15 ม.ค. 2024 เวลา 03:19 • หนังสือ

เขตการปกครองมายองเนส

"รับประทานง่ายและได้เรื่อยๆ อื้ม อร่อยมากครับ" – นักอ่านไส้แห้ง(?)
“เมี้ยว แม้ว เมี้ยว เมี้ยว”
“แหงวววววว”
“แง้ว แง้ว มิ้ว มิ้ว แหงว”
“เหงียว เงี้ยว แง่ว แง้ว”
“เมี้ยว มิ้ว”
ปอมยืนนิ่งเหมือนถูกสะกด เมื่อภาพและเสียงตรงหน้า คือบทสนทนาระหว่างคนกับแมว
.
“พวกเราเป็นพวกหวาดกลัวการจบ ผวาความสิ้นสุด มนุษย์ก็เลยสร้างเรื่องแฮปปี้เอนดิ้งขึ้นมาเพื่อปลอบประโลมกันเอง”
- เนื้อหาส่วนหนึ่งจากหนังสือ
ต้องขอสารภาพตรงนี้เลยว่า ในตอนแรกที่ผมมองเห็นปกของหนังสือเล่มนี้ ผมคิดว่าเป็นหนังสือทำอาหารครับ(ฮา) แต่พอผมหยิบขึ้นมาพิจารณาดูดีๆ จากขนาดของหนังสือ ชื่อเรื่อง ผู้เขียน คำนำ แล้ว อ้าว เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นหรอกเหรอเนี่ย(555)
เนื่องจากชื่อของหนังสือและชื่อของผู้เขียนทำให้ผมตัดสินใจซื้อหนังสือเล่มนี้อย่างรวดเร็วครับ(ปกติผมเป็นคนที่เลือกซื้อหนังสือค่อนข้างนานถึงนานมากครับ) เพราะว่าก่อนหน้าที่ผมเคยอ่าน สนธิสัญญาฟลามิงโก ซึ่งเป็นผู้เขียนคนเดียวกันมาแล้วและติดใจมาก จึงซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านทันที ตามเคยครับ ผมไม่ผิดหวังเลย
หนังสือเรื่อง เขตการปกครองมายองเนส เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น 8 เรื่องของ จิราภาร์ วิหวา เจ้าของผลงาน ทานยาหลังอาหาร แล้วดื่มน้ำตามากๆ และ สนธิสัญญาฟลามิงโก โดยหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องสั้นที่จะมีเมนูอาหารคอยแอบซ่อนอยู่ในเรื่องอย่างแนบเนียน เรื่องสั้นแต่ละเรื่องไม่ได้ยาวเกินไป ไม่ได้สั้นเกินไป
ส่วนเรื่องของรสชาตินั้น ผมรู้สึกว่าอบอุ่นครับ ไม่ได้หวานเลี่ยนชนิดที่ว่า ในตอนจบมีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงแล้วอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข หรือขมจนเกินไปชนิดที่ว่าตัวละครเอกที่พรากจากกันหลายปีไม่ได้พบกันในตอนจบเพราะท้ายที่สุดก็มีฝ่ายหนึ่งจากไปเสียก่อน แต่เป็นความอบอุ่นที่พอดีไม่ขม ไม่หวานเกินไป เหมือนกับทิรามิสุที่อร่อยกำลังดี ทำให้ได้ความรู้สึกอบอุ่นใจ อ่านง่าย และสนุกมากๆ เลยครับ
นอกจากนี้ส่วนท้ายของเล่มยังมี สูตรอาหาร ที่ถูกกล่าวถึงให้ลองไปทำด้วยนะ น่าสนใจมากๆ เลย ว่าแล้วผมก็ขอตัวไปลองทำมายองเนสก่อนล่ะ
ผู้เขียน จิราภรณ์ วิหวา
สำนักพิมพ์แซลมอน
144 หน้า
โฆษณา