12
สายสืบเอ พยายามวิเคราะห์รูปพรรณสัณฐาน ชายลึกลับคนนี้ ตามหลักวิชาชีพที่ได้ฝึกฝนมา เขาพยายามนึกว่า คนคนนี้เป็นคนของฝ่ายไหนกันแน่ เป็นสายลับในเครือของเขาหรือไม่ ทว่า คิดเท่าไหร่ ก็คิดไม่ออก
ชายคนนั้นยังนอนนิ่ง ส่งรอยยิ้มบนใบหน้า หลังจากหัวเราะออกมาด้วยอารมณ์ภายในที่ยากบรรยาย เขาคงจะเจ็บน่าดูแหละ สายสืบเอคิด ช่วงนี้เขาไม่ได้ลงไม้ลงมือกับใครเลย เพราะหัวหน้าบอกกฏเหล็กที่เพิ่งปรับปรุงใหม่ นโยบายการทำงานที่ประณีประนอมใช้ความรุนแรงน้อยที่สุด ในการเข้ารับสถานการณ์การจับกุม ของตำรวจยุคใหม่ ถูกนำมาใช้ และเขาก็ปฎิบัติตามมาด้วยดีเสมอ แต่ครั้งนี้มันสุดวิสัยจริงๆ เขาต้องหยุดการกระทำของชายคนนี้ ให้ทันการ
เพราะถ้าหากชายคนนี้จุดไฟเผาคลังแสงสำเร็จ ตัวสายสืบเอ เองยังนึกหวาดกลัวกับภาพความเสียหายต่อมาที่จะเกิดขึ้น พลุดอกไม้ไฟคงประทุ ระเบิด นำพาเพลิงไฟลุกลามไปทั่ว จนไหม้ตัวตึกวายวอดไปทั้งหลัง เรื่องราวสืบสวนที่เขาเฝ้าติดตามคงสลายไปหมด เหลือแต่ความว่างเปล่า
ฉะนั้น เขาจำเป็นจะต้องใช้กำลังลงไม้ลงมือ ดีกว่าการใช้ปืนพกประจำตำแหน่งที่เหน็บอยู่เอว
ย้อนหลังไปก่อนหน้านี้ ตอนสายสืบเอ ได้ยินเสียงประหลาดดังขึ้น เขามั่นใจว่า สิ่งแวดล้อมแบบนี้ เสียงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ไม่น่าจะเกิดจากธรรมชาติ สายลืบเอ เลยบอกคู่หูให้จับตาดูกลุ่มกำนันไว้ แล้วตัวเขาก็มาตามหาต้นตอของเสียง
แล้วสายสืบเอ ก็พบกับภาพชายลึกลับคนนี้ อยู่ท่ามกลางของกลางที่เขาจะเข้าจับกุมผู้กระทำความผิดในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
สายสืบเอ ยิ้มให้กับความชำนาญตัวเอง เขาหูดีติดอันดับหนึ่งของรุ่น ในการฝึกยุทธวิธีของตำรวจสายลับ ไม่เหมือนกับนักสืบบี คู่หู่ ที่รายนั้นโดนเมียบ่นจนหูเริ่มตึง เขายิ้มให้กับตัวเองได้ไม่นาน สถานการณ์จึงพาเขาให้ส่งเท้าไปถีบชายลึกลับคนนั้น
และนาทีนี้ เขากำลังดูเชิงว่า ชายคนนี้จะเอายังไงต่อ
“ มันตึบเลยวะ “ ชายคนนั้นเริ่มพูด หลังจากที่หลับตาพักใจอยู่นานหลายนาที
“ขอถามอีกครั้ง มึงเป็นคนของใคร จะเผาที่นี่ทำไม “ สายสืบเอ ยังย้ำคำถามเดิม
“ไม่รู้” ชายลึกลับคนนั้น ตอบ “ มีคนมาส่งปี้น้อย(กระดาษโน๊ต)ไว้หน้าบ้าน เกี่ยวกับงานนี้ ถ้าตกลงรับ ก็จะมีคนเอาเงินมาใส่กะละมังไว้หน้าบ้าน “ ชายคนนั้นอธิบายต่อ
สายลืบเอ คิ้วขมวด เกิดความสงสัยในใจ และกำลังคิดว่า ชายลึกลับคนนี้กำลังแต่งเรื่องโกหกหรือเปล่า เลยคิดหยั่งเชิงถามต่อ “ แล้วทางคนจ้าง รู้ได้ไงว่า มึงตกลงทำงาน"
“ถ้ารับทำ ให้เอากะละมังสีแดง ไปวางไว้ที่ริมรั้วหน้าบ้าน จากนั้น เงินงวดแรก ก็จะมาอยู่ใต้กะละมังนี้ “ ชายลึกลับตอบ ตามด้วยการถุยน้ำลาย เปื้อนเลือด “ถุ้ย!!!!! “
สายลืบเอ หมั่นไส้ในอาการถุยน้ำลายชองชายคนนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากปล่อยใจให้ผ่านไป เขายังไม่ปักใจเชื่อ แต่ก็พอจะจำเรื่องราวของแก๊งกะละมังแดง เกี่ยวกับการจ้างวานงานสีเทาทั่วไป จากสายสืบอีกทีมของสถานีตำรวจในสังกัด สายสืบเอ พักเรื่องเค้นความจริงไว้ก่อน เขาเพิ่งนึกได้ว่าต้องรายงานเรื่องสำคัญให้หน่วยทราบ
วิทยุถูกใช้งาน
“ เรียกศูนย์บัญชาการ มดตะนอย “ สายสืบเอ ส่งข้อความไป
“ว่ามา “มีเสียงหัวหน้าทีมตอบหลับมา
“ พบชายลึกลับ พยายามวางเพลิงของกลางครับ ตอนนี้ควบคุมตัวไว้ได้ กำลังเจรจาครับ “
สิ้นเสียงวิทยุ ร้อยโทคงเดช หัวหน้าชุดปฎิบัติการมดตะนอย สงสัยในสิ่งที่เกิดขึ้น ตัวละครลึกลับนี้มาจากไหน ใครส่งเข้ามา ทำไมชายคนนี้ ต้องการเผาสินค้าที่เฝ้ารอเวลาส่งมอบมาตั้งหลายเดือน เรื่องนี้มันชักมีลับลมคมในมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ด้วยความปลอดภัย เขาจึงวิทยุกลับไป “ ควบคุมตัวมันไว้ก่อน เดี๋ยวส่งทีมเสริมไปควานหาความจริงว่าเป็นฝ่ายไหนกันแน่ “
“รับทราบครับ “ เสียงสายสืบเอ ส่งเข้ามาในวิทยุ
อีกด้านหนึ่งของตัวตึกร้าง สายสืบบีที่ได้ยินข้อความจากวิทยุเมื่อครู่ มีสีหน้าไม่พอใจ โชคดีที่คู่หูเขาไม่ได้อยู่ด้วย อาการที่เขาแสดงออกมาจึงไม่มีใครรู้เห็น เขากำลังคิดไตร่ตรองว่าหลังจากนี้ จะทำอย่างไรดี ทว่าภาพตรงหน้าที่เกิดขึ้นทำให้เขาต้องวางความคิดนี้ลงก่อน
ถอยห่างออกไปราวสิบเมตร ภาพตรงหน้าสายสายสืบบี ปรากฎว่า… ป้าแกร็บฟู้ดกำลังฉุดมือ กำนัน ไม่ให้ออกไปจากที่ตรงนี้พร้อมลูกชายของเขา
ย้อนหลังกลับไป ตอนที่ป้าแกร็บฟู้ด ได้ยินเสียงปั๊ง !!! จากการปล่อยหนังสติ๊กของสายสืบบี เสียงนั้นทำให้ทุกคนชะงัก แต่ไม่น่าเชื่อว่า คนที่บ้าจี้ที่สุด ก็ดันเป็นป้าแกเอง ใครจะไปรู้ ว่าคนที่กำลังมีท่าทีเหี้ยมโหด เอาปืนจ่อหัวกำนันอยู่ ดันตกใจกับเสี่ยง ปั้ง!!!! ปริศนาเอง
อาจเพราะป้าแกร็บฟู้ดกำลังเล็งปืนมาที่กำนัน ความตื่นเต้นในสิ่งที่ชี้เป็นชี้ตายคนอื่นจึงบังเกิดขึ้น พอเกิดเสียงนั้นเลยทำให้ตัวเองสติหลุด
“ ปั๊ง !!!!! “
“อุ๊บ.. เชี่ย…ฮีร่วง" สิ้นเสียงปั้ง!!! ป้าแกร็บฟู้ดตกใจ พลางปล่อยปืนออกจากมือ
ตุ๊บ!!! ปืนร่วงหล่นลงพื้น ด้วยความเร็ว..ของกำนัน เขารีบคว้าปืนนั้น เข้ามาอยู่ในมือ สถานการณ์เปลี่ยนไปทันที
ชายต่างด้าว สองชายชุดดำ และสาธิต อ้าปากค้าง เหตุการณ์เกิดเร็วจนทั้งหมดไม่ทันตั้งตัว
“ ในที่สุด ก็พลาดเรื่องง่ายๆ อีป้ามหาภัย มึงเจอกูแน่" กำนันพูดแล้วเล็งปืนกลับมาทางป้าแกร็บฟู้ด ทันใดนั้น เสียงเด็กชายก็ถูกส่งออกมา “ พ่อคร้าบ..บบ ฝนตกแรง ผมกลัวเป็นหวัด ไม่ไปหาลุงตำรวจแล้ว…พ่ออยู่ไหน" สิ้นเสียงเด็กชาย กำนันลดปืนลง เอาเข้าไปเหน็บที่เอว กำนันใช้เวลาพอดี กับการก้าวเดินของเด็กชาย ร้อยยิ้มน้อยๆ ถูกส่งออกมา เมื่อเด็กชายพบกับพ่อ และคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ
เหตุการณ์ทั้งหมดเปลี่ยนทันที ทุกคนเข้าใจตรงกันว่าต้องเล่นละครตบตาเด็กน้อย เด็กชายโผเข้าหาพ่อ…ป้าแกร็บฟู้ด เปลี่ยนโหมดตัวเอง เป็นคุณป้าใจดีทันที
นั่นเป็นเหตุการณ์ที่สองสายสืบ เอ และบี เห็นเมื่อชั่งครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ทั้งคู่จึงวางใจว่าไม่มีความรุนแรงเกิดขึ้น เขารายงานวิทยุไปที่หัวหน้าเรียบร้อย
ในขณะที่ทั้งคู่…กำลังพัก…สายสืบเอก็ได้ยินเสียงประหลาด สายสืบบีบอกว่า “ มึงหูดีเกินไปแล้ว…ไม่มีไรหรอกมั้ง"
แต่สายสืบเอ ไม่วางใจ เลยขอตัวออกไปหาต้นตอ… แล้วดันมาเจอปัญหา..กับไอ้ชายคนนั้น ที่มันจะเผาของกลาง
แล้วตอนนี้ กลุ่มกำนันกับป้าแกร็บฟู้ดก็กำลังมีปัญหา….
นาทีต่อจากนี้ เขาจะแก้ปัญหาอย่างไรดี…สายสืบบีคิดไตร่ตรอง ในที่สุดเขาก็หยิบหนังสติ๊กคู่กายขึ้นมา… ยังไม่ทันที่จะหยิบก้อนหิน จากในกระเป๋า สายสืบบีก็ได้ยินเสียง
ปั้ง!!!!!!!!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
