การทดลอง "เชื่อมจิต" ที่เคยเกิดขึ้นจริง
การเชื่อมจิตแม้จะฟังดูเป็นเรื่องใน sci-fi และเหมือนจะมีอยู่แต่ในหนังเท่านั้น แต่การกระทำหรือปรากฎการในลักษณะของการส่งผ่านข้อมูลระหว่างบุคคลโดยไม่ผ่านปฏิกริยาทางร่างกายเลย ปรากฎในคำบอกเล่าในแทบทุกศาสนาและชนชาติ และที่ผ่านมาก็มีผู้ที่พยายามทำการทดลองส่ง "โทรจิต(telepathy)" และหนึ่งในการทดลองที่มีชื่อเสียงที่สุดครั้งหนึ่ง คือการทดลองที่มีชื่อว่า "Ganzfeld experiment"
ปรากฎการณ์ ganzfeld effect เป็นที่รู้จักในแวดวงนักจิตวิทยาตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 17 กล่าวถึงภาวะที่ร่างกายมีการขยายประสาทสัมผัสการรับรู้ เมื่อถูกปิดกั้นการรับรู้บางอย่าง โดยในกรอบเวลาดังกล่าวมีการทดลองที่เกี่ยวข้องมากมาย แต่ก็ยังเต็มไปด้วยข้อสงสัยและข้อโต้แย้ง จนกระทั่งในช่วงปี 1970 นักจิตวิทยา Charles Honorton จากสถาบัน Maimonides Medical Center ได้พยายามทำการทดลองว่า คนเราจะสามารถส่งผ่านการรับรู้ผ่านประสาทสัมผัส โดยไม่ผ่านกริยาทางร่างกาย ผ่านหลักการของ ganzfeld effect ได้หรือไม่
ลักษณะการทดลอง Ganzfeld experiment
คุณ Charles Honorton ได้บัญญัติศัพท์คำว่า "ประสาทสัมผัสพิเศษ" หรือ "extrasensory perception (ESP)" หรือที่ใกล้เคียงที่สุดกับคำว่า "โทรจิต( telepathy)" โดยใช้พื้นฐานของ ganzfeld effect เพื่อทดสอบสมมติฐานดังกล่าว
โดยการทำการทดลองเริ่มจากการคัดเลือกอาสาสมัคร จากนั้นทำการตัดปิงปองครึ่งหนึ่งและครอบปิงปองครึ่งลูกเหนือตาทั้งสองข้างของอาสาสมัคร ให้อาสาสมัครใส่หูฟัง เปิดวิทยุและปรับไปที่คลื่นที่ไม่ได้รับสัญญาณ หรือทำให้เป็นคลื่นซ่า เปิดแสงสีแดงแสง แสงดังกล่าวไม่ควรกะพริบและไม่มีอะไรในห้องควรจะสามารถทําให้เกิดการรบกวนทางสายตาได้ เพื่อให้ได้ผลเต็มที่ไม่ควรมีการรบกวนการได้ยินในห้อง ไฟดังกล่าวควรสาดเข้าที่บริเวณหน้าของอาสาสมัครในองศาที่ตรงกับหน้าและทิ้งไว้ 30 นาที
ระหว่างนั้นให้อาสาสมัครพูดอธิบายสิ่งที่ตัวเองเห็นหรือได้ยิน ซึ่งมีผลลัพท์ที่หลากหลาย บางคนแจ้งว่าได้ยินเสียงของญาติที่ตายไปแล้วหรือเห็นม้าเต้นรำ บางคนบอกว่าได้ยินเสียงปลอกผลไม้ เห็นภาพตนเองกำลังตกจากที่สูง
นอกจากนี้ยังมีการทดลองโดยการให้อาสาสมัคร 2 คน จัดให้อยู่ในสภาพการทดลองเดียวกัน โดยให้คนหนึ่งเป็นผู้รับ อีกคนหนึ่งเป็นผู้ส่ง โดยมักใช้สื่อกลางเป็นเป้าหมาย โดยทั่วไปมักจะเป็นรูปถ่าย ผู้ส่งจะจดจ่อกับเป้าหมายดังกล่าว และให้ผู้รับอธิบายประสบการณ์ประสาทหลอนของพวกเขาในรายละเอียดให้มากที่สุด
หากประสบการณ์ของผู้รับตรงกับสิ่งที่ผู้ส่งโฟกัสอยู่ ก็จะถือการทดลองว่าประสบความสําเร็จ แต่จนแล้วจดรอด ผลลัพธ์จากการทดสอบนี้ไม่เคยพิสูจน์ความเชื่อมโยงระหว่างจิตใจของคนสองคนได้อย่างเต็มที่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความไม่สอดคล้องกันในการศึกษาจํานวนมากและข้อผิดพลาดที่หลากหลายภายในการทดลองเอง
นอกจากการทดลองดังกล่าว ยังมีอีกหลายรายงานที่มีการทดลองในลักษณะเดียวกัน เช่นการทดลองในปี 2014 โดยทำการแปลงสัญญาณไฟฟ้าจากคลื่นสมอง นำมาเข้ารหัสและส่งผ่านรหัสนั้นไปยังปลายทาง และทำการถอดรหัสเป็นขั้นตอนสุดท้าย โดยทุกขั้นตอนของการเข้ารหัสจะใช้เครื่องมือที่เรียกว่า EEG(electroencephalogram) ซึ่งเป็นเครื่องมือเดียวกับที่ใช้ควบคุมแขนกลหรือรถเข็นผู้ป่วยผ่านทางสมอง และการถอดรหัสจะทำผ่านเครื่องมือ TMS ที่สามารถส่งสัญญาณไปยังสมองของมนุษย์ได้โดยตรงในรูปแบบของสัญญาณพัลส์ (Pulse)
แม้จะอ้างว่าสามารถส่งสัญญาณเป็นข้อความสั้นๆได้ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายกลไกที่ชัดเจนได้ และไม่สามารถอธิบาย bias ที่อาจเกิดขึ้นได้ นอกจากที่กล่าวมาข้างต้น
โดยการวิพากษ์วิจารย์งานวิจัยในลักษณะนี้ส่วนใหญ่มักจะมีอยู่ประมาณ 3 ประเด็นคือ ห้องที่ใช้ไม่ใช่ห้องกันเสียง จึงเป็นไปได้ว่าเมื่อภาพหรือวิดีโอกําลังเล่นอาสาสมัครอาจได้ยินและได้ให้สัญญาณโดยไม่สมัครใจแก่ผู้รับในระหว่างกระบวนการทดลอง ไม่มีการระบุการลดอคติในการสุ่มของการทดลอง และรูปแบบการทดลองไม่สามารถอธิบายสมมติฐานการทดลองที่ตั้งไว้แต่แรกได้จริง
แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีกลุ่มคนอีกมากมายที่พยายามแสวงหาแนวทาง ทฤษฎีใหม่ๆและทำการทดลองอย่างต่อเนื่อง ไม่แน่ว่าสักวัน เทคโนโลยีการเคลื่อนย้ายข้อมูลผ่านจิตอาจเกิดขึ้นได้จริง และอาจเปลี่ยนแปลงกระบวนทรรศการสื่อสารสารสนเทศของมนุษย์ไปตลอดกาล
อ้างอิง
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
