1 ธ.ค. 2023 เวลา 07:24 • นิยาย เรื่องสั้น

เมอาย ไดอารี่

วันศุกร์ที่ 1 ธันวาคม 2566
สวัสดีเดือนใหม่
จากเมอาย ถึงธันวาคม
ฉันไม่แน่ใจว่าหลับไปตอนไหน แต่ฉันก็นอนค่อนข้างดึก แม่เขาก็พยายามทำให้เราหลับนะ( แบบผู้ใหญ่น่ะหรือจะเรียกว่าคนแก่ดี ) แต่ฉันก็หลับไปช้า อาจจะเพราะกินยาเลท เอาจริงๆนะ
เวลาที่อยู่บ้าน(home)
เราจะรู้สึกถูกเติมเต็มอยู่เสมอ
ตอนที่ฉันอยู่หอ ฉันรู้สึกต่างไปจากอยู่บ้าน ทั้งการใช้ชีวิต และความรู้สึก
วันนี้ตื่นมาฉันก็ช่วยแม่ทำกับข้าว วันนี้แม่ทำพะแนง แต่ฉันสับไก่ผิด คือแม่บอกให้หั่นไก่ แต่ฉันสับไก่ เพราะคิดว่าแม่จะทำแกงอ่อม ทีนี้ก็เลยโดนเลย จำได้ว่าแม่ไม่ได้ปลุกวันนี้แต่ฉันเดินออกไปเอง
พอทำอาหารเสร็จแล้วแม่ก็ไปทำงาน ฉันก็ไปช่วยพ่อบรรจุหมี่ แล้วพี่ชายก็ตื่น
พี่ฉันชื่อว่า
แทน
ฉันต้องไปส่งพี่ที่ท่ารถไฟ แล้วพอไปส่งเสร็จฉันก็ไปแวะเซเว่นสาขาหนองปลาดุกเพื่อถามไถ่ว่าข่าวสารการสมัครงานของฉันเป็นอย่างไรบ้าง ได้ความว่า
สาขาหนองปลาดุกเต็มแต่สาขาหนองอ้อยังเหลืออีก
3 ตำแหน่ง
ทำให้พี่ผึ้งบอกกับฉันว่าให้เอาไปใบสมัครที่เขียนในกระดาษA4ไปส่งที่สาขาหนองอ้อ
ฉันก็เลยบอกกลับไปบอกกับพ่อว่าฉันจะไปสาขาหนองอ้อเพื่อยื่นใบสมัคร พ่อเข้าใจและให้ฉันขี่มอเตอร์ไซด์ไปตามลำพัง
ฉันถูกสอบสัมภาษณ์โดยทันที
หลังจากไปยื่นใบสมัคร
ฉันทำได้ดีโดยทีเดียวแล้วฉันก็ได้ทำความรู้จักกับพี่อ้อม เป็นรุ่นพี่ในร้าน พี่เขาก็ดูใจดีดีนะ ทุกคนเลย พี่เขาเหมือนจะบอกว่าเราเรียนมากไปรึเปล่าด้วย 5555444 แล้วฉันก็ส่งกระดาษa4ให้เขา เขาก็กำลังจะปริ้นใบสมัครมาให้ฉันแต่เครื่องมีปัญหา เขาก็เลยขอเบอร์โทรและบอกว่าจะติดต่อกลับ ระหว่างที่รอนั้นฉันเผลอไปสั่งลาเต้ร้อนกับคนในร้านไว้ แต่ฉันก็ลืมและฉันก็กลับบ้านเลย ฉันบอกพ่อว่าฉันจะต้องไปเอาใบรับรองแพทย์ พ่อเลยบอกให้ไปคลินิก
ฉันก็เลยเข้าบ้านโป่ง ไปหาหมอปิว วันนี้หมอเปิดแต่เช้า คนเยอะเหมือนเดิม ฉันจ่ายแค่20 รอไม่ถึง10นาที หมอก็เซ็นให้เลย
ฉันก็เลยกลับบ้านเร็ว ไปต่อที่เซเว่นสาขาหนองปลาดุก ไปซื้อของลดราคา ซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มมาให้แม่แล้วก็มาม่ามาให้แทน ทั้งหมด 328บาท
แล้วฉันก็กลับบ้านถึงประมาณ10-11โมง แล้วก็ทำหมี่ต่อ หลังจากนั้นฉันก็ฟังเพลงไปด้วยทำงานไปด้วยอย่างมีความสุข กินข้าวตอน12โมง ก็ทำงาน ทำงานทำงานทำงานทำงาน
วันนี้ก็เป็นวันที่ดีเหมือนทุกวัน
โฆษณา