เรื่องกฎแห่งกรรม นั่นมันก็เหมือนเราเกิดมา เราก็ไม่รู้ที่มาที่ไป ทำมั้ยต้องมาเกิดมีพ่อแม่คู่นี้ ลบางคนก็เกิดมาครบอาการสามสิบ จิตบางดวงไม่ทันได้เกิด ก็แม่ก็แท้ง จะแท้งโดยธรรมชาติ หรือ ว่าตั้งชั้วใจทำแท้ง ..ก็เป็นเหตุให้ไม่ได้อาศัยกายมนุษย์
เมื่อจิตมาอาศัยเรือนกายก็ต้องเรียนรู้กันใหม่ ..เพื่อจะใช้ในการเสาะแสวงหาปัจจัยมาหล่อเลี้ยงสังขาร สิ่งที่คนเราไม่ค่อยรู้จักเรื่องราวของกรรม ก็เหมือนเราไม่รู้จักจิตของเรา ไม่รู้จัดตัวเราเอง คือ จิตดวงหนึ่งที่มาอาศัยกายมนุษย์ชั่วขณะหนึ่ง แล้วเราก็ยึดเอาสิ่งที่เราเรียนรู้ ..ที่ใช้วิญญาณหูตาจมูกลิ้นกายใจ ในการเรียนรู้สัมผัสจดจำเรียนราวต่างๆ
มันเป็นอารมณ์กรรมที่ปรุงแต่งจิต ที่อาศัยอยู่ในกายที่ มีกิเลส ร้อยรัดจิต ห้อมล้อมจิตอยู่ สิ่งเล่านี้ มันปกปิดจิตที่อาศัยอยู่ในเรือนกาย ให้ไม่รู้จักอารมณ์กรรมที่ปรุงแต่งเลย แล้วจิตนั้นก็หลงใหล ยึดเอาอารมณ์นึกคิด อารมณ์กรรมนั้นเป็นจิต โดยไม่อาจจะรู้จักเรื่องราวของอารมณ์ที่ปรุงแต่งภายในกายได้เลย .
คราวนี้เมื่ออยากจะรู้จักกรรม เราก็ต้องรู้จักที่มาที่ไปที่เราอาศัยเรือนกาย รู้จักพระคุณของกาย กายนี้ ..เป็นของใครที่ให้จิตเราอาศัย เป็นของเราหรือไม่ ..เราก็ต้องมาพิจารณาใคร่ครวญในสิ่งที่เราอาศัยอยู่ ..กายนี้ตั้งอยู่ไม่นาน กายที่มีสภาพเปลี่ยนแปลง ตลอดเวลา มันไม่สามารถจะคงที่ได้ แม้ลมหายใจ ที่เข้าออก .เราก็รู้ว่ามีลมเข้าออก ..แต่เราเคยที่จะอยู่เฉยๆ ..นั่งดูลมที่เข้าออก หายใจสั้นยาว หายใจลึก ..ลมหายใจที่เข้าและออก มีนำพาออะไรเข้ามาบ้าง เราก็คงไม่ทันได้ สังเกตกัน
คราวนี้ เราก็มาดูเรื่องราวของกรรม เรื่องการเกิดการตาย ที่ปรากฏในร่องรอยในคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธ ..ท่านสอนให้รู้จักสร้างบุญกุศลบารมี สวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญทำทาน กรวดน้ำอุทิศกุศล .เพื่อทำให้จิตเรามีบุญเกิดขึ้น
เมื่อจิตของเรามีบุญกายมีบุญ ก็นำกายมาประพฤติปฏิบัติธรรม พอเราประพฤติปฏิบัติธรรม ลดละอารมณ์ โลภโกรธหลงได้มากขึ้น ..เราก็มาเรียนรู้จักอารมณ์ ..ที่ห้อมล้อมจิต ..มันมีขั้นเป็นตอน ..อยู่ๆจะให้ไปรู้จักเรื่องราวของกรรมมันก็คงยาก ..แล้วอีกอย่างหนึ่ง คำว่าบุญกุศลบารมี ของจิตที่สะสมนิสัยประพฤติปฏิบัติธรรม มันมาไม่หมือนกันเลย
มันก็เป็นเรื่องยากที่จะไปรู้จักกรรมได้ รู้จักกรรมแล้ว จะทำอย่างไรให้เกิดเป็นการอโหสิกรรมอีก ที่มีเรื่องของเจ้ากรรมนายเวรเรื่องของการคล้องกรรม ที่จิตแต่ละดวงล้วนมีการเก็บสะสมบันทึกอยู่กับธาตุทั้งสี่ ดินน้ำลมไฟ ที่จะติดไปกับจิต ..ไปประกอบกับธาตุนะโม คือธาตุพ่อแม่รวมตัวกันกับธาตุทั้งสี่ที่จิตดวงนั่นสะสมมา หากได้ธาตุนะโม มีพ่อแม่เป็นสัตว์ ธาตุทั้งสี่ของจิตดวงนั้นก็ไปประกอบกับธาตุนะโมของพ่อแม่ที่เป็นสัตว์ จิตนั้นก็ได้กายสังขารที่มีพ้อแม่เป็นสัตว์ เค้าว่าจิตตกอบายภูมิ
เรื่องกฏแห่งกรรม เรื่ิองกรรมทำนองนี้ คนเราก็มันมีคำถามเรื่องราวพวกนี้ ก็ลองอ่านดู หากไม่เป็นสาระอะไร ก็ทิิ้งมันไป https://www.blockdit.com/posts/61d13377ef3483d12ee7e295
เมื่อเราไม่สร้างบุญกุศล ไม่รู้จักคำว่าจิต ของเราที่มาอาศัยเรือนกายอยู่่ ร่องรอยของศาสนาก็มี เราเคยประพฤติปฏิบัติธรรม สร้างบุญสร้างกุศลมั้ย ที่มีคำว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา เมื่อเราไม่ประพฤติปฏิบัติธรรม แล้วเราจะรู้จักธรรมได้อย่างไร ไม่รู้จักธรรม ก็ไม่รู้จักกรรมอีกเหมือนกัน
แล้วเราจะรู้จักคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่นำพาจิตให้พ้นเวรกรรม พ้นทุกข์ขึ้นมา ตามคำสอนของท่านได้อย่างไร ..หรือ จิตเราไม่ต้องการที่จะรู้จักในสิ่งที่ท่านชี้แนวทางไว้ให้ เป็นทางลัดให้เรารู้จักขึ้นมาได้ นั่นก็เป็นเรื่องราวของจิต ..จิตของเราต้องอาศัย บรมครูท่านช่วยแนะนำในการประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อหนีกรรม กรรมที่มาจากอารมณ์ปรุงแต่งในเรือนกาย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
