Be careful what you wished for: Javier Milei
หลังจากที่ประชาชนชาวอาร์เจนติน่าออกมาเลือกตั้ง Javier Milei ให้เป็นประธานาธิบดีอย่างท่วมท้น จากนโยบาย Dollarization แต่การทำ Dollarization กลับไม่ใช่เรื่องง่าย
ถ้าประเทศมีเงินสกุล US Dollar หนุนหลัง 100% อยู่แล้วก็คงจะไม่มีปัญหา แต่ประเทศกลับมีสินทรัพย์สำรองหนุนหลังไม่เพียงพอ ประเทศได้กู้ยืมเงินจาก IMF อย่างต่อเนื่อง ถึงแม้จะไม่มีการรายงานตัวเลขที่ชัดเจน แต่มีการประเมินว่า สินทรัพย์สำรองของธนาคารกลางอาร์เจนติน่าอาจจะติดลบสูงถึง 7.5 พันล้านเหรียญสหรัฐเสียด้วยซ้ำ และถ้าต้องแลกเงินเปโซทั้งหมดเป็นเงินดอลลาร์อาจจะต้องใช้เงินอีก 8-10 พันล้านเหรียญสหรัฐ
นั่นจึงแปลว่า ประเทศจะต้องกู้ยืมเงินอีกไม่ต่ำกว่า 20 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อเปลี่ยนเงินตราของประเทศให้เป็นดอลลาร์สหรัฐ ดังนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของอาร์เจนติน่าจึงได้ประกาศลดค่าเงินเปโซจาก 366.5 เปโซต่อดอลล่าร์สหรัฐ เป็น 800 เปโซต่อดอลล่าร์สหรัฐ และมีแผนที่จะปรับค่าเงินให้ลดลง 2% ต่อเดือน ส่วนในตลาดมืดค่าเงินเปโซได้ไปถึง 1,000 เปโซต่อดอลล่าร์สหรัฐไปแล้ว
แต่ความน่าสนใจคือ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ประเทศมีความพยายามจะทำ dollarization ระหว่างปี 1991-2002 ประเทศก็เคยทำมาแล้ว ภายใต้แผน Convertiblity Plan โดยประกาศให้ 1 เปโซ = 1 ดอลลาร์สหรัฐ ถึงแม้จะประสบความสำเร็จในช่วงต้น แต่ในปี 2002 ประเทศก็ต้องออกจากแผนดังกล่าว และต้องประกาศลดค่าเงินให้เป็น 1.4 เปโซ = 1 ดอลลาร์สหรัฐ และลดลงเรื่อยๆ จนถึง 2.9 เปโซ = 1 ดอลลาร์สหรัฐในปี 2003 และหลังจากนั้นค่าเงินก็ทยอยอ่อนค่ามาเรื่อย ๆ จนถึงทุกวันนี้
ชาวอาร์เจนติน่าจึงเคยชินและชินชากับปัญหานี้ คนที่พอมีฐานะส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะมีสินทรัพย์ และเงินฝากในต่างประเทศ มีการคาดการณ์ว่า สินทรัพย์ในต่างประเทศที่ถือโดยชาวอาร์เจนติน่าอาจจะสูงถึงกว่า 500 พันล้านเหรียญสหรัฐเลยทีเดียว
และด้วยปัญหาเงินเฟ้อที่สูง ราคาบ้าน และสินทรัพย์ที่มีราคาสูงส่วนใหญ่ก็มักจะตั้งราคาเป็นดอลลาร์สหรัฐอยู่แล้ว เพื่อให้สามารถทำธุรกรรมกันได้ง่าย โดยไม่สับสนเรื่องราคาที่เปลี่ยนไปจากเงินเฟ้อ
ส่วนสาเหตุหนึ่งที่ประเทศเป็นอย่างนี้ ก็เพราะรัฐบาลใช้นโยบายประชานิยมอย่างหนักมายาวนาน จนประชาชนเสพติด และไม่พัฒนาความสามารถในการแข่งขัน อีกทั้งยังมีการฉ้อราษฎร์บังหลวงกันขนานใหญ่ จนรัฐบาลขาดดุลงบประมาณอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่มีแผนแก้อย่างเป็นรูปธรรม (คุ้น ๆ คล้ายกับประเทศไหนนะ)
ในประเทศอย่าง Ecuador และ El Salvador ที่เลือกทำ Dollarization ไปก่อนหน้านั้น ใช้วิธีทำแบบไม่บอกล่วงหน้า และประกาศให้แลกเงินสกุลท้องถิ่นไปเป็นเงินดอลลาร์สหรัฐได้ตามอัตราที่กำหนดไว้ ตามทรัพย์สินที่ธนาคารกลางมี การดำเนินการจึงค่อนข้างง่าย และราบรื่นกว่าอาร์เจนติน่าในรอบนี้มากนัก เพราะไม่ได้ป่วยจนเกินเยียวยา มีหนี้สินล้นพ้นตัว แถมยังมีประวัติการเบี้ยวหนี้ซ้ำแล้วซ้ำแล้ว
แล้วอย่างนี้ทางออกของอาร์เจนติน่าคืออะไร?
ตอนนี้เรายังไม่รู้ แต่ Javier Milei ยังคงเดินหน้ามาตรการเสรีนิยมไม่ว่าจะเป็น
- ยกเลิกนโยบายการควบคุมราคาค่าเช่าบ้าน
- ผ่อนปรนนโยบายการเลิกจ้างแบบไม่สาเหตุให้ทำได้ง่ายขึ้น
- ยกเลิกข้อจำกัดในการส่งออกสินค้า
- เปิดเสรีอินเตอร์เน็ต
- ยกเลิกข้อจำกัดการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ
- ยกเลิกการอุดหนุนค่าโดยสารระบบขนส่งมวลชนสาธารณะ
นี่เป็นเหมือนการดึงพลาสเตอร์ปิดแผล ประชาชนที่เคยชินกับโครงการประชานิยมอย่างยาวนาน ต้องเผชิญกับความยากลำบากในการดำรงชีวิต เพราะค่าครองชีพที่จะสูงขึ้นมากในระยะสั้น แต่จะแลกมากับความสามารถในการแข่งขันในระยะยาว ซึ่งเราต้องติดตามดูกันว่า ประชาชนจะทนจนถึงวันนั้นได้หรือไม่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
