ชีวิตที่เพียงพอของคนสวนผู้ร่ำรวย 135 ล้านบาท
ไม่มีรถยนต์ ขับรถตัดหญ้าไปซื้อของ แต่บริจาคเงินทุกบาทให้ชุมชนเมื่อจากดลกนี้ไป
ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขารวยขนาดนี้...จนกระทั่งวันที่เขาเสียชีวิตในวัย 82 ปี
ชีวิตในแต่ละวันของ เจฟฟรีย์ โฮลต์ (Geoffrey Holt) แสนเรียบง่าย
เขาเป็นคนดูแลสวนของชุมชนบ้านเคลื่อนย้ายได้ในเมืองฮินส์เดล รัฐนิวแฮมป์เชียร์ แม้แต่รถยนต์สักคันก็ไม่มี เวลาไปซื้อของใช้ก็ขับรถตัดหญ้าคันเล็กๆ ไปร้านสะดวกซื้อ บางครั้งก็ถ้ามีเวลาเขาก็จอดรถตัดหญ้าริมถนน นอนอ่านหนังสือพิมพ์บนนั้น หรือไม่ก็นั่งดูรถวิ่งผ่านไปมา
ตอนยังเป็นหนุ่ม โฮลต์เคยเป็นคุณครูสอนขับรถยนต์มาก่อน แต่กลับเลือกที่จะเลิกขับรถยนต์ ก่อนจะหันมาใช้จักรยานเป็นพาหนะช่วงหนึ่ง แต่สุดท้ายก็มาจบที่รถตัดหญ้า
นอกจากอาชีพดูแลสวนแล้ว โฮลต์ก็รับทำงานทั่วไปในเมือง แต่แทบไม่เคยเดินทางไปไหนเลยทั้งชีวิต
เสื้อผ้าที่ใส่ก็ธรรมดา ในบ้านก็แทบไม่มีเฟอร์นิเจอร์ ทีวี หรือ คอมพิวเตอร์ด้วยซ้ำ ขาเตียงบ้านก็แทบจะทะลุพื้นบ้านอยู่แล้ว เอ็ดวิน สมิทธ์ (Edwin Smith) เพื่อนสนิทและผู้ดำเนินการมรดกของโฮลต์บอกว่า
“เขาเหมือนจะมีทุกอย่างที่ต้องการแล้วนะ แต่เขาไม่ได้อยากได้อะไรมากนัก”
มองจากภายนอกไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้วิถีชีวิตที่เรียบง่าย ที่จริงแล้วโฮลต์เป็นเศรษฐีร้อยล้าน
เขามีทรัพย์สินกว่า 3.8 ล้านเหรียญ หรือเกือบ 135 ล้านบาท ความลับตรงนี้ถูกเปิดเผยตอนที่เขาเสียชีวิต และในพินัยกรรมบอกว่าเงินตรงนี้เขาจะมอบให้ชุมชนที่เขาเคยอาศัยอยู่ (จำนวนประชากรราวๆ 4,200 คน) เพื่อเป็นประโยชน์ต่อด้านการศึกษา สุขภาพ นันทนาการ และวัฒนธรรมทั้งหมดเลย
“ผมไม่คิดว่าจะมีใครรู้ว่าเขาประสบความสำเร็จขนาดนั้น” สตีฟ ดิโอริโอ (Steve Diorio) ประธานคณะกรรมการคัดเลือกของเมือง ที่มักจะโบกมือทักทายโฮลต์อยู่บ่อยๆ เวลาขับรถผ่านกันในเมือง พูดถึงเหตุการณ์นี้ “ผมพอจะรู้ว่าเขาไม่มีครอบครัว แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะการมอบเงินทั้งหมดไว้ให้เมืองที่เขาอาศัยอยู่ ... ถือเป็นของขวัญชิ้นใหญ่เลย”
ฮินส์เดลเป็นเมืองริมแม่น้ำคอนเนตทิคัตที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ อยู่ตรงกลางระหว่างเวอร์มอนต์และแมสซาชูเซตส์ พื้นที่เหมาะสำหรับกิจกรรมเอาต์ดอร์ ตกปลา เดินเขา และมีธุรกิจเล็กๆกระจัดกระจายทั่วเมือง
แม้ตอนนี้จะยังไม่มีการประชุมกันอย่างเป็นทางการว่าจะใช้เงินเพื่อพัฒนาเมืองยังไง เพราะเพิ่งเจ้าหน้าที่ของเมืองเพิ่งรับรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ประชาชนบางกลุ่มก็เสนอว่าให้เอามานาฬิกาในศาลาว่าการ บูรณะอาคาร และอาจซื้อเครื่องนับบัตรลงคะแนนใหม่เพื่อเป็นเกียรติแก่โฮลต์ (ตอนที่เขามีชีวิตอยู่จะมาลงคะแนนเสียงเสมอ)
สมิทธ์เล่าว่าโฮลต์มีความสนใจที่หลากหลาย เช่น สะสมรถจำลองและชุดรถไฟหลายร้อยคันจัดวางอยู่เต็มห้อง ยาวไปบนโซฟา และในโรงเก็บของอีกด้วย นอกจากนี้เขายังเป็นนักสะสมแผ่นเสียงและหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ประเด็นที่ชอบมากๆก็เรื่องของ เฮนรี่ ฟอร์ด (Henry Ford) และสงครามโลกครั้งที่สอง
ช่วงวัยหนุ่มโฮลต์มีความสนใจเกี่ยวกับเรื่องการเงินการลงทุน เวลาว่างๆ มักหาหยิบหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปนั่งอ่านข้างๆ ลำธารเสมอ สมิทธ์เล่าว่าโฮลต์เคยมาถามเขาอยู่เช่นกันว่าจะเอาเงินลงทุนไปทำอะไรดี เพราะผลตอบแทนมันได้เยอะกว่าที่คิด สมิทธ์เลยบอกไปตอนนั้นว่าอย่าลืมบ้านเกิดเมืองนอนของเขาละกัน
“ผมตกใจมากเลยที่มารู้ว่าเขาเอาเงินให้เมืองทั้งหมดเลย”
อลิสัน โฮลต์ (Alison Holt) อดีตบรรณารักษ์น้องสาววัย 81 ปีของโฮลต์ที่อาศัยอยู่ที่รัฐแคลิฟอร์เนีย บอกว่าพี่ชายของเธอเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องการลงทุนจากพ่อและเท่าที่จำได้คือพี่ชายเป็นคนที่ไม่เคยใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายเลย
“เจฟฟรีย์มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ เขาเป็นโรคดิสเล็กเซีย (ภาวะผิดปกติทางด้านการอ่าน และการเรียนรู้ภาษา) เขาฉลาดมากๆ ในบางเรื่อง พอต้องสะกดหรือเขียนอันนี้ทำไม่ได้เลย แล้วพ่อของเราเป็นศาสตราจารย์ เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าเจฟฟรีย์คงรู้สึกว่าตัวเองทำให้พ่อผิดหวัง แต่บางทีการเก็บเงินได้เยอะขนาดนี้คือวิธีการเอาชนะของเขาก็ได้”
อลิสันเล่าว่าก่อนนอนพ่อมักจะอ่านนิยายรัสเซียให้ฟัง ซึ่งโฮลต์สามารถจำชื่อบุคคลยาวๆ ของตัวละครมากมายได้หมดเลย
[พ่อของพวกเขาสอนภาษาอังกฤษและวรรณคดีโลก ส่วนคุณแม่เป็นศิลปิน]
โฮลต์เรียนรู้วิถีการใช้ชีวิตแบบมัธยัสถ์มาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ของเขามีสวนผักปลุกทานเอง เข้มงวดและค่อนข้างประหยัด เครื่องทำความร้อนในบ้านก็จะเปิดในอุณหภูมิที่ไม่ร้อนมาก ไม่ปฏิเสธการรับบริจาคเสื้อผ้าจากเพื่อนๆ เพื่อเอามาให้ลูกของตัวเองใช้
หลังจากจบปริญญาตรี โฮลต์ก็ไปทำงานในกองทัพเรือ หลังจากนั้นก็เรียนปริญญาโทอีกใบในปี 1968 นอกจากจะเป็นเคยเป็นคุณครูสอนขับรถแล้ว เขาเคยเป็นครูสอนวิชาสังคมศึกษาระดับชั้นมัธยมปลายช่วงสั้นๆ ก่อนที่จะมาทำงานที่โรงงานในเมือง
อลิสันบอกว่าพี่ชายของเธอมีความสุขโดยไม่จำเป็นต้องมีของเยอะแยะมากมาย เป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบเป็นจุดสนใจของคนอื่นๆ และไม่ชอบที่ย้ายบ้านไปที่ต่างๆ ด้วย ครั้งหนึ่งเคยได้รับข้อเสนองานที่รายได้เยอะกว่าเดิม แต่ก็ปฏิเสธไปเพราะต้องไปอยู่เมืองอื่น
แม้ทั้งคู่จะไม่เคยพูดถึงเรื่องสักเท่าไหร่ แต่เขาก็จะถามน้องสาวบ่อยๆ ว่าต้องการให้ช่วยอะไรก็บอกได้
“ฉันแค่เศร้านิดหนึ่งที่เขาไม่ได้ตามใจตัวเองสักหน่อย”
แต่ตัวโฮลต์เองก็ไม่เคยบ่นหรือคิดว่าตัวเองไม่มีความสุข เขาเคยแต่งงานและหย่ามาแล้วในวัยหนุ่ม ก่อนจะมีความสัมพันธ์ครั้งใหม่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง แต่เธอจากไปในปี 2017
จิม เฟอร์รี่ (Jim Ferry) คุณหมอที่ดูแลโฮลต์ในช่วงบั้นปลายของชีวิตบอกว่า สำหรับโฮลต์แล้วการขับรถตัดหญ้าไปทำงานตัดหญ้าทำสวนให้กับคนในชุมชนเหมือนเป็นความผ่อนคลายของชีวิตมากกว่า เป็นการแสดงความใส่ใจถึงคนรอบๆ ตัวที่เขารัก เป็นความสุขที่เรียบง่ายและเขาก็พอใจแล้ว
เขามีเงินมากพอที่จะใช้ชีวิตแบบสุขสบาย แต่เขากลับเลือกเส้นทางชีวิตแสนเรียบง่าย
บางทีนั่นอาจจะเป็นเคล็ดลับความสำเร็จของโฮลต์ก็ได้ ในยุคสมัยที่คนมุ่งมั่นแต่จะมีให้มากที่สุด อยากร่ำรวยมีชีวิตที่หรูหรา แต่การมีชีวิตแบบนั้น อยู่เพียงเพื่อมีทุกอย่าง ทำงานหาเงินเท่าไหร่ก็คงไม่มีทางพอ
ชีวิตของโฮลต์เป็นบทเรียนอันล้ำค่าที่ชวนตั้งคำถามว่า ‘สิ่งสำคัญในชีวิตของเราคืออะไร?’
คำว่า ‘พอ’ ของเราอยู่ตรงไหน?
วันหนึ่งถ้าตอบได้ ชีวิตของเราอาจจะเป็นเหมือนอย่างที่สมิทธ์เพื่อนสนิทของโฮลต์บอกก็ได้ว่า
“เขาก็เหมือนจะมีทุกอย่างที่ต้องการแล้วนะ”
คงดีไม่น้อยเลยทีเดียว
- โสภณ ศุภมั่งมี (บรรณาธิการ #aomMONEY)
#aomMONEY #MoneyStorytelling #ความพอเพียง #แรงบันดาลใจ #สิ่งสำคัญของชีวิต #การเงิน #เจฟฟรีย์โฮลต์ #GeoffreyHolt
- 20
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
