สรุปหนังสือ ‘The rules of people คอยใจคนได้ง่ายนิดเดียว‘ พาร์ท 10
91 คนจะฟังคุณพูด หากเป็นเรื่องที่เขาสนใจ
นอกจากนั้นควรใช้เสียงที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดี มีจังหวะเวลาที่เหมาะสม
หากจะตำหนิก็ควรออกมาเป็นเชิงบวก เพราะอีกฝ่ายจะเสียเวลาฟังเราเมื่อเขารู้สึกว่าเรื่องที่พูดควรค่าแก่การฟังจริง ๆ
มีเคล็ดลับอีกอย่าง คือ ให้เราถามคำถามอีกฝ่ายและตั้งใจฟังสิ่้งที่อีกฝ่ายพูดก่อนครับ
92 คนพูดดีแต่ประสงค์ร้าย จะไม่กล้าขัดใครซึ่งหน้า
หากเราเจอคนแบบนี้ ให้มองเกมให้ออกก่อนว่ากำลังเผชิญกับพฤติกรรมก้าวร้าวของอีกฝ่าย
เราต้องพูดให้เขารู้ตัวเลยแม้มันจะรู้สึกยาก แต่การปล่อยผ่านไปมันไม่ดีครับ
เพราะต่อให้อีกฝ่ายปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นคนอย่างนั้น แต่อย่างน้อยต้องมีสะดุดกันบ้าง
93 การยกตนข่มท่านอาจเกิดขึ้นได้โดยไม่ตั้งใจ
ลึก ๆ แล้วคนกลุ่มนี้ขาดความมั่นใจและหงุดหงิดตลอดเวลา
เราทำได้ดีที่สุดเพียงสงบและทำตัวสุภาพเข้าไว้ ต้องไม่เปิดช่องให้อีกฝ่ายมายกตนข่มท่านซะเอง
โดยหนึ่งในประโยคลาสิกสำหรับการข่มคนอื่น คือ การชมอีกฝ่ายโดยไม่มีเหตุผล ชมแบบแปลก ๆ เป็นต้น
94 คุณไม่มีทางเอาชนะคนที่เป็นโรคหลงตัวเองได้เลย
มีหลายแบบด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นทำตัวเป็นบุคคสำคัญ หรือบางทีอาจจะทำให้ตัวเองถูกในทุกเรื่อง
สิ่งที่เราทำได้ คือ ทำตัวชัดเจนและใจเย็นเป็นน้ำแข็ง แต่หากทนไม่ไหวจริง ๆ ให้ทำตัวออกห่างดีกว่าครับ
95 คนขี้บ่นทนการเปลี่ยนแปลงไม่ได้
แม้จะรู้สึกรำคาญแต่มีประโยชน์ที่บางครั้งคนกลุ่มนี้ทำให้เห็นปัญหาได้ก่อนคนอื่น
หากอยากรับมือกับคนกลุ่มนี้ ควรปลอบใจให้พวกเขารับมือการเปลี่ยนแปลงให้ได้ ยิ่งเปลี่ยนแปลงใหญ่มากยิ่งต้องให้เวลา
ให้พวกเขาจดจ่ออยู่กับวิธีแก้ปัญหาจะดีกว่า
96 คนขี้บ่นที่ชอบชิงดีชิงเด่น ไม่ได้ต้องการแค่บ่นเฉย ๆ
พวกนี้เป็นอีกประเภทที่ชอบชิงชิงเด่นเรื่องการบ่นครับ ใครบ่นมาบ่นกลับด้วยความลำบากที่มากกว่า
คนกลุ่มนี้มักอยากให้คนอื่นจิตตกหรือรับรู้ว่าเขานั้นลำบากมามาก
สิ่งที่ทำได้คือใช้ชีวิตตามปกติ ไม่ต้องไปยุ่งให้มากเท่าไหร่ครับ
97 ความลับคืออำนาจ
เพราะความลับคือสิ่งที่กุมอำนาจไว้ บางอย่างเมื่อบอกไปก็ทำให้อำนาจการต่อรองเราลดลงไปเลย
วิธีแก้สำหรับเรา คือ ไม่ต้องไปคาดคั้นเอาความลับจากคนอื่น ไม่งั้นเขาจะรู้สึกว่ามีอำนาจ ดีใจและปั่นหัวเราได้
เราควรทำตัวเฉย ๆ ไม่ต้องไปนใจ หาความลับจากที่ใหม่ดีกว่าครับ
98 บางคนก็แพ้ใครไม่เป็น
หากใครมาชิงดีชิงเด่นกับเรา ขอให้รู้ไว้ว่าปัญหาอยู่ที่เขา ไม่ใช่เราครับ
อย่าไปเสียเวลากับคนแบบนี้เลย เราควรปล่อยวาง หากเราหัวเราะหรือสงสารอีกฝ่ายก็แปลว่าเรามั่่นใจในตัวเองด้วยครับ
หากอยากแก้ สามารถแก้โดยเป็นคนที่ไม่อยากแข่งขันกับใคร วางตัวเป็นที่โหล่ไปเลยและไม่สนใจ แบบนี้เราจะมีความสุขขึ้นอีกครับ
99 การใช้เล่ห์เหลี่ยมล่อลวงผู้อื่นไม่ใช่การโน้มน้าวจูงใจ
สิ่งนี้นำไปใช้ทางดีได้ ทางไม่ดีก็ได้ อาจจะขึ้นกับประสบการณ์ก่อนหน้าของแต่ละคน
เราสามารถเอาตัวรอดได้ผ่าน เราต้องไม่ยอมให้อีกฝ่ายกล่อมได้ว่าเราเป็นฝ่ายผิด
เราควรมองคนขี้โกงให้ออกแต่แรกและหาทางรับมือป้องกันครับ
100 คนที่งานเต็มมือมักไม่สร้างปัญหาให้ใคร
เพราะงานจะทำให้เบี้ยงเบนความสนใจได้ บางครั้งอาจทำให้น่ารักมากขึ้น ทีมงาน ครอบครัวคนรอบข้างของคนที่ได้รับงานจนยุ่ง
จะรู้สึกผุกพักมากขึ้น เพราะรู้สึกได้เป็นส่วนหนึ่งของอะไรบางอย่างและได้รับผิดชอบสิ่งนั้นอย่างเต็มตัวครับ
และนี่คือ 10 ข้อสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้ครับ
โดยจะเกี่ยวกับคนประเภทต่าง ๆ ที่เราควรหลีกเลี่ยงหรือหากเลี่ยงไม่ได้ แต่ละข้อก็มีวิธีแล้วครับ
รู้สึกอย่างไรบ้างกับทั้งหมก 100 ข้อที่่ผ่านมาครับ พิมพ์คอมเมนท์เป็นกำลังใจกันได้นะครับ
ผู้เขียน Richard Templar
สำนักพิมพ์ change +
ขอบคุณสำหรับการรับชมครับ
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
