อสักเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่ได้ลบหลู่
.
ผมเดินเข้าไปในป่าเรื่อย ๆ ตอนนั้นประมาณ 6 โมงกว่าแล้ว ตลอดทางที่ผมเดินเข้าไปในป่า ผมก็ทำตำหนิไว้ 1 จุด โดยการใช้เถาวัลย์มัดกับต้นไม้ที่เห็นได้ชัดเจนทุก ๆ 15 เมตร พอเดินถึง 30 เมตร ผมก็ย้อนกลับมาดูตำหนิทีนึง ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ณ ตอนนั้นเกือบจะทุ่มแล้ว ผมน่าจะเข้ามาในป่าเกือบ 2 กิโลเมตรได้ ผมเลยเดินย้อนกลับไปดูตำหนิอีกทีนึง
แต่พอย้อนกลับไปดูตำหนิ ไม่เห็นเลย ไม่ใช่ว่าไม่เห็นแค่ตำหนิ แต่ไม่เห็นต้นไม้ที่ทำตำหนิด้วย บรรยากาศมันเปลี่ยน มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลย แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้นึกถึงเรื่องลี้ลับอะไร คิดว่าเราเองแค่ตื่นเต้นหรือเปล่า อาจจะหลงทิศไปเอง บรรยากาศมันก็เริ่มมืด แต่ตรงที่ผมอยู่ตอนนี้ก็บรรยากาศดี พอให้ผูกเปลนอนได้ ผมก็เลยเลือกที่จะพักตรงนี้
.
ก็ผูกเปลนอน เคลียร์พื้นที่ ทำแนวกั้นไฟ ก่อไฟ แล้วก็นอนเล่นไปเรื่อย ๆ ไม่ได้มีความกลัวอะไรทั้งสิ้น ตอนนั้นก็ 4 ทุ่มเกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว มันเริ่มมีเสียงบริเวณรอบตัวผมครับ ตอนนั้นผมคิดว่าอาจจะเป็นสัตว์ป่า แต่คิดไปคิดมา นี่ไม่ใช่ป่าเขาใหญ่ที่มีสัตว์ป่าตามธรรมชาติ แต่ป่าแถวนี้มันเป็นป่าติดชุมชน มันไม่ควรมีสัตว์ป่าใหญ่ขนาดนี้ เพราะเสียงมันดูเป็นสัตว์ใหญ่ เสียงนี้เล็กสุดก็คงเป็นคน แต่คนคงไม่น่าใช่ เพราะคงไม่มีชาวบ้านมาเข้าป่าในช่วงนี้
.
ผมก็หยิบอาวุธขึ้นมาเตรียมพร้อมที่จะจู่โจม แต่อยู่ดี ๆ ผมก็ภาพตัด ผมวูบไปเลย และมันมีภาพนึงลอยขึ้นมา คือผมเห็นตายายคู่หนึ่ง นั่งห้อยขาอยู่บนยอดต้นไม้ที่ค่อนข้างสูง แต่ภาพนั้นชัดเจนมาก ทั้งคู่แสยะยิ้มฉีกเลยหูออกไปอีก เสื้อผ้าน่าจะอยู่ในยุคสมัยสงครามโลก แล้วแกชี้หน้ามาที่ผม แต่ไม่ได้พูดอะไร พอผมมองไปที่ขวามือ แกมานั่งอยู่ข้างผมเลย แล้วพูดว่า “พรุ่งนี้เช้าให้มึงรีบออกไปจากป่า ถ้ามึงไม่ออก มึงตายแน่” แล้วผมก็สะดุ้งตื่น
.
ตอนนั้นผมก็โล่งใจ แต่ก็ยังกลัวความฝันตัวเองอยู่ แล้วผมก็เช็กสภาพรอบ ๆ ตัว ที่น่าแปลกก็คือ ตรงที่ตายายมานั่งในฝัน มันมีรอยเหมือนคนมานั่งจริง ๆ ทีนี้ผมก็สับสนว่ามันคือความจริงหรือความฝัน แล้วผมก็พยายามคิดว่าตั้งแต่ที่เข้ามาในป่า ผมได้ทำอะไรผิดไปหรือเปล่า พอเช้าผมเลยรีบพาตัวเองออกมาจากป่า แต่ที่น่าแปลกอีกอย่างคือ การเดินออกจากป่าของผมนานกว่าตอนที่เข้ามา มันผิดปกติ
แต่ตำหนิที่ผมทำก็กลับมาอยู่เหมือนเดิม เข็มทิศที่ผมตั้งค่าไว้ก็กลับมาใช้ได้เหมือนเดิม ระหว่างออกผมรู้สึกเหมือนมีอะไรจ้องผมตลอดเวลา ซึ่งมันต่างจากที่ผมเคยฝึก ผมจะรู้ได้ แต่นี่ผมไม่สามารถรู้ได้เลยว่ามันอยู่ตรงไหน แต่เหตุการณ์นี้ก็ผ่านไป จนผมออกจากป่าได้
.
ผ่านไป 2 วัน มันมีงานวัดอยู่ใกล้บ้านเพื่อนผม ห่างไปได้ประมาณ 15 นาที ผมก็ไปกับเพื่อนและน้องสาวเพื่อน ซึ่งก่อนเข้าวัดจะมีถ้ำ และก่อนเข้าถ้ำมันจะมีเป็นอุโมงค์ต้นไม้ แล้วปากทางเข้าวัดก็จะมีศาลตายายอยู่ศาลนึง ตอนที่ผ่านศาลนั้น ผมมองเข้าไปเห็นรูปแกะสลักตายายคู่หนึ่ง ผมช็อกเลยครับ เพราะชุดนั้นเป็นชุดที่ผมเห็นตายายในป่าคืนนั้นเลย ผมช็อกจนพ่อเพื่อนมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
.
พ่อเพื่อนก็เล่าให้ฟังว่า “ป่านี่ไม่มีใครเขาเข้าไปตอนกลางคืนหรอก ชาวบ้านที่เข้าไปหาของป่า ก็ไม่มีใครเข้าไปลึกขนาดนั้น” แล้วตำแหน่งที่ผมไปนอนมันอยู่บนเขา ตรงกับถ้ำก่อนที่จะเข้าวัดนี้ ซึ่งมันตรงกับหัวตายายในศาลนี้พอดี จนทำให้ทุกวันนี้ผมมีทัศนคติที่เปลี่ยนไป จากผู้ชายที่มั่นใจ ไม่กลัวอะไร ผมกลายเป็นคนที่เชื่อมากขึ้น เคารพมากขึ้น ซึ่งที่ผมคิดว่าฝัน มันก็ไม่ใช่ฝัน แต่มันคือความจริงครับ
.
และผมแถมอีกเรื่องนึง เข้าป่าเหมือนกัน ตอนนั้นผมเข้าไปในสถานะที่ปรึกษา ผมเข้าไปในจุดหมายปลายทางตาม GPS ซึ่งมันผิดเพี้ยนไป ผมพาทุกคนเข้าไปตาม GPS แต่จุดหมายปลายทางมันพาพวกผมเข้าไปในโกดังเก็บศพ และเมรุเผาศพที่มันอยู่กลางป่า ซึ่งผมงงมากว่าทำไมมันถึงพาพวกเรามาที่นี่ จนเราก็เปลี่ยนเส้นทางกัน GPS มันก็พามาที่เดิม จนพวกเราฝืนออกนอกเส้นทาง จนเราออกมาได้ GPS ก็กลับมาใช้งานได้ปกติครับ
.
เล่าไว้วันที่ 29 กันยายน 2562
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
