เวอร์น่อน เดอร์สลี่ย์
ตัวละครแบนๆ ที่แบนไม่จริง
ในโลกของนิยายมักมีตัวละครสองมิติที่ออกมาร้ายอย่างไม่มีเหตุผล แต่เมื่อลองคิดลึกๆ เรากลับพบว่าตัวละครเหล่านั้นอาจจะมีความลึกมากกว่าที่คิด
สำหรับตอนนี้เรามากันที่เรื่องราวของตัวละครธรรมดาอย่างเวอร์น่อนบ้าง ระหว่างที่ผมเขียนเกี่ยวกับตัวละครตัวนี้ผมก็ทำใจล่วงหน้าแล้วว่านี่อาจจะเป็นบทที่ไม่ค่อยมีคนอ่านก็เป็นได้ เพราะเวอร์น่อนเป็นหนึ่งในตัวละครที่น่ารังเกียจและมีบทที่เบาบาง เนื่องจากน่าจะขึ้นหิ้งในฐานะตัวละครที่หลายคนเกลียดเพราะเขาประพฤติตัวเองได้แย่มากกับแฮร์รี่พระเอกของเรา
มันจึงใช้เวลาพักใหญ่กว่าผมจะเริ่มตระหนักว่าตัวละครตัวนี้น่าสนใจกว่าที่คิดเมื่อผมได้ไปถึงจุดที่เริ่มใคร่ครวญอย่างรอบคอบแล้ววิเคราะห์ว่าสถานการณ์ของแฮร์รี่มีอะไรซับซ้อนมากกว่าที่คิด ซึ่ง ก่อนที่จะเข้าเรื่องผมอยากให้ผู้อ่านที่มีหนังสือเปิดหนังสือไปในตอน "จดหมายจากไม่มีใคร" ที่อยู่ในเล่มแรก สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ มั้ยครับ?
ติ๊ก.. ติ๊ก.. ติ๊ก..
ใครคิดออกรออ่านคำตอบเลยว่าถูกมั้ย ส่วนใครคิดไม่ออกผมเฉลยแล้ว ในหนังสือตอนนี้ สิ่งที่แปลกมากๆ สำหรับผมคือ "เวอร์น่อนใช้ดัดลี่ย์ไปดูจดหมาย" ครับ ทำไมสิ่งนี้ถึงแปลก? เพราะหนังสือพยายามเหลือเกินที่จะให้เราเชื่อว่าดัดลี่ย์เป็นเด็กสปอยห่วยแตกที่ไม่ยอมทำอะไรส่วนลุงกับป้าก็ไร้ความยุติธรรมใช้แต่แฮร์รี่ ถ้าเราไม่ตั้งใจอ่านอย่างตั้งใจและรอบคอบเราจะไม่สังเกตเลยและเชื่อว่าลุงอ้วนนี่เป็นจอมอยุติธรรมที่ปฏิบัติต่อพระเอกของเราเหมือนทาสจริงๆ
แต่หากเราพิจารณาอย่างรอบคอบเราต้องตั้งคำถามว่า "ทำไมวูบแรกเวอร์น่อนจึงเรียกใช้เด็กสปอยที่รู้เต็มอกว่ายังไงก็ไม่ลุก?" ถ้าแฮร์รี่ถูกละเมิด--ถูกปฏิบัติเหมือนทาส มีหน้าที่ทำงานแลกที่อยู่และข้าวปลาอาหารจริงๆ แฮร์รี่ควรเป็นจิตสำนึกแรกที่เวอร์น่อนจะเรียกใช้รึเปล่า?
ถ้าเราใส่ใจมากขึ้นเราจะเริ่มเห็นอะไรแปลกๆ อย่างแรกเลยคือในวันที่ไม่ใช่วันที่พิเศษเหมือนวันเกิดดัดลี่ย์ แฮร์รี่จึงไม่ได้ถูกใช้งานเลย เวอร์น่อนจึงใช้ดัดลี่ย์ ถ้าดัดลี่ย์ไม่เคยลุกก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกใช้ต่อไปเรื่อยๆ ตลอด 11 ปี และโดยคอมม่อนเซ้นส์ทั่วไปบ้านไหนมีคนใช้มีกี่คนที่ใช้ลูกตัวเอง? ยิ่งถ้าลูกไม่ยอมลุกก็ต้องเรียกหาคนรับใช้รึเปล่า?
นี่คือจุดที่ชี้ว่าแฮร์รี่ไม่ใช่ทาส เขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายพอตัวและเวอร์น่อนก็เป็นลุงเขยที่รู้กาละเทศะ เขาไม่ได้ใช้หลานที่ไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือดสำหรับการทำงาน แต่เรียกใช้ลูกตัวเอง และดัดลี่ย์ก็ไม่ใช่ไอ้อ้วนขี้เกียจที่แฮร์รี่บรรยายไปซะหมด ดัดลี่ย์ต้องยอมทำตามที่พ่อสั่งอย่างน้อย 40% โดยประมาณ เวอร์น่อนจึงจะเรียกใช้ดัดลี่ย์เป็นคนแรกโดยคาดหวังว่าจะสั่งได้ ถูกมั้ย?
ผมเกรงว่าหลายคนอาจจะไม่สังเกตเห็นรายละเอียดที่เล็กน้อยนี้เพราะนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องราวของโลกเวทมนตร์ที่ JK Rowling ถ่ายถอดให้เรารับรู้โดยตรงหากแต่เป็น "นิยายซ้อนนิยาย" กล่าวคือแทนที่จะเล่าเรื่องโลกเวทมนตร์เลยเธอก็ใช้วิธีพาไปอ่านนิยายอิงชีวประวัติของแฮร์รี่ พอตเตอร์ซึ่งเขียนโดยแฮร์รี่ พอตเตอร์เอง แล้วโดยหลักการใครจะเป็นผู้ร้ายในเรื่องราวของตัวเอง
เวอร์น่อนอาจจะเป็นคนใจแคบ (พูดกันตรงๆ เลย) แต่ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลหรือตกลงกันไม่ได้ ไม่งั้นแฮร์รี่คงไม่สนใจเจรจาแต่แรกแต่คงเตรียมใจไว้เลยว่ายังไงก็ไม่ได้ไปเที่ยวฮอกมีดส์ แต่ปรากฎว่าแฮร์รี่ได้สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นระหว่างการมาเยือนของป้ามาร์จและรักษาสัญญาไม่ได้เนื่องจากคุมอารมณ์ไม่อยู่
นี่คือหนึ่งในบทสนทนาที่บ่งชี้ว่าเวอร์น่อนก็พร้อมจะเจรจาและรักษาคำพูด ถ้าแฮร์รี่สามารถอดทนได้จนจบเขาก็ไม่มีปัญหาการไม่มีคนเซนต์อนุญาตมาเป็นประเด็นในเล่ม 3
ดังนั้นมันก็ธรรมดาที่แฮร์รี่ต้องใส่สีตีไข่บ้างเพื่อความบันเทิงเหมือนแหม่มแอนนาเขียนเรื่อง Anna and The King นั่นแหละ แต่ผมไม่ได้หมายความว่าแฮร์รี่ตั้งใจใส่ไฟครอบครัวเดอร์สลี่ย์ซะทีเดียว เพราะในทางกลับกันผมคิดว่าแฮร์รี่อาจจะแค่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองมีปัญหาอะไรแฮร์รี่ไม่ใช่เด็กที่น่ารักขนาดนั้น เขามีปัญหาที่ไม่ได้บอกคนอ่านหรืออย่างน้อยที่สุด--เขาไม่รู้ว่านั่นคือปัญหา
แฮร์รี่ทำท่าจะเน่าแล้วตอนนี้ ("- -)
หลังจากเขาพบว่าแฮร์รี่มีจดหมายมาหา เขาก็ยึดไปพร้อมกับเยาะเย้ยว่าไม่มีใครเขียนจดหมายมาหาแฮร์รี่หรอก มันบอกให้เรารู้ว่าไม่เคยมีใครพยายามติดต่อแฮร์รี่เลย ทำให้เห็นว่าพวกเดอร์สลี่ย์ไม่ได้อยู่ในการกดดันจากใครที่จะต้อง จากนั้นก็มีคำถามมากมายคือเจมส์และลิลี่ไม่มีเพื่อนที่ไหนเลยเหรอ? โอเค ซิเรียสยอมให้เพราะมันติดคุกอยู่ จะเอาอะไรกับแกนักหน้า
*ส่วนสเนป มันก็ช่วยไม่ได้ นี่คือลูกของผู้หญิงที่ทรยศเขาตั้งแต่ต้นจนจบและผู้ชายที่ทำให้ชีวิตเขาเป็นนรก--การเรียกร้องให้เขาดูแลแฮร์รี่ดีๆ นี่มันเป็นคำขออุอาจเกินไปมั้ย?
ทีนี้เหลือแค่ลูปิน
ทำไมลูปินไม่เคยมาหาแฮร์รี่ ("- -)
โอเค ตอนนี้บางคนจะเริ่มดีเฟ้นให้ลูปินล่ะว่าแกเป็นคนหอนโหด แต่เอาตรงๆ แกหอนเฉพาะคืนพระจันทร์เต็มดวงนะ นอกนั้นแกเป็นคนปกติ แม้แต่ในช่วงขึ้น 15 ค่ำ ถ้ายังไม่เห็นพระจันทร์ก็ยังไม่ออกขน ไม่เชื่อกลับไปอ่านเล่ม 3 เลย ดังนั้นลูปินไม่มีเหตุผลเหี้ยใดๆ ทั้งสิ้นที่จะไม่ติดต่อแฮร์รี่ คำถามคือทำไมไม่มีใครพยายามติดต่อแฮร์รี่มาก่อน แปลว่าลิลี่กับเจมส์นี่ไม่ได้ป๊อปอย่างที่คิดเลย แม้แต่เพื่อนสมัยเรียนก็ไม่คิดจะติดต่อกัน
ในช่วงเวลาแห่งความหวาดกลัวและประชุมกันอย่างบ้าคลั่งว่าทำไมคนที่เขียนจดหมายมารู้ว่าแฮร์รี่อยู่ที่บ้านนี้แถมยังอยู่ที่ไหนด้วย พวกเขาถกเถียงกันอย่างเคร่งเครียดและบ้าคลั่ง พูดถึงความเป็นไปได้ที่พวกนั้น (จอมเวทย์)จะสะกดรอยตามและจับตาดู ฉากนี้ดูน่ารังเกียจแต่บอกอะไรเยอะมาก แต่สำหรับคนอ่านที่เชื่อว่าพวกเดอร์สลี่ย์เกลียดเวทมนตร์หรือเพ็ตทูเนียอิจฉาน้องสาว ตอนนี้ไม่มีนัยยะอะไร
แต่ถ้าคิดให้ลึกอีกหน่อยจะเห็นว่าอีกแค่การเกลียดเวทมนตร์ของสามี+อิจฉาเวทมนตร์ของภรรยามันเพียงพอที่จะอธิบายการกระทำของพวกเขาเหรอ ทำไมต้องกลัวมากที่จะมีใครพบแฮร์รี่หรือรู้ว่าแฮร์รี่อยู่ที่บ้าน? ณ จุดนี้หากเราอาอคติที่ได้รับจากแฮร์รี่ออกไป เราจะพบว่า JK Rowling ไม่ได้พึ่งบอกเราในบทสัมภาษณ์หลังเล่ม 5-6 ออก แต่เธอบอกเราตั้งแต่เล่มนี้เลยหากเราอ่านบทสนทนาของเวอร์น่อนและเพ็ตทูเนียอย่างรอบคอบ
เวอร์น่อนรู้ว่าเจมส์และลิลี่ตายเพราะอะไรบางอย่าง (เกี่ยวกับโลกเวทมนตร์) และสิ่งนั้นที่ฆ่าพวกเขากำลังไล่ตามไล่ตามแฮร์รี่และครอบครัวของพวกเขาอยู่ในอันตราย ดังนั้นเขาคิดตามประสาเขาว่าวิธีเดียวที่เขาจะปกป้องเด็กคนนี้ได้ (โดยที่ครอบครัวก็ปลอดภัยด้วย) คือต้องรีดเรื่องเวทมนตร์ออกไปให้หมด เพราะถ้าแฮร์รี่ไม่มีเวทมนตร์ก็จะไม่ถูกลากเข้าไปในโลกที่พ่อแม่ของเขาตายและทุกคนก็จะปลอดภัย
นี่คือบทสนทนาของเวอร์น่อนที่แสดงจุดยืนต่อแฮกริดว่าเขาจะไม่ปล่อยแฮร์รี่ไป แฮร์รี่จะมีชีวิตที่ดีกว่าที่โรงเรียนสโตนวอลล์ไฮส์
อย่างไรก็ตามเมื่อเวอร์น่อนรู้แล้วว่าไม่มีเหตุผลที่ซ่อนแฮร์รี่ไว้ในห้องใต้บันได แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งว่าคือการกันแฮร์รี่ออกจากโลกเวทมนตร์ เขาพยายามมากที่จะไม่ให้แฮร์รี่ได้รับจดหมาย จน ณ จุดหนึ่งเขาพาแฮร์รี่พร้อมด้วยครอบครัวหนีไปให้ใกล้ที่สุด
เราจำได้มั้ยครับว่าไม่ใช่เพ็ตทูเนียที่เสนอว่า "เราควรออกจากบ้านและพาแฮร์รี่ไปด้วย" แต่เป็นเวอร์น่อนที่บังคับให้ทุกคนเก็บของและพาแฮร์รี่ไปกับพวกเขา แถมยังทุบตีดัดลี่ย์ที่พยายามจะขนของให้มากที่สุด ถ้าเวอร์น่อนเป็นคนเห็นแก่ตัวและดัดลี่ย์เป็นเด็กสปอย ผมว่าพฤติการณ์ตอนนี้ไม่สมเหตุสมผลเลยซักนิด!!
พูดให้ชัดมันไม่ใช่ว่าเพ็ตทูเนียรักแฮร์รี่แต่ทำได้ไม่ดีพอเพราะเวอร์น่อนเกลียดแฮร์รี่ ตรงกันข้าม หากเอาการบรรยายของแฮร์รี่ออกไปแล้วดูแต่การกระทำเป็นหลัก เวอร์น่อนใส่ใจความปลอดภัยของแฮร์รี่พอที่จะเรียกร้องให้ดัดลี่ย์เสียสละความสุขทั้งหมดที่มีด้วยซ้ำ
จริงๆ หากดูออฟฟิสเชี่ยลเราจะพบว่า Pottermore ชัดเจนมากเกี่ยวกับบทบาทของเวอร์น่อนเมื่อเพ็ตทูเนียปรึกษาสามีเกี่ยวกับน้องสาวที่เป็นแม่มดและขอร้องสามีให้ปฏิบัติต่อเจมส์และลิลี่อย่างดี ซึ่งเวอร์น่อนก็ทำอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการดูแลเด็กสองคนนี้ แต่เจมส์ไม่มีพื้นฐานหรือฝึกมารยาทเกี่ยวกับวิธีการติดต่อกับคนอื่น เลยไปอวดร่ำอวดรวยแบบโง่ๆ จนเพ็ตทูเนียตัดขาดลิลี่ตรงนั้น
เวอร์น่อนให้สัญญาต่อเพ็ตทูเนีย (ระหว่างมีเพศสัมพันธ์) ว่าเขาจะปฏิบัติต่อลิลี่อย่างดี
ดังนั้นเรากล่าวได้ว่าเมื่อเพ็ตทูเนียรับแฮร์รี่เข้ามา มันคือเวอร์น่อนนี่แหละที่ตัดสินใจว่า "เราจะเลี้ยงเด็กคนนี้" เพราะเวอร์น่อนเป็นหัวหน้าครอบครัว เวอร์น่อนเท่านั้นที่ตัดสินใจว่าเด็กคนนี้อยู่ได้มั้ย และเพ็ตทูเนียก็เห็นได้ชัดว่าเป็นต้นไม้ประกอบฉากที่ไม่มีก็ได้จนกว่าจะถึงเล่ม 5 และเออออตามสามีกับลูกตลอด
เวอร์น่อนแหละที่ตัดสินใจแต่แรกว่าแฮร์รี่จะอยู่ที่บ้าน (ขณะที่เพ็ตทูเนียลังเลเพราะคงไม่อยากให้ลูกอยู่ใกล้แฮร์รี่)เขาคือคนที่ตัดสินใจเพราะเขาเป็นหัวหน้าครอบครัว และมองว่าแฮร์รี่ไม่ได้เป็นภาระที่มากเกินไปเป็นวิธีที่เขาแสดงให้เพ็ตทูเนียภูมิใจในตัวเขาว่าเขาเป็นสามีที่พึ่งพาได้
นี่คือพลวัตแบบที่เรามักเห็นในหนังสยองขวัญที่ครอบครัวหนึ่งรับเด็กปีศาจเข้ามาเลี้ยงไว้ ลูกคนคนแรกที่มีปฏิกิริยาต่อเด็ก จากนั้นก็พ่อก็เริ่มแสดงความไม่สบายใจออกมาเพราะไม่อยากให้แม่รับเลี้ยงแต่แรกด้วยซ้ำ แต่แม่ยืนกราน จนเมื่อเด็กปีศาจแผงฤทธิ์จนคุกคามลูกตัวเองแม่ก็หาทางกำจัดเด็กปีศาจ ทีนี้พ่อก็กลายเป็นคนที่กระโดดเข้ามาปกป้องแทน สถานการณ์นี้เกิดขึ้นกับพวกเดอร์สลี่ย์ครับเพียงแต่สลับบทบาทนิดหน่อย คือเวอร์น่อนเล่นเป็นแม่ เพ็ตทูเนียเล่นเป็นพ่อ
ลองดูเรื่องราวดีๆ แฮร์รี่เปิดมาบ่นๆ เกี่ยวกับบ้านที่อยู่ (แค่ไม่เขียนตรงๆ ว่า "ผม" แต่เขียนว่า "แฮร์รี่" น่ะ)และชัดเจนว่ามีปัญหากับดัดลี่ย์ ด่าดัดลี่ย์ว่าโง่ เหยียดรูปร่างหน้าตาของดัดลี่ย์โดยบอกว่า "สิ่งที่เหมือนลูกบอลชายหาดสีชมพู" ถามจริงๆ เด็กทารกอ้วนที่ไหนจะกลมจนสับสนกับลูกบอลชายหาดวะ?? และอีกมากมายหลังจากนั้น เพียงแต่เขาเล่าว่าเขาเป็นผู้ถูกกระทำ
เมื่อมีภัยมา เพ็ตทูเนียแทบไม่มีบทบาทอะไรเลย ทั้งหมดคือเวอร์น่อน เขาที่พยายามปกป้องแฮร์รี่จากโลกเวทมนตร์ เป็นตัวตั้งตัวตีในการพาหนี, ต่อสู้กับแฮกริด, ขังแฮร์รี่ไว้ในห้องติดลูกกรง ฯลฯ
แต่-- แต่-- แต่--
เมื่อสถานการณ์ไปจึงจุดสูงสุดที่เวอร์น่อนต้องเลือกระหว่างลูกตัวเองกับลูกของน้องสาวเมีย เวอร์น่อนตัดสินใจเตะแฮร์รี่ออกจากบ้านเลย ในขณะที่เพ็ตทูเนียที่เงียบมาตลอดเริ่มเล่นบทพ่อในหนังสยองขวัญแนวเด็กผีทันทีคือเข้ามายืนหยัดปกป้องแฮร์รี่โดยบอกว่า "เขาต้องอยู่"
ผมรู้ว่ามันยากที่ผู้อ่านจะพลิกมุมมอง แต่เราต้องเข้าใจว่าเวอร์น่อนไม่ได้เข้าใจโลกเวทมนตร์เหมือนเราเลย หากเราดูปฏิกิริยาของพวกเดอร์สลี่ย์ตลอดทั้ง 7 เล่ม พวกเขากลัวเวทมนตร์มาก มันน่าขันสำหรับเราเพราะเราอ่านเรื่องราวจากฝั่งแฮร์รี่และเป็นพวกเดียวกับโลกเวทมนตร์ แต่สำหรับพวกเดอร์สลี่ย์ที่สูญเสียลิลี่เพราะเวทมนตร์และแฮร์รี่กลายเป็นเด็กกำพร้า นี่มันไม่ใช่โลกแฟนตาซีที่น่าหลงใหลเลย
ตอนนี้อาจจะมีคนตั้งคำถามขึ้นแล้วว่าแฮร์รี่เป็นคนตอแหลขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่ใช่นะครับ การที่แฮร์รี่สื่อให้เราเห็นว่าพวกเดอร์สลี่ย์เป็นพวกห่วยแตกเพราะเขากำลังเล่าปัญหาของเขา ไม่ใช่เล่าว่าเขาเป็นตัวปัญหายังไง เรื่องนี้ไม่ต้องมองไกล ดูเวลาเพื่อนเราปรับทุกข์ให้เราฟัง เรามีแต่ได้ยินว่าเขาโดนกระทำยังไง เขาไม่เล่าหรอกว่าตัวเองทำอะไรไปบ้างเว้นแต่เราจะถาม
ซึ่งการอ่านนิยายนั้นว่าเราไม่สามารถถามแฮร์รี่ได้มีแต่ต้องสังเกตเห็นเอง
การที่เราจะเข้าใจมุมมองของแฮร์รี่ผมอยากยกเรื่อง "สุสานหิ่งห้อย" ขึ้นมาพูด นี่คือหนึ่งในอนิเมะที่เศร้าตรึงตรามากจากค่ายจิบิ เรื่องนี้เศร้ามากจนหลายคนบอกว่าดูได้ครั้งเดียว เมื่อคนพูดถึงเรื่องนี้จึงมีแง่มุมที่แฟนๆ มักมองข้าม (เพราะดูเพียงครั้งเดียว) นั่นคือ "เด็กสองพี่น้องนี้ตอนที่มาอยู่บ้านป้านั้นนอกจากเล่นสนุกกับออกไปข้างนอกก็ไม่เคยเห็นว่าจะช่วยงานอะไรเลยเลย"
ไม่เชื่อลองหารีวิวเกี่ยวกับสุสานหิ่งห้อยมาอ่านเลยครับ ส่วนใหญ่จะเล่าว่าสองพี่น้องถูกกระทำจากป้าแท้ๆ อย่างไร และต้องออกจากบ้านไปเผชิญชะตากรรมที่น่าเศร้าและตายจากไป พูดเรื่องความแล้งน้ำใจของคนและความโหดร้ายของสงคราม น้อยมากที่คุณจะเจอรีวิวว่า "อีสองพี่น้องนี่มาอยู่บ้านป้าแต่ไม่เคยทำเหี้ยอะไรเลย ที่ออกจากบ้านไปเพราะมีทิฐิ-ทนไม่ได้ที่เขาตำหนิ ถ้าสองคนนี้ช่วยงานป้า ยอมรับคำติชมบ้าง ก็คงไม่ต้องออกมาและตายตอนจบ"
แน่นอนว่าเด็กสองคนจากเรื่องสุสานหิ่งห้อยไม่รู้เลยว่าตัวเองทำผิดแต่โทษว่าป้าไร้น้ำใจและออกจากบ้านมา ทีนี้ผมอยากให้เรากลับไปดูหนังสืออีกครั้งเราจะพบว่าแฮร์รี่ไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าทำไมลุงกับป้าต้องดูแลเขาทั้งๆ ที่จะไม่ทำก็ได้ ไม่มีกฎข้อไหนบังคับ เมื่อลุงเตือนว่าเขาไม่จำเป็นต้องเขาแฮร์รี่มาอยู่และหาข้าวหาน้ำ-หาเสื้อผ้าให้ใส่ แฮร์รี่ก็ตอบกลับอย่างโอหังเลยว่าก็แค่ของที่ดัดลี่ย์ใส่ไม่ได้
และถ้าเราจำกรณีสเนปได้ เราจะเห็นว่าเมื่อแฮร์รี่รู้ว่าเข้าใจสเนปผิดเขาไม่เคยขอโทษ เมื่อรู้ว่าสเนปช่วยชีวิตเขาเขาก็ไม่เคยขอบคุณ และยังมีอีกหลายกรณีตลอด 7 เล่มที่ทำให้ผมเห็นว่าแฮร์รี่เป็นเด็กที่ค่อนข้างอวดดี เย่อหยิ่ง และเจ้าอารมณ์ เขาทำอะไรกระทบคนรอบข้างอยู่ตลอดเวลา ถ้าเขาไม่ใช่เด็กชายผู้รอดชีวิตผมเกรงว่าทั้งฮอกวอร์ตอาจจะไม่มีใครชอบเขาเลย
และอีกจุดที่ 100 ท้ง 100 มองข้ามแน่นอนคือการไปกินไปนอนบ้านวิสลี่ย์ ไม่ต้องอ้างหรอกว่าทุกคนเต็มใจต้อนรับ แฮร์รี่อยากให้เงินพวกเขาแต่พวกเขาไม่ยอมรับ แต่ให้คิดถึงหลักความจริง มีเพื่อนของลูกมาเล่นบ้าน เป็นเด็กดี แต่มาอยู่บ้านเราหลายวันมาก บ้านช่องไม่รู้จักกลับ คุณไม่มีความรู้สึกอะไรจริงเหรอ?
ลองคิดถึงความจริงว่าคนแบบไหนที่จะมากินมานอนบ้านคุณได้เป็นเดือนๆ โดยไม่รู้สึกเกรงใจอะไรเลย (ไม่มีตรงไหนในหนังสือที่แฮร์รี่เกรงใจ มีแต่อยากเป็นสมาชิกในครอบครัวจริงๆ) ต่อให้เขาเป็นผู้รับใช้พระเจ้า นักปฏิบัติธรรม มันก็ต้องรู้สึกแม่งๆ บ้าง และถามทุกท่านจริงๆ การที่ท่านไปกินนอนฟรีๆ บ้านคนอื่นเป็นเดือนนี่ท่านไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ? แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ แฮร์รี่ไม่รู้สึกอะไร
ประหลาดใจมั้ยที่ JK Rowling อธิบายเกี่ยวกับแฮร์รี่ในชั้นเรียนของสเนป (มุมมองกลาง) ว่าเป็นเด็กหน้าด้าน?
ดังนั้นเราจะเห็นปัญหาของแฮร์รี่แล้ว
เวอร์น่อนเป็นปุถุชนครับ ไม่ใช่พระสงฆ์ เขาต้องแบ่งทรัพยากรมากมายให้กับเด็กที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเขานอกลูกของน้องเมียและไม่เคยได้รับความกตัญญูตอบกลับมาเลย ท้ายที่สุดเขาก็คงไม่อยากให้อะไรอีก ของขวัญจึงหดมูลค่าลงเรื่อยๆ แต่การที่ยังทนเก็บไว้ในบ้านก็ถือว่ามีคุณธรรมมากแล้ว มีเสียตรงเวอร์น่อนตัดสินแฮร์รี่เร็วเกินไป
ผมไม่มานั่งเถียงหรอกว่าเวอร์น่อนเป็นคนดี เพราะพฤติกรรมของเวอร์น่อนมันแย่จริงๆ เขาควรอดทนมากกว่านี้เพราะแฮร์รี่เป็นเด็ก แฮร์รี่ยังฝึกได้และควรได้รับการฝึกสอนไม่ใช่ปล่อยปะละเลยโดยสันนิฐานว่าเขาจะเหมือนเจมส์และลิลี่ แต่ผมแค่เข้าใจว่าเขาเป็นคนธรรมดาที่มีข้อบกพร่องเหมือนกับตัวละครทุกตัวที่ผมวิเคราะห์ผ่านมานั่นแหละ ดังนั้นการที่เขาต้องการทำดีกับเด็กที่หัวอ่อนน่ารักมากกว่าเด็กหัวแข็งปากดีแบบแฮร์รี่มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนใช่มั้ย?
และจริงๆ คือแม้แฮร์รี่จะไม่ใช่ผู้บรรยายที่น่าเชื่อถือสำหรับผม แต่ผมก็ไม่สามารถวิเคราะห์อะไรอื่นได้นอกจากต้องยึดข้อมูลส่วนใหญ่ตามที่เขาแสดงให้เห็น เขามีสิทธิที่จะเล่าเรื่องในฝั่งของเขาอย่างเต็มที่เพราะเขาคือตัวเอก และนั่นคือทั้งหมด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
