1) คือ สิ่งที่ "เสร็จ" สิ้นลงไปแล้ว เพราะมันเสร็จไปแล้ว ไม่ดำเนินต่อ มันจึงสมบูรณ์แบบ กับ นัยที่ 2) คือ สิ่งที่ "เต็มเปี่ยม" "ไม่บกพร่อง" เพราะสิ่งใดๆ ไม่มีข้อบกพร่อง สิ่งนั้นจึงสมบูรณ์แบบ ความจริงแล้วสองนัยนี้เกื้อกูลกัน หมายความว่า สิ่งที่ไม่บกพร่อง คือสิ่งที่สำเร็จไปแล้ว ไม่ใช่กำลังเปลี่ยนแปลง หรือกำลังดำเนินอยู่