20 พ.ย. 2023 เวลา 15:30 • นิยาย เรื่องสั้น

รีวิว อย่าเหยียดเผ่าพันธ์ุกันสิ 2

ผู้เขียน: เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง
ผู้แปล: นกแก้ว
สนพ. ROSE
สามเล่มจบ
นิยายวายจีนปัจจุบัน ปีศาจ กลายร่าง No-NC
มาถึงเล่มสอง จวงชิงกับฝูหลียังคงช่วยกันต่อสู้กับปีศาจบรรพการที่จู่ๆ ก็โผล่ออกมา แต่คราวนี้กลับไม่ง่ายนัก ปีศาจตนนี้มีพลังรุนแรงจนเกินกว่าจะจัดการได้ แต่แล้วจู่ๆ ก็มีสายฟ้าผ่าลงมาจากสวรรค์ ผ่าปีศาจตนนั้นจนเหลือแต่เถ้าถ่าน ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน (และทุกตน) และทำให้ตระหนักได้ว่านี่คือยุคสมัยของมนุษย์ หากปีศาจตนใดสามารถอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้อย่างสงบ สวรรค์ก็จะละเว้น แต่หากยังคงทำตัวยิ่งใหญ่เหมือนในอดีตก็จะถูกสวรรค์กำจัด ดังเช่นปีศาจตนนี้ และอีกหลายๆ ตนที่ผ่านมา
หลังจากกำจัดปีศาจร้ายไปได้ โลกก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง แต่กลับมีคนอยากจะก่อกวนความสงบของฝูหลี โดยการสร้างภาพมายามนุษย์ที่ฝูหลีเคยเลี้ยงไว้เมื่อสองพันปีที่แล้ว และเหล่าปีศาจในบรรพตหมอก ซึ่งนั่นคือขีดจำกัดสูงสุดของฝูหลี เมื่อฝูหลีรู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือเผ่ามังกรเขียว โจทย์เก่าที่เคยก่อเรื่องจนเหล่าปีศาจในบรรพตหมอกต้องล้มตายไปจนหมด ฝูหลีก็ฟิวส์ขาด ลงไปหาเรื่องต่อยตีต่อสู้กับเผ่ามังกรเขียว
ในระหว่างการต่อสู้นั่นเองฝูหลีในร่างเดิมเกิดกัดและกินเนื้อมังกรเขียวเข้าไป นั่นทำให้สัญชาติญาณในใจของเขาบังเกิดมารในใจ
“บรรพตหมอกไม่มีให้กลับนานแล้ว
สีทองในดวงตาฝูหลีหม่นจางลงและแทนที่ด้วยสีแดงทั้งสองข้าง
เผ่ามังกรที่ก่อกรรมทำชั่วเช่นนี้จะยังเก็บไว้ทำไม กินให้หมด กินพวกมันให้หมด”
ในวินาทีที่ขาดสตินั่นเอง จวงชิงก็เข้ามาคว้าเขาไว้ก่อนที่สายฟ้าจะผ่าเปรี้ยงลงมา ครึ่งหนึ่งฟาดไปยังเผ่ามังกรเขียว อีกครึ่งหนึ่งพุ่งมาหาฝูหลี แต่คนที่รับสายฟ้าไว้คือ...จวงชิง...จวบจนสิ้นอสนีสวรรค์เก้าสาย
“ชาติที่แล้วผมคงติดหนี้คุณ”
ไม่อย่างนั้นเขาจะสมองเลอะเลือนจับอีกฝ่ายยัดใส่อกเสื้อเพื่อปกป้องทำไม
เท่านั้นไม่พอระหว่างพักฟื้น เขายังต้องลุกขึ้นมาทำอาหารให้คนที่มาเยี่ยมไข้อีก
จวงชิง: “มีชีวิตอยู่มาสี่พันกว่าปี ทำกับข้าวก็ไม่เป็น เขียนหนังสือก็ไม่สวย แถมยังใช้เงินมือเติบ นี่แทบไม่มีอะไรดีสักอย่าง”
คนอ่าน: แล้วทำให้เขาไหมล่ะ
จวงชิง: ทำ
คนอ่าน: ก็เท่านั้น 😏
หลังจากจวงชิงกลับมาทำงาน ทั้งสองคนก็ใช้ชีวิตตามปกติ แต่ฝูหลีก็ยังคงข้องใจกับพฤติกรรมที่ผ่านมาของตัวเอง เขาถูกงูยักษ์กลืนลงท้องแต่กลับทะลวงท้องของมันออกมาได้ แถมไม่พอเขายังได้กินมังกรและดูท่าจะชอบเนื้อมังกรอีกตะหาก วันหนึ่งเขาจึงตัดสินใจถาม “คุนเผิง” ปีศาจบรรพกาลว่าเขาคือปีศาจกระต่ายจริงๆ หรือ คุนเผิงตอบเขาว่า
“การบำเพ็ญตบะคือการฝึกจิตใจ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นกระต่ายหรือเป็นปีศาจอย่างอื่น เจ้าก็คือเจ้า”
ฝูหลีได้ยินดังนั้น จึงตัดสินใจที่จะเป็นปีศาจกระต่ายต่อไปอย่างสบายใจ 555 ตามสบายเลยค่าพี่ฝู
ฝูหลีใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ทำงานที่กรมควบคุม คอยจัดการเรื่องปีศาจกับผู้ฝึกตน ไปกินข้าวบ้านจวงชิง (ฝีมือมังกรน้อยจวงนี่ยิ่งกว่าพ่อครัววังหลวงอีก) ไม่ก็ชวนจวงชิงไปหาของอร่อยกินนอกบ้าน ช่วงที่มีงานเลี้ยงก็ไปออกงานด้วยกัน พอดีจวงชิงเลือดชุดให้เลยใส่ชุดคู่กัน พอดีเขาผูกเนคไทไม่เป็นเลยไปค้างบ้านจวงชิงจะได้ไปงานด้วยกัน พอดีว่างก็ออกไปเที่ยวพักผ่อน ตกปลา ขายปลาหาประสบการณ์ จับมือวิ่งหนีเทศกิจ... นี่คือชีวิตปกติ(ตามความคิด) ของฝูหลี แต่ทั้งนี้มีคนรู้สึกว่า มันไม่ปกติ ... 😅
เหล่าเพื่อนร่วมงานในกรมควบคุม : เจ้านายกับพี่ฝูใส่ชุดคู่แบบนี้ เอิ่มมมมม ไม่พูดดีกว่า
สหายธรรมทั้งหลายในบอร์ดผู้ฝึกตน : เหมือนฉันจะเก็ตอะไรบางอย่างแล้วล่ะ แต่ฉันปอดแหกอ่ะ ไม่กล้าพูด
ชาวเน็ตมนุษย์ : นี่มันตำนานรัก “ท่านประธานผู้เย็นชากับผู้ช่วยพิเศษสุดหล่อ” ชัดๆ กรี๊ดดดดดดดดด
(กรมควบคุมในสายตามนุษย์ธรรมดา คือ บริษัทวิจัยเทคโนโยลีชีวภาพฉางหลง ที่เก่าแก่และโด่งดัง จวงชิงในฐานะหัวหน้ากรมควบคุม คือประธานบริษัทจ้า)
…วันหนึ่ง ฝูหลีออกไปจับปีศาจเสือที่เข้าโลกมนุษย์มาอย่างผิดกฎหมายตนหนึ่ง พอเห็นปีศาจเสือเขาก็นึกถึงผู้เฒ่าเสือขาวบนบรรพตหมอก แต่ปีศาจเสือกลับบอกเขาว่า ไม่มีทางที่เสือขาวจะเกิดสติปัญญาเข้าสู่วิถีบำเพ็ญเพียรได้ ข้อยกเว้นหนึ่งเดียวคือพยัคฆ์ขาว สัตว์เทพในตำนานเท่านั้น
ฝูหลีหวนนึกถึงปีศาจน้อยใหญ่ในบรรพตหมอก เขาเริ่มรู้สึกว่าปีศาจทุกตัวบนบรรพตหมอกจะมีสิ่งที่แตกต่างกับปีศาจธรรมดาทั่วไป หรือทุกตัวจะเป็นปีศาจที่ข้อบกพร่อง จึงมาซ่อนตัวอยู่ด้วยกัน และเลี้ยงเขาที่เป็นเป็นปีศาจกระต่ายที่มีปมด้อยหน้าตาไม่ค่อยเหมือนกระต่ายมาด้วยกัน
คิดๆ ไปเดินไปเรื่อยๆ ฝูหลีก็มาถึงหน้าบ้านจวงชิงอย่างไม่รู้ตัว จวงชิงเห็นฝูหลีดูไม่ค่อยสดชื่นจึงจะไปส่งเขากลับบ้าน แต่ระหว่างทางนั้นเอง ฝูหลีก็เกิดตระหนักรู้ขึ้นมาอย่างฉับพลัน และสิ่งที่ตามมาคือด่านเคราะห์อัสนี 9 สาย ... และก็เป็นอีกครั้งฝูหลีปลอดภัยอยู่ภายใต้การคุ้มครองของมังกรทองจวงชิง ...
“ที่นอนหมอบอยู่บนผิวน้ำคือกระต่ายขาวขนาดประมาณสามสิบสี่สิบเซนติเมตร หว่างคิ้วมีขนสีแดงหย่อมหนึ่ง ผิดแต่เล็บบนอุ้งเท้าทั้งสี่ข้างแหลมคม นัยน์ตาเรืองรองดุจทองคำ อวลกลิ่นอายมาร”
แต่เมื่อเลือดมังกรหยดหนึ่งซึมเข้าตัวกระต่าย กลิ่นอายมารก็จางหายไป
จวงชิงอุ้มฝูหลีขึ้นมา
“วุ่นวายอยู่ครึ่งค่อนวันก็เพื่อตัวโตขึ้นแค่นี้เองหรือ”
ทันใดนั้นเอง อยู่ๆ คลื่นทะเลก็สูงขึ้นฉับพลัน อสูรร้ายบรรพกาล “เถาอู้” กำลังปรากฏตัว และการปรากฏตัวของมันทำให้เกิดคลื่นยักษ์ที่อาจก่อให้เกิดหายนะกับผู้คนมากมาย จวงชิงวางฝูหลีลงก่อนที่จะพุ่งเข้าไปต่อสู้กับเถาอู้ แต่มังกรอายุสองพันปีหรือจะสู้ปีศาจบรรพกาลได้ ฝูหลีเห็นจวงชิงถูกทำร้ายมากขึ้นเรื่อยๆก็สูญเสียสติและแผ่ไอมารออกมาเรื่อยๆ เข้ามาต่อสู้กับเถาอู้ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวเช่นกัน ชั่วจังหวะนั้นจวงชิงกลายร่างเป็นมังกรอีกครั้งแล้วขดตัวล้อมฝูหลีไว้ตรงกลางเพื่อรอรับการโจมตี
... แต่ในวินาทีสุดท้าย “นกน้อยสีแดงเพลิง” ตัวหนึ่งก็พุ่งลงมาจากฟ้า จัดการกับเถาอู้อย่างไม่ให้ได้ตั้งตัว แล้วก็เปลี่ยนร่างเป็นหญิงสาวในชุดสีแดงเข้ามาหาฝูหลี แต่จวงชิงกลับไม่ยอมให้นางเข้าใกล้และพาฝูหลีหนีไปซ่อนตัวยังวังมังกรทองของตนเอง
เมื่อฝูหลีตื่นขึ้นมา ก็พบว่าจวงชิงในร่างมังกรทองม้วนตัวปกป้องเขาไว้ เขารีบเปลี่ยนร่างเพื่อดูแลจวงชิงที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พร้อมๆกับที่พี่สาว “จู๋เยว่” มาถึง ฝูหลีดีใจมากที่พี่สาวไก่ฟ้ายังไม่ตาย แต่พอถามถึงปีศาจตนอื่นในบรรพตหมอก พี่สาวไก่ฟ้ากลับไม่รู้เช่นกัน และสุดท้ายนางก็ต้องจากไปอีกครั้ง ฝูหลีแม้จะไม่เข้าใจ แต่เมื่อลองพูกคุยกับจวงชิง เขาก็คิดได้
“แค่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ผมก็ดีใจมากแล้ว และถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาต้องโกหกผม แต่บางทีพวกเขาอาจไม่มีทางเลือกก็ได้”
แล้วฝูหลีก็กลับไปใช้ชีวิตปกติอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีคนอีกคนรู้สึกไม่ปกติ
ไอ้การที่อยู่ๆ ก็รู้สึกไฟฟ้าช็อตเวลาสัมผัสกัน รู้สึกสมองตื้อ ใจเต้นตึกตักราวกับมีกลองรัวอยู่ในนั้น จวงชิงชักไม่แน่ใจว่าที่เข้ามาเต้นอยู่ในหัวใจเขา คือ ... กระต่ายตัวนั้นไหม
 
...
..
.
เนื้อเรื่องเข้มข้นเร้าใจ สุข เศร้า ตลก ฮา มาครบทุกอารมณ์ค่ะเล่มนี้ เลยเล่ายาวเพราะไม่รู้จะตัดอันไหน ต้องลองมาอ่านดูค่ะ ถึงจะรู้ว่าสนุกทุกบรรทัดจริงๆ เล่มหน้าเขาจะ (รู้ตัวว่า) รักกันแล้วใช่ไหมคะ อิอิ
#อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ #เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง #YueXiaDieYing #ROSE #รีวิว #รีวิวนิยาย #รีวิวนิยายวายจีน #นิยายวายจีนปัจจุบัน #ปีศาจ #กลายร่าง #แม่นางน้อยสกุลสวี #นิยายที่ฉันอ่าน #MaenangnoiXu #ฝูหลี #จวงชิง #พี่ฝูสุดหล่อ #มังกรน้อยจวง #คลั่งรัก #สุขนิยม
โฆษณา