รู้หรือไม่ การยิ้มให้กล้อง ไม่ใช่เรื่องง่ายในสมัยก่อน
เพื่อน ๆ เคยสงสัยกันไหมครับว่า ทำไมประเทศไทยที่ขึ้นชื่อเรื่องสยามเมืองยิ้ม แต่พอได้เห็นรูปของคนสมัยก่อน กลับไม่มีรอยยิ้มปรากฏบนรูปถ่ายเลย มีเพียงใบหน้าอันเคร่งขรึม ไร้ซึ่งการแสดงออกทางสีหน้า แอคท่ายืนบ้าง นั่งบ้าง ตามฉากที่จัดไว้ให้
ซึ่งที่จริงพอเรามองภาพให้กว้างขึ้น ไม่ใช่มีเพียงประเทศไทยหรอกครับที่ถ่ายรูปออกมาไร้อารมณ์แบบนั้น เพราะในต่างประเทศเองก็ไม่ต่างจากบ้านเราสักเท่าไร แล้วทำไมคนสมัยก่อนถ่ายรูปถึงไม่ยิ้มกันเลย เรื่องนี้มีที่มาที่ไปครับ
จากที่ผมได้หาข้อมูลมาคร่าว ๆ พอสามารถสรุปออกมาได้ 3 ประเด็นหลัก ๆ ครับ
1.ยิ้มนาน ๆ มันเหนื่อย
การถ่ายภาพในสมัยก่อนใช้เวลานาน ในการถ่ายภาพแต่ละครั้ง ช่างภาพต้องตั้งค่ากล้องให้เหมาะสม เพราะกว่าจะเช็ตกล้อง กว่าจะจัดคน และกว่าจะกดชัตเตอร์ได้ ผมว่าก็ไม่แปลกที่กระบวนการนี้จะใช้เวลานาน ดังนั้น คนที่ถูกถ่ายจึงต้องอยู่นิ่ง ๆ
เพื่อป้องกันไม่ให้ภาพเบลอ การแสดงออกทางสีหน้า เช่น การยิ้ม จึงทำได้ยากครับ เพราะจะให้ยิ้มค้างนานหลายนาที ถ้าไม่ใช่นางแบบ นายแบบตัวจริง ที่ปั้นยิ้มได้เวลานาน ผมว่าคงต้องมีหน้ากระตุก หรือเหงือกแห้งกันบ้างละครับ
2.ยิ้ม = ไม่สุภาพ
คนสมัยก่อนมองว่าการยิ้มเป็นการแสดงออกที่ไม่จริงจัง และดูไม่สุภาพครับ โดยเฉพาะค่านิยมในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ยุโรปยังเห็นว่าการยิ้มกว้างจนเห็นฟันเป็นการแสดงออกถึง ความหยาบคาย นอกจากนี้ยังแสดงถึงความยากจน ความลามก ความบ้า และความตลกไร้สาระอีกด้วย ดังนั้น คนจึงมักทำหน้าเรียบเฉยหรือเคร่งขรึมในรูปถ่าย เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสง่างามหรือความจริงจัง
3.การถ่ายรูปแต่ละครั้งเป็นเรื่องใหญ่
การถ่ายรูปสมัยก่อนราคาค่อนข้างแพงมากเลยครับ เรียกได้ว่าคุณอาจมีโอกาสได้ถ่ายรูปเพียงครั้งเดียวตลอดชีวิตของคุณเลยก็ว่าได้ และการถ่ายรูปในแต่ละครั้งก็เป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ในสมัยนั้นเข้าไปด้วย ดังนั้น คนสมัยก่อนจึงให้ความสำคัญกับการถ่ายรูปเป็นอย่างมาก และอย่างที่ได้กล่าวไปในข้อก่อนหน้าครับ ว่าการยิ้มในรูปมันดูไม่เป็นทางการเอาเสียเลย คนสมัยก่อนเลยมักไม่ยิ้มกันครับ
#OpenUp
#รูปถ่าย #รูปภาพ #การยิ้ม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
