ความสุขจากผู้ให้เกิดเมื่อผู้รับมีปิติ
“ผู้ให้” ย่อมเป็นที่รักของทุกคน
การให้มีหลายอย่าง เช่น ให้ความรัก ให้รอยยิ้ม ให้ความห่วงใย ให้ความสบายใจ ให้มิตรภาพ ให้สิ่งของ ให้ความอิ่ม ให้วิชา ให้วิชชา และอื่นๆ อีกมากมาย
บนสากลโลกนี้ มีผู้ให้และผู้รับมากมาย ทั้งมนุษย์ ภพ ภูมิ เทวา ตลอดจนสัตว์เดรัจฉาน เปรต อสูรกาย
ผู้รับจงปิติด้วย ใช้อย่างรู้คุณค่าและรักษา การคาดหวังจะได้รับครั้งต่อไปทำให้ ”เกิดทุกข์“ ลดอกุศลกรรมด้วยการสรรเสริญผู้ให้ แม้จะไม่ให้ในครั้งต่อไป
ผู้รับเปรียบเหมือนเรากำลังอาศัยร่มจากต้นไม้ “พักกายพักใจ” เมื่อหายเหนื่อยแล้ว ถ้ารู้สึกไม่สบายก็อย่าทำลายก่อนจากไป บางทีมันมีคุณค่ามากต่อผู้มาเยือนภายหน้า
การได้รู้จักกันนับว่ามีวาสนามาแต่ก่อน การอนุโมทนาบุญและอโหสิกรรมต่อกัน ทุกครั้งที่ได้ให้และได้รับ สิ่งนี้คือการจะหลุดพ้นจากเศษกรรม
การเป็นกัลยาณมิตรต่อกัน จะเป็นบริวารสนับสนุนกันในยามภาคหน้า และเป็นนิสัยในการสั่งสมบารมีของพระโพธิสัตว์
บ่อเกิดแห่ง ”ความสุข“ จากการ “ให้” ที่แท้จริง จึงเป็นประสบการณ์จากทัศนคติที่ดีในเรื่องที่คุณกล้าทำตามสิ่งที่รัก อันเป็นกิจกรรมเชิงบวก เกิดจากการเป็นตัวของคุณเอง การมองโลกในแง่ดีการมีเป้าหมาย
“ผู้ให้” เท่านั้นจะรู้สึกถึงอารมณ์ “ความสุข” จากการให้ ความสมบูรณ์ของการให้ที่ไม่หวังผล ย่อมเป็นที่รักของทุกคน จะก่อให้เกิด “ความสุข“
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
