ผมใช้วิธีคิดแบบนี้ครับว่า..... สมมุติเราให้ของที่เราคิดว่ามีค่า กับใครหลาย ๆ คน ผลลัพธ์ย่อมต่างกัน บางคนดีใจจนแทบก้มกราบ บางคนก็บอกขอบคุณเฉย ๆ กับอีกคนก็อาจจะไม่พอใจจนถึงขั้นปาของทิ้ง นั่นล่ะครับคือธรรมดาของมนุษย์ ถ้าลงตัวธรรมดาเราก็จะสบายใจ ไม่ผลักดันความดีหรือผลักไสความชั่วมากเกินไป หรือเรียกว่าอุเบกขาอย่างอ่อน ๆ ก็ได้ครับ พอเราดึงอารมณ์ขึ้นมาให้เป็นปกติได้เราก็จะใช้ชีวิตได้ตามปกติ
.....แต่อารมณ์สลดนี้ดีนะครับ แต่ถ้าขาดสมาธิมั่นมันก็ทำให้จิตเราตกได้ :))
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
