ลมไม่ยุ่งจันทร์ สองเราไม่ข้องเกี่ยว (5 เล่มจบ)
ไป๋ลู่เฉิงซวง เขียน
A-Mu แปล
โปรยสำนักพิมพ์หอมหมื่นลี้ :
หอเมิ่งหุยมีแต่คนแบบใด...
ผู้คนใต้หล้าบอกว่า "มอมเมาบุรุษด้วยราคะเป็นหญิงต่ำช้า!"
กวนเฟิงเย่ว์บอกว่า "บุรุษบ้าราคะก็ต่ำช้าเช่นกัน!"
หากไม่มีบุรุษต่ำช้า จะมีสตรีต่ำช้าได้อย่างไร ในเมื่อล้วนเป็นคนต่ำช้า
เหมือนกัน ทุกคนจะอยู่ด้วยกันอย่างปรองดองไม่ได้หรือ
ไม่ได้! อินเกอจื่อหน้าบึ้ง "ชีวิตนี้ข้ารังเกียจคนที่ไม่เคารพศักดิ์ศรีตนเองที่สุด!"
ทว่าโชคชะตามักกลั่นแกล้งคน คนไม่เคารพศักดิ์ศรีตนเองอย่างเฟิงเย่ว์เดิมคิดจะใช้แพรแดงผืนหนึ่งส่งตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนรัชทายาทแคว้นอู๋ ใครจะไปคิดว่าเพราะกินเนื้อมากไปสองชั่ง ทำให้แพรแดงที่ห้อยตัวรับน้ำหนักไม่ไหว
โครม! แล้วร่างกึ่งเปลือยของนางก็ตกลงไปในอ้อมแขนของอินเกอจื่อ องค์ชายใหญ่แคว้นเว่ย
หลายปีก่อน ใครเคยถือกระบี่ยาวควบอาชาเกราะเหล็ก ท่วงท่าห้าวหาญองอาจใต้ผืนธงรบนั้น ทำเอาบุรุษแห่งเมืองหลี่ตูมองจนสายตาพร่าลาย หลายปีต่อมา ใครที่สวมชุดผ้าโปร่งบางเบา อาภรณ์ปลดเปลื้องในหอนางโลม เลียริมฝีปากพลางยิ้มอย่างเย้ายวน "คืนละสิบตำลึงเงิน แต่เห็นแก่ที่ท่านหน้าตาดี บ่าวลดให้ท่านสองส่วนเจ้าค่ะ"
หลังอ่าน :
เป็นนิยายจีนแปลโบราณที่ปกหนังสือดูไม่เข้ากันสักเท่าใด แต่เนื้อเรื่องที่ยิ่งอ่านยิ่งติดหนึบทำให้มองผ่านจุดนี้ไป 5555
ไป๋ลู่เฉิงซวงเล่าเรื่องราวของแม่นางหอโคมเขียวชื่อ “เฟิงเย่ว์” คิดจะใช้ร่างกายยั่วยวนเยี่ยอวี้ชิง รัชทายาทแคว้นอู๋เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง แต่แพรแดงที่นางม้วนตัวยั่วยวนในเสื้อผ้ายวนตากลับขาดผึง ส่งให้ร่างของนางหล่นลงมาบนตักของอินเกอจื่อ องค์ชายใหญ่แคว้นเว่ย องค์ชายตัวประกันที่ถูกส่งมาเพื่อสยบสงครามและสร้างพันธไมตรีสองแคว้น
ฉากหน้าอินเกอจื่อดูเป็นองค์ชายผู้สง่างามเยือกเย็นเกินใคร มีฉายาเจ้าชู้มากรัก สตรีที่เคยปีนขึ้นเตียงในตำหนักบูรพาครั้งอยู่แคว้นเว่ยกินระยะทางข้ามสามลำแม่น้ำ มาอยู่แคว้นอู๋ก็วางตัวสงบเสงี่ยมเป็นกลาง เก็บงำประกายโหดเหี้ยมเจ้าเล่ห์แยบคายไว้ข้างใต้ใบหน้าที่ล่อลวงหมู่แมลงให้บินเข้ากองไฟ
ฉากหน้าเฟิงเย่ว์เต็มไปด้วยจริตจก้าน เย้ายวนมากเสน่ห์ ทรงโฉมละลานตา พร้อมขึ้นเตียงคนที่เปย์นางพอ! แต่ว่ามีเพียงคนเดียวที่นางเคยใช้ค่ำคืนวสันต์ด้วยเมื่อสามปีก่อน คนเดียวที่นางเคยแอบรักคลั่งไคล้ถึงขนาดยอมปีนกำแพงไปใช้เวลากับเขาก่อนแต่งงานกับชายที่ครอบครัวรับสินสอด สามปีต่อมานางกลับมาตกอยู่ภายใต้บ่วงเสน่หาของเขาอีกครั้ง
ปมอดีตของพระนางเต็มไปด้วยแผนการ ความคับแค้น การวางแผนเพื่อทรยศหักหลัง ไม่ไว้วางใจกัน ใช้อีกฝ่ายเป็นเครื่องมือ เพราะเฟิงเย่ว์เคยสวมสถานะ “กวนชิงเยว์” แม่ทัพหญิงผู้เกรียงไกรของแคว้นเว่ย เป็นบุตรสาวคนเดียวของแม่ทัพกวนผู้ซื่อสัตย์ภักดี แต่การแพ้สงครามที่มีสายสนกลในเพียงครั้งเดียวทำให้ลากเข้าสู่การประหารตระกูลกวนทั้งตระกูล พระเอกของเราซึ่งเป็นแม่ทัพใหญ่แคว้นเว่ยเช่นกันเป็นคนรวบรวมหลักฐานส่งศาลตุลาการ ทำให้ตระกูลนางเอกย่อยยับเพียงนั้น
แม้อินเกินจื่อจะไม่ใช่ตัวการโดยตรงที่ทำให้เฟิงเยว์ถูกตัดเส้นเอ็น สูญสิ้นวรยุทธ์ แต่เขาก็มีส่วนสำคัญ เมื่อสืบลึกลงไปยิ่งพบว่าคนที่ต้องการล้มล้างตระกูลกวนคือฮ่องเต้แคว้นเว่ย บิดาของพระเอกเอง ปมความรักของพระนางยิ่งมีตะกอนขุ่นคลั่ก ดูไม่ออกว่าบทลงเอยจะเป็นไปในทิศทางใด
แต่ช้าก่อน แม้ว่าปมที่ผูกไว้จะดูขุ่นมัวดราม่ามากมาย แต่นักเขียนมิได้เล่าเรื่องอย่างรันทดเลย ตรงข้าม ไป๋ลู่เฉิงซวงกลับเล่าเรื่องอย่างมีอารมณ์ขัน นางเอกซึ่งปิดบังตัวเองเป็นนางคณิกาโคมเขียวล่อหลอกพระเอกที่ตัวเองรู้ว่าเป็นใครด้วยท่าทางและวาจาสุดฮา สามารถพลิกบรรยากาศเจ้าอ่านข้าไม่ออก ข้าไม่รู้เจ้าคิดอะไร ให้กลายเป็นเบาสบาย
นางแค้นแต่นางเก็บมันไว้มิดชิด ค่อย ๆ สาวถึงตัวการทีละขั้นตอน ระหว่างที่อาศัยพระเอกไปสู่จุดหมายที่วางแผนการ นางก็ดีต่ออินเกอจื่อจริง ๆ มีความสัมพันธ์คลุมเครือ (แต่แก๊งลูกน้องพระนางรู้หมด) กับพระเอกมาเรื่อย คือแยกแค้นกับรักไว้เด็ดขาด
ส่วนพระเอกผู้ฉลาดแกมโกงของเราก็ตามหานางในฝันที่เคยขึ้นเตียงเขาสามปีก่อนมาตลอด มารู้ว่าเป็นนางเอกก็เล่มกลาง ๆ แล้ว ยิ่งรู้ว่านางเป็นใคร เขายิ่งวางแผนซ้อนไปอีกหลายลำดับขั้น ต่อหน้าสองคนนี้ไม่ยุ่งเกี่ยว ข้าไม่แคร์เจ้า เจ้าไม่ใส่ใจข้า แต่คนอ่านรู้สึกได้ว่าเขารักและพึงใจกันมาแต่แรก คนหนึ่งไม่รู้ว่านางเป็นใคร อีกคนหนึ่งคิดว่าเขาเกี่ยวพันกับการฆ่าล้างตระกูลก็เก็บเกี่ยวข่วงเวลาดี ๆ เอาไว้ก่อน
ดังนั้น การดำเนินเรื่องจึงไม่ได้เล่าหนึ่งไปสิบ แต่เล่าเหตุเกิดตรงกลางแล้วค่อยเล่าสาเหตุว่าทำไมนางเอกมาเป็นนางคณิกา ทำไมพระเอกมาเป็นองค์ชายเชลย ต่างคนต่างมีทีมวางแผนของตัวเองเพื่อบรรลุสู่จุดหมายไม่เหมือนกัน แต่คนในวงจรที่ต้องกำจัดกลับคล้องจองกันอย่างน่าประหลาด ดึงดูดให้ไม่อาจแยกจาก ต้องพึ่งพากันร่ำไป
ภายใต้เงารวดร้าวของพระเอกที่เก็บซ่อนเรื่องครอบครัวไว้ลึกในใจ ภายใต้เงาความคับแค้นของนางเอกที่ตั้งใจว่าเมื่อปลิดชีพตัวการแล้วตัวเองจะตายตามไปให้จบ กลับมีตัวช่วยที่มองดูคู่รักคู่นี้แล้วไม่อยากให้จบสิ้นกันง่าย ๆ แบบนี้ นางคือลาสบอสฝั่งดีงามที่คนอ่านต้องประทับใจ มีเฉลยช่วงท้าย ๆ ค่ะ
การเล่าเรื่องความรักที่ไม่อาจรักได้เต็มที่ของนางเอกเพราะมีปมในใจ การค่อย ๆ อ่อยเหยื่อล่อเป้าของพระเอกที่ตั้งใจคลี่คลายความแค้นของนางเอก เหล่านี้ละมุนละไมนึกไม่ถึง เพราะนักเขียนมีคำตอบแบบที่เราต้องทั้งขำและซึ้งใจ อินเกอจื่อเป็นพระเอกที่คนอ่านต้องหลงรักเพราะมีครบเครื่องจริง ๆ โดยเฉพาะการวางแผนเหนือชั้นขั้นกว่ากับนางเอกที่ไม่ได้มีบุคลิกแบบสตรีหอห้อง ออกแนวโผงผาง เอะอะยั่วยวน เอะอะใช้กำลัง เอะอะแก้ปัญหาได้อย่างแยบคาย
จึงเป็นหนังสือนิยายที่เราจะไม่ลำไยพระนางเลยเพราะเฉลียวฉลาดทันกัน โกหกหน้าใสตาไม่กะพริบเหมือนกัน ชอบหลอกลวงหน้าซื่อเหมือนกัน เป็นบุคลิกพระนางที่เห็นได้ในหนังสือน้อยเล่ม นักเขียนสามารถรักษาบุคลิกแบบนี้โดยไม่ออกทะเลได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ปราดเปรื่องเป็นที่สุด
ชอบบริวารพระนางในเรื่องนี้มาก คู่รองก็น่ารักมาก (อดีตคู่หมั้นนางเอกกับน้องสาวพระเอก) มีการตัดสินใจของตัวละครที่สมเหตุสมผลทั้งน่าเอ็นดูทั้งน่าเห็นใจหลายคน ดำเนินเรื่องรวดเร็ว ไม่มีช่วงน้ำเยอะ แค่ต้องตั้งใจอ่านเพราะรายละเอียดแน่นมาก ตัวละครเยอะมาก (ขนาดตัวหนังสือก็เล็กมากเช่นกัน)
สำนวนแปลสนุกสนานรื่นรมย์อ่านราบรื่นไม่สะดุด มีสะกดผิดบ้างเล็กน้อย ชอบทุกอย่างเว้นหน้าปก 5555 ไม่เข้ากับเนื้อเรื่องอย่างแรง คะแนน 10 ให้ 9 หักการออกแบบปกค่ะ
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
