ของส่วนใหญ่ที่คนซื้อมา ก็ถูกบงการให้เกิดความต้องการเทียมด้วยการตลาด ทั้ง ๆ ที่ชีวิตไม่มีสิ่งนั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รอด เมื่อความต้องการเทียมรุมเร้าจนตัวเองทนความอยากได้อยากมีนั้นไม่ไหว ก็หาทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันมา ก็คือช่องทางของคนที่มีเงินก็เอาเงินมาทำเป็นสินค้าที่เรียกว่า "หนี้" โดยอาศัยความต้องการเทียมแต่ไม่พร้อมของเรา มาให้เราครอบครอง "หนี้" มาไว้ที่ตัว (ผูกมัดความต้องการเทียมด้วยโซ่ตรวนแห่งความต้องการเทียมที่ยาวขึ้นไปอีก)