การหาเคอย
ในท้องทะเลกว้างใหญ่มีสัตว์น้ำหลากหลายชนิดได้แก่กุ้งหอย ปู ปลา ปลาหมึกหรือหมึก ปลาวาฬหรือวาฬ(เพราะไม่ใช่ปลาเพียงแต่มีรูปร่างคล้ายคลึง) แมงกะพรุน แมงดา ฯลฯ
เเต่ว่าสัตว์น้ำบางชนิดก็จับได้เป็นบางเดือนเช่น เคยหรือเคอย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ 2554 ระบุว่าเป็น ชื่อกุ้งขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล มี2วงศ์ได้แก่วงศ์ เช่นเคยตาดำ...เคยตาแดง ขนาดยาวไม่เกิน 3.4เซนติเมตร หนวด2แฉกลำตัวแบนข้าง เปลือกบางใส เนื้อยุ่ยเหมาะสำหรับหมักเกลือทำกะปิและน้ำเคย
เคอยหรือกุ้งเคย ในวิกิพีเดียได้อธิบายว่าอาศัยอยู่ตามรากไม้ในป่าชายเลน เช่นต้นโกงกาง แสม ลำพู ชาวบ้านมักจะออกช้อนตัวเคยกันในเวลาเช้าซึ่งดำรงชีพอยู่บริเวณผิวทะเลไปจนถึงน้ำน้ำลึกระดับหน้าอก
ดังนั้น เคอยถือเป็นแพลงก์ตอนขนาดเล็กในเขตอ่าวไทย วิธีจับเคยได้แก่ใช้สวิงช้อนตัวเคยที่ลอยอยู่ตามผิวน้ำจะได้เคยที่สะอาด กับการใช้อวนรุนเคยซึ่งมักจะมีทรายและปลาเล็กๆติดมาด้วย
คุณแพทริค แจคอบส์ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในหัวหินโพสต์ในเฟสบุ๊ค Foto’s by Patrick Jacobs วันที่7 เดือนธันวาคม2566 เกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า
คนหาตัวเคอยจะรุนตาข่ายไปข้างหน้าก็จะได้ตัวกุ้งขนาดจิ๋วติดมาคุณเคยสงสัยกันบ้างไหมว่าชาวประมงไปหาอะไรกันตั้งแต่เช้ามืด เดินฝ่าน้ำทะเลกันโดยมีอวนพาดบ่า เหตุผลคือหญิงชายเหล่านี้ต้องการหากุ้งตัวเล็กๆหรือตัวเคอยโดยจะทำกันในเดือนธันวาถึงมกราคม
พวกเขาเดินย่ำฝ่าท้องน้ำที่มืดมิดเพื่อให้ตัวเคอยเข้ามาตอดเท้า พอรู้สึกเช่นนั้นก็จะแก้อวนแล้วรุนหรือผลักอวนเดินเลียบชายฝั่งทุกครั้งที่รุนได้อย่างราบลื่น ก็จะได้กุ้งติดอวนที่มีรูปทรงคล้ายถุงเปิดปาก กุ้งสีส้มขนาดลำตัวเพียงครึ่งหนึ่งของไม้จิ้มฟันจะติดอยู่ในตาข่ายรวมกับสัตว์น้ำอื่นๆและถูกนำขึ้นฝั่งเพื่อคัดแยกและปลดออกมาจากนั้นตัวเคอยก็จะถูกขนส่งทันทีเพื่อแปรรูปเป็นกะปิใช้ปรุงรสอาหารและยังเป็นส่วนผสมในอาหารต่างๆ
เรื่องกะปิและน้ำหมักรสเค็มผลิตจากสัตว์ประเภทกุ้งได้ทำกันมาอย่างแพร่หลายในเอเชียอาคเนย์ไปจนถึงในครัวเรือนของชาวจีนใต้ เดิมทีเครื่องปรุงรสชนิดนี้ถูกทำจากกุ้งบดละเอียดหรือจากตัวเคอยผสมเกลือหมักให้เค็มเป็นเวลาหลายอาทิตย์
จากนั้นก็ถูกขายในรูปน้ำเคยปรุงรส และในรูปของเครื่องปรุงตากแห้งที่ตัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยมหรือทำเป็นกองพูนๆทั้งสองแบบถือเป็นส่วนประกอบสำคัญของอาหารหลายชนิดทั้งประเภทแกง น้ำปลาและอื่นๆ
ในเมืองไทยการหาเคอยมักทำกันเเถวปักษ์ใต้ ฤดุการจับมักทำกันในเดือนมกราคมถึงมีนาคม นิยมออกหาในตอนเช้า
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกุ้งเคอยสามารถหาได้แถวชายฝั่ง ผุ้เขียนเคยเห็นชาวประมงรุนอวนกันตามเวลาที่ตนสะดวกเฉกเช่นเดียวกับการหากุ้งปลาในแม่น้ำของคนภาคอื่นๆที่อาจหาได้ทั้งวัน แต่หากเป็นการหาสัตว์น้ำที่ต้องออกเรือ ชาวประมงพื้นบ้านมักออกเรือลำเล็กตอนเย็นและกลับสู่ฝั่งในวันรุ่งขึ้นกินเวลานานกว่าสิบชั่วโมง กุ้งหอยปูปลาหามาได้มากเป็นบางวัน คาดหวังปริมาณไม่ได้
การทำประมงพื้นบ้านอาจถือว่าเป็นอาชีพที่ทำกันเพียงแค่ยังชีพเท่านั้นเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
