คนเราเกิด เมื่อเกิดมาเราก็ต้องมาเรียนรู้กันใหม่ เรียนรู้ภาษาที่ใช้สื่อสารกัน พูดคุยกัน ให้เกิดเป็นความเข้าใจ เรียนรู้การอยู่กับคนที่อยู่รอบข้าง ..เรื่อนรู้เพื่อทำหากิน เรียนรู้จักการทำมาหากิน จากคนที่อยู่รอบกายเรา จากคนที่มีทั้งเก่งไม่เก่ง คนที่ขี้เกียจกับคนขยัน คนใจดีคนใจร้าย คนรักกับไม่มีคนรัก คนเอาแต่ใจตนเองกับคนที่ใช้สติไม่เอาแต่ใจตนเองที่มีความอดทนอดกั้น คนดีคนชั่ว คนที่ไม่ความรู้กับคนที่ไม่มีความรู้ เรื่องที่เป็นของคํ่กันตรงกันข้ามกัน ในเรื่องดีและชั่ว .
คราวนี้ เราเกิดมาเราก็ต้องเจอเจอคนดีคนชั่ว เรื่องอารมณ์ดีอารมณ์ชั่วในเรือนกายของเรา เองในการใช้กายวาจาใจ ..เราก็นำมาใคร่ครวญเปรียบเทียบ เรื่องราวของคนดีกับคนชั่ว ..คนดีเค้าทำอะไร ประพฤติอย่างไร ให้เหตุผลควบคุมอารมณ์ มีกิริยากายวาจาใจ กักขฬะหรือแข็งกระด้างกระเดื่อง เย่อหยิ่ง ..อวดตัวอวดตน
.แล้วเราก็มาดูเยี่ยงอย่างของคนดี ..คนดีเค้าทำอะไร ใช้กิริยากายวาจาใจอย่างไร เราก็มาเปรียบเทียบสำรวจตรวจสอบตัวเราเอง ..ว่าการประพฤติการกระทำของเรา เดินตามรอยของใคร ดีชั่วอย่างไร เราก็สำรวจตัวเราเอง เราเห็นว่าไม่ดี ..ทำแบบเราก็เดินตามรอยคนชั่ว เราก็หยุดไม่กระทำ
เราก็นำมาดีว่า เรื่องเดียวกันนี้ที่เกิดขึ้น คนดีกับคนชั่ว ใช้พฤติกรรมมีทิฐิอะไรเกิด แตกต่างกันอย่างไร คนดีใช้เหตุผลอย่างไร คนชั่วใช้เหตุผลอย่างไร เราก็เปรียบเทียบ เพื่อสำรวจตรวจสอบ กลั่นกรองเหตุผล ในการใช้กายวาจาใจของเรา ที่จะเดินตามรอยเยี่ยงอย่างของคนดี
เรื่องราวการเปรียบเทียบ ..เราเปรียบเทียบเพื่อพิจารณาเหตุผล .ว่าสิ่งไหนดีสิ่งไหนไม่ดี ยิ่งสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวตนของเรา ที่เรายึดถือ ..เราก็ต้องยิ่งพิจารณาใคร่ครวญ.. เพื่อที่จะปลดปล่อยเรื่องเราที่เรายึดถือ เรื่องการยึดถือ นั่นทำให้เกิดอะไร ไม่ยึดถือทำให้เกิดอะไร สิ่งที่ยึดถือทำให้สุขหรือทุกข์อย่างไร..เกิดขึ้นที่ตัวเรา เราก็นำมาพิจารณา ให้จิตเข้าใจ ..เรื่องโลกให้อะไร เรื่องของธรรมให้อะไรแก่จิตของเราเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
