๑.ยอมรับในตัวตนของตนเองและคนทุกคนว่าเขาเป็นเช่นนั้นเอง เราไม่สามารถแก้ไขเขาได้
๒.ยอมรับโลกว่าโลกเป็นเช่นนั้นเอง คือ
มีลาภเสื่อมลาภ
มียศเสื่อมยศ
มีสรรเสริญก็มีนินทา
มีสุขก็มีทุกข์
เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ ใหญ่เกินไป จบ
๓.มองโลกตามความเป็นจริง สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยน แปลง เราไม่สามารถหยุดโลกไม่ให้หมุนได้
๔.เราอยู่กับคนเราต้องเข้าใจคน ยอมรับคน อยู่ในโลกเราต้องยอมรับโลกด้วยความเข้าใจโลก เราจะทุกข์น้อย เพราะทุกอย่างเป็นเช่นนั้นเอง