สดุดีบทที่ ๓ ข้อ ๑
ข้าแต่องค์ ทรงรัก ยิ่งนักหนา
ขอพึ่งพา อาศัย คุ้มภัยด้วย
ขอพระองค์ ทรงนำ โปรดอำนวย
ขอทรงช่วย อวยชัย ให้พ้นมาร
ศัตรูร้าย หมายหน้า ให้ข้าฯแพ้
จึงย่ำแย่ แลไป ไร้สุขศานต์
เขาทวี มีมาก ปากก็พาล
ดูสะท้าน ป่านนี้ ยังมีภัย
สดุดีบทที่ ๓ ข้อที่ ๒-๓
เขากล่าวร้าย หมายมุ่ง กระทั่งหวั่น
เขาเย้ยหยัน ปั้นแต่ง แกล้งรุกไล่
เขาหยาบช้า หาเรื่อง ขัดเคืองใจ
ว่า พ้นภัย ไม่มี ที่พระองค์
พระทรงเป็น เช่นโล่ โอ้คุ้มข้าฯ
ป้องกันฟ้า ห่าฝน คนพิษสง
ป้องศีรษะ ประพร ขจรจง
ให้ยืนยง คงอยู่ ไพรี
สดุดีบทที่ ๓ ข้อที่ ๔
ข้าฯทูลไป ให้ตรง ผู้ทรงฤทธิ์
ทรงประสิทธิ์ จิตใจ ให้ผ่องศรี
ตรัสตอบข้าฯ พาพ้น คน
จึงยินดี ปรีดา ฟ้าอำไพ
จากภูเขา เหย้าย่าน ถิ่นฐานรัก
แหล่งพำนัก พักพา ที่อาศัย
อธิษฐาน กรานกราบ ทรงทราบไป
ตรัสตอบใจ ให้เห็น เป็นชื่นเชย
สดุดีบทที่ ๓ ข้อ ๕
ข้าพเจ้า เล่าความ เรื่องยามหลับ
ก่อนขยับ กลับนอน ขอพรเอ่ย
กราบพระองค์ ทรงธรรม ทุกค่ำเคย
ไม่ละเลย เผยตาม ความเมตตา
ข้าพเจ้า เล่าคำ รำลึกถึง
ได้พิงพึ่ง หนึ่งองค์ อยู่ตรงหน้า
ทอดตัวนอน ตอนค่ำ นิทรา
เมื่อตื่นมา ฟ้างาม ยามอรุณ
เพราะพระองค์ ทรงชุบ อุปถัมภ์
ช่วยจุน นำพา ข้ารอบอุ่น
ยามตื่นมา พานับ รับพระคุณ
ทรงการุณย์ หนุนนำ ประจำวัน
สดุดีบทที่ ๓ ข้อ ๖-๗
ข้าพเจ้า เข้าใจ ในฤทธิ์เดช
เข้าใจเหตุ เขตคาม ยามคับขัน
แต่ไม่กลัว ตัวตน คนหมื่นพัน
ทรงป้องกัน มั่นใจ ในทางเดิน
ข้าแต่องค์ ทรงศักดิ์ พิทักษ์ไว้
ทรงเยื่อใย ให้พร ย้อนสรรเสริญ
ขอช่วยกู้ ดูข้าฯ อย่าหมางเมิน
สู่จำเริญ ดำเนินไป เหนือไพรี
ขอทรงรบ ตบหน้า บรรดาร้าย
ให้แพ้พ่าย หายห่าง ป้ายทางหนี
ขอเลาะฟัน บั่นทอน รอนซีวี
คนเหล่านี้ ทราม ตามอธรรม
* นี่เป็นบทวรรณกรรมส่วนหนึ่งจากพระธรรมสดุดี อันเป็นถ้อยคำหนุนใจ ให้ความจริง มีคุณค่า
ต่อการใคร่ครวญ พระคำของพระเจ้า ทุกวัน
ผลงานเขียนของ ก้องฟ้า นครพิงค์
ศิลปินกวีลูกทุ่งชาวล้านนา
ได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย
โดยอาจารย์เรืองเดช รักษ์คัมภีร์
ห้ามลอกเลียนส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
นอกจากได้รับอนุญาตจากผู้จัดพิมพ์เท่านั้น