EP3.การเผชิญหน้า แบบตัวเป็นๆ
ต่างฝ่ายต่างทรมานในความคิดถึงและเจ็บปวด(มารู้ทีหลังว่าเขาก็คิดและรู้สึกแบบเดียวกัน)
ต่างฝ่ายต่างพยายามหนีความรู้สึกของตัวเอง ตัดใจ ตัดความรู้สึกโดยการพยายามไม่ติดต่อ ตัดช่องทางการสื่อสารทุกช่องทาง
วิ่งหนีวิ่งตามกันอยู่หลายหน กินระยะเวลาอยู่หลายเดือน จนแล้วจนรอดต่างก็ทนการบีบคั้นทางความรู้สึกไม่ไหว..
จนมีการปลดบล็อคและได้เปิดใจพูดคุยกันอีกครั้งถึงความรู้สึกที่มี แต่ก็ยังไม่ได้ยอมรับความรู้สึกอย่าง 100% เพราะยังมีความกลัวในเรื่องขอบเขตของศีลธรรมที่ยังเป็นอุปสรรคทางความรู้สึกและความถูกต้อง
""จนถึงวันที่มีเหตุการณ์ที่ให้เราได้พบกันแบบตัวเป็นๆ"..
จะด้วยความบังเอิญหรือโชคชะตาจัดสรรก็ไม่อาจทราบได้ เหมือนทุกอย่างเป็นใจให้เกิดขึ้น โดยที่ความเป็นไปได้มันน้อยมาก แต่มันได้เกิดขึ้นแล้ว..(ขอไม่ลงรายละเอียดในขั้นตอนนี้ค่ะ)
วินาทีที่เราเจอหน้ากัน(หลังจากที่ไม่ได้เจอกันแบบตัวเป็นๆประมาณ 10 ปีกว่าเห็นจะได้)
รู้สึกเหมือนว่าคนนี้ที่เรารอคอย เหมือนบ้านที่เราตามหา ใช่!! เราเจอคำตอบที่เราตามหา จิ๊กซอว์ที่หายไป ตอนนี้มาอยู่ตรงหน้าเราแล้ว...เหมือนโลกหยุดหมุน มีเพียงเราสองคนบนโลกใบนี้...
แต่สถานการณ์จริงนั้นมีบุคคลอื่นร่วมอยู่ด้วย
เขาได้เล่าถึงอาการและความรู้สึกที่เจอเรา
คือ อาการเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง มันมีความอบอุ่น เหมือนได้กลับบ้าน อยากจะโผเข้ากอด แต่ต้องห้ามใจไว้..
"เพราะเราต่างตกลงกันว่า เราจะเป็นเพียงเพื่อนที่รู้ใจกัน"
วันเวลาอันแสนโรแมนติกเป็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ
4 วัน กับอีก 3 คืนเท่านั้น..
ระหว่างนั้นพวกเรารับรู้ถึงแรงดึงดูดที่มีต่อกันสูงมาก ความรู้สึกลึกซึ้งที่เกินคำบรรยาย แบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เริ่มฝังแน่นเข้าไปในจิตวิญญาณ...
ในความรู้สึกนั้น ก็มีความสับสนปนเปอยู่ในหัว ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรากันแน่...
ความรักกระแทกเข้ามาในหัวใจอย่างเต็มเปี่ยม ได้แต่ถามตัวเองว่า หรือนี่คือสิ่งที่เราตามหา..ความมืดมิดในหัวใจที่เคยมีหายไปอย่างไร้ร่องรอย เวลานี้มีเพียงความรักที่เปี่ยมล้นในหัวใจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน..สุขจนล้น...
จนวันที่เราต้องแยกจากกันอีกครั้งก็มาถึง...
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
