Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Chubbymusic
•
ติดตาม
21 พ.ย. 2023 เวลา 05:06 • สุขภาพ
โลกที่ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงตัวเอง…
สวัสดีซึมเศร้า ep.3
ฉันเป็นใครกันแน่
ฉันคืออะไรกันแน่
Pcjajar
ฉันไม่รู้ว่าต้องเขียนอะไรด้วยซ้ำ ในเมื่อฉันไม่ได้ยินเสียงตัวเองเลย
ฉันไม่ได้เสียความสามารถในการฟัง แต่ฉันไม่มีความสามารถในการรับฟังตัวเองได้
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันทำอะไรได้ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันควรทำอะไร
ฉันไม่รู้อะไรเลย
เมื่อฉันเริ่มเปิดใจพบหมอ และบอกคนสำคัญเรื่องอาการของฉัน ทุกคนก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
ฉันโชคดีจัง แต่ด้วยความGeneration Gap จึงทำให้สำหรับบางคนฉันก็ไม่กล้าบอกอย่างพ่อกับแม่ เพราะกลัวเขาไม่เข้าใจ กลัวว่าท่านจะมองว่าคิดไปเอง เพราะเมื่อโดนมองว่าคิดไปเอง มันยิ่งทำให้รู้สึกตอกย้ำว่า
นั่นสิฉันไม่ได้เป็นหรอกซึมเศร้า ฉันแค่เป็นคนไม่ได้เรื่องคนนึงมากกว่า ฉันจึงไม่กล้าพูดไปทั้งหมดด้วยซ้ำ
มีแค่คน 2 คนที่รู้แทบทุกปัญหาของฉัน คือพี่สาวกับแฟนของฉัน และนั่นเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึกโชคดี และเป็นเหตุผลที่ต้องมีชีวิตต่อไปให้ได้ ฉันแค่ต้องพยายามใช้ชีวิตคงไม่ยากอะไรหรอกเนาะ
กรณีของฉันยังโชคดีที่มีคนเคียงข้างอยู่บ้าง แต่สำหรับบางกรณีถึงแม้จะมีคนเคียงข้างแต่ก็รู้สึกอ้างว้างก็มี
มันเข้าใจยากกว่าที่คิดแหะ…
หลังจากเริ่มรักษามาได้ 7-8 เดือน สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป จากเคยเป็นพนักงานประจำ ฉันออกมาเปิดร้านตัวเอง ปัญหาบางอย่างที่เคยกวนใจมันก็หายไปพร้อมสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป แต่ยังมีปัญหาอย่างนึง ที่เกาะติดฉันไม่ไปไหนเลย คือเสียงความคิดแม่ที่อยู่ในหัวตลอดเวลา มันดูเป็นปัญหาไร้สาระ หรือเป็นไปไม่ได้สำหรับคนอื่นหรือเปล่านะ?
แม่ไม่ได้ใจร้ายบังคับฉันได้ขนาดนั้นเลย แต่ทำไมฉันถึงได้ยินแต่เสียงความคิดแม่กันนะ?
ฉันพยายามหาทางแก้เรื่องนี้มาปีกว่า แต่ไม่เคยหาทางแก้ได้ ได้แต่หลีกเลี่ยงที่จะคุยกับแม่ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยใช่ไหมละ จนวันนึงฉันได้คุยกับแม่ และฉันได้เริ่มลองเปลี่ยนวิธีพูดไป จากที่ไม่เคยพูดปฏิเสธ
ก็ได้ปฏิเสธไป แต่ฉันกลับไม่ได้สบายใจเลยทั้งที่มันน่าจะเป็นสิ่งที่ถูกแล้วนี่นา
ฉันกลับรู้สึกแย่มากกว่าเดิม ฉันไม่รู้จะทำยังไง ฉันไม่กล้าคุยกับพี่สาวเลยเพราะกลัวจะเอาเรื่องตัวเองไปใส่มากเกินไป ฉันจึงตัดสินใจโทรหาพ่อ เมื่อพ่อรับสายพ่อก็รับรู้ได้ทันทีว่าฉันมีเรื่องไม่สบายใจ และฉันก็ได้ร้องไห้ใส่พ่อ มันดูงี่เง่ามากเลยที่ฉันโตขนาดนี้แล้วยังร้องไห้ให้พ่อเห็นอีก ฉันบอกถึงปัญหาฉันไป พ่อก็ตกใจนิดหน่อย ท่านได้พูดให้กำลังใจฉัน บอกให้ฉันไม่ต้องสนใจใคร และคำพูดอีกมากมาย ฉันได้แต่พูดว่า
ลูกขอโทษ
แล้วก็วางสายไป…
ซึมเศร้า
โรคซึมเศร้า
โรคจิตเภทสุขภาพทางจิต
บันทึก
2
1
2
2
1
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย