เราก็ไปสังเกตดู ..เรื่องพ่อแม่ .มีลูกกัน ..รุ่นพ่อรุ่นแม่ ก็แยกย้ายจาปู่ย่าตายาย ค่อยทยอยกัน ออกไป ทำมาหากิน ไปมีครอบครัว มีลูก ..แล้วลูกก็ทยอยแยกออกไป ..มันก็เป็นกันอย่างนี้ ..เราไปดูสัตว์โลก หมูหมากาไก่ ..ตอนเล็กๆ มันก็อยู่กับใกล้แม่ ไปวิ่งเล่น แล้วก็วิ่งกลับมาดูดนม อิ่มแล้วก็นอน ..พอโตมากขึ้น กลับไม่รู้พ่อแม่กันเลย ดูหมาก็ได้ ..พอลูกหมามันโตแข็งแรง ..เวลากินข้าว มันต้องกินก่อน .บางทีมันยังกัดแม่มันเลย
เรื่องที่เราคิดถึงย่า นั้นก็ดีแล้ว ..ท่านจากโลกนี้ไป เราคิดถึง ก็ทำบุญทำทานอุทิศบุญกุศลให้ท่านไป ..เราก็ดูตอนมีชีวิตอยู่ท่าน ย่ามีเวลาทำบุญทำทานมั้ย ..เราเคยฟังเรื่อง พ่อแม่เลี้ยงลูกหลายคน สมัยก่อน ก็ไปหาปลาเลี้ยงเป็ดไก่ ทุบหัวปลา ..ต้องไปฆ่าสัตว์ ทำอาหารให้ลูกกิน ..กรรมมันก็ตกอยู่กับคนทำ ..คนทุบหัวปลา ..พ่อแม่เลี้ยงลูกมาด้วยกรรม . พ่อจากโลกนี้ไป ก็แบกกรรมไป บังทึกกรรมไป ยิ่งไม่ได้ทำบุญทำทาน ..บุญกุศลไม่มี จิตออกจากร่างก็มีแต่ความทุกข์ยาก
เมื่อเราลองใคร่ครวญ เรื่องกรรมดู ..เราก็ทำบุญสร้างกุศลให้ย่าไป นึกขึ้นมาทีไร ก็หมั่นทำบุญ .ถือว่าย่ามาเตือนให้เราสร้างบุญกุศล ..ที่เราคิดถึงนั้นมันเป็นตัวที่ผูกพันกันมา ..เคยอุปถัมภ์เกื้อกูลกันมา ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
