ที่จริงแล้ว เราก็ช่วยตัวเราเองมาตลอด ตั้งแต่แรกเกิด .มีพ่อมีแม่ มีคนนั้นคนนี้ ช่วยป้อนน้ำป้อนนม หากเราไม่ดูดกลืนลงไป มันก็แย่ แล้วยังช่วยตัวเองตั้งแต่ หัดนั่งหัดเดิน วิ่งเล่น ทรงตัวได้อัตโนมัติ เราก็ฝึกช่วยตัวเองมาตลอด ลงมือทำเองตั้งแต่หัดคลาน หัดนั่ง หัดอะไรต่างๆตั้งหลายอย่าง
พอเราโตขึ้น อารมณ์มายาก็เข้ามา มีเรื่องโกรธ โมโหมีอารมณ์ มีความคิดเป็นของตัวเอง จากการเรียนรู้เพิ่มขึ้นมา เริ่มชักจะเป็นคนเก่ง ..เมื่อคิดว่าเราจะพัฒนาตนเองอย่างไร ก็ย้อนนึกกลับ ไปดูเด็ก..ที่เค้าหัดคว่ำหัดคลาน กว่าจะเดินได้คล่องแคล่ว พร้อมทั้งสติไหวพริบในการเดิน ..เดินไปที่ไหนไม่อันตราย ที่ไหนอันตราย เราก็ได้เรียนรู้มาแต่เด็ก ที่ต้องหัดอะไรใหม่
..ฉะนั้น ..เมื่อสนใจจะทำอะไร ก็ลงมือ ทำขึ้นมา เหมือนเด็กที่หัดเดินหัดนั่ง ไม่มีความหยิ่งผยอง ทิฐิที่จะไปต่อต้านอะไรใคร เรามีตามีหูฟัง .มีสติปัญญาที่กลั่นกรอง อะไรดีอะไรไม่ดี จะแก้ไขอะไร ที่ตัวเรา ..เราก็ต้องทำเอง พึ่งตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
