Blockdit Logo (Mobile)
CrackersBooks
•
31 ธ.ค. 2023 เวลา 06:00 • การเมือง

ข้าพเจ้าเกลียดวันขึ้นปีใหม่

อันโตนิ โอกรัมชี่ เขียน
วัชรพล พุทธรักษาและอรรถสิทธิ์ สิทธิดำรง แปล
[บทความดั้งเดิมในภาษาอิตาเลียนตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ Avanti! (Move Forward! หรือก้าวไปข้างหน้า!) ฉบับวันที่ 1 มกราคม 1916 บทความภาษาไทยนี้แปลจากเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษที่เผยแพร่ใน Viewpoint Magazine วันที่ 1 มกราคม 2015 แปลจากภาษาอิตาเลียนเป็นภาษาอังกฤษโดย Alberto Toscano https://viewpointmag.com/2015/01/01/i-hate-new-years-day/ ]
เมื่อตื่นขึ้นภายใต้ท้องฟ้าอันมืดมิดในทุกๆ เช้าตรู่ ข้าพเจ้ารู้สึกได้ว่าสำหรับตนเองแล้ว นี่แหละคือ "วันปีใหม่"
นี่คือเหตุผลที่ข้าพเจ้าเกลียด "วันปีใหม่" ซึ่งกลายเป็นการกำหนดวาระอย่างแข็งทื่อที่เปลี่ยนชีวิตและจิตวิญญาณของมนุษย์ไปสู่การคิดคำนวณทางธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นการจัดทำงบดุลให้เหมาะสม มีผลประกอบการอันโดดเด่น และจัดวางงบประมาณสำหรับการจัดการเรื่องใหม่ๆ
สิ่งเหล่านี้ได้ทำให้เราสูญเสียความต่อเนื่องในชีวิตและจิตวิญญาณไป สุดท้ายแล้วคุณเองก็จะลงเอยไปที่การหมกมุ่นครุ่นคิดว่าจะมีการแตกหักระหว่างช่วงเวลาปีหนึ่งกับช่วงเวลาในอีกปีถัดไปซึ่งมักทำให้คุณคิดว่าประวัติศาสตร์หน้าใหม่กำลังเริ่มต้นและให้พื้นที่กับคุณเพื่อตั้งปณิธานในสิ่งที่จะทำและเสียใจต่อสิ่งที่ตนไม่ได้ทำทั้งหลายทั้งปวง
ความผิดพลาดทั้งหมดที่ข้าพเจ้ากล่าวมานี้ล้วนเป็นผลมาจากวิธีคิดเรื่องวันที่
ว่ากันว่าลำดับเหตุการณ์นั้นคือแก่นแกนของประวัติศาสตร์ อันนี้เข้าใจได้ แต่เราต้องยอมรับเช่นกันว่ามักจะมีวันสำคัญอยู่สี่หรือห้าวันที่คนดีทุกคนเก็บรักษาไว้ในสมองของตน อันจะแสดงให้เห็นถึงเหลี่ยมเล่ห์ทางประวัติศาสตร์
วันเหล่านั้นก็คือวันปีใหม่นี่แหละ ไม่ว่าจะเป็นวันปีใหม่ในประวัติศาสตร์โรมัน หรือในยุคกลาง กระทั่งในยุคสมัยใหม่
ทั้งพวกเขายังรุกรานและแช่แข็งให้พวกเรามีความคิดในบางครั้งว่าชีวิตในอิตาลีเริ่มต้นเมื่อ ค.ศ.752 ส่วนค.ศ.1490 และ 1492 ก็เปรียบเสมือนภูเขาที่มนุษยชาติกระโดดข้าม และพบว่าทันใดนั้นตนเองได้มาอยู่บนโลกใบใหม่และชีวิตแบบใหม่แล้ว
ด้วยเหตุนี้ วันที่นี่แหละคืออุปสรรคที่เป็นดั่งกำแพง ซึ่งหยุดยั้งเราจากการพบว่าประวัติศาสตร์นั้นดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ภายใต้เส้นกำกับที่ไม่เคยเปลี่ยนและไม่เคยหยุด เช่นเดียวกับในโรงภาพยนตร์ที่เมื่อฟิล์มหมดม้วนก็จะยังคงมีแสงวาววับในระหว่างที่เปลี่ยนฟิล์ม
นี่คือเหตุผลว่าทำไมข้าพเจ้าจึงเกลียด "วันปีใหม่" ข้าพเจ้าปรารถนาให้ทุกๆ เช้าตรู่คือ "วันปีใหม่" สำหรับตนเอง ทุกๆ วันข้าพเจ้าต้องการไตร่ตรองกับตนเอง ทั้งยังต้องการเริ่มต้นใหม่กับตนเองอยู่เสมอ
ไม่จำเป็นต้องมีการกำหนดวันพักผ่อนหรอก เพราะข้าพเจ้าจะเลือกหยุดพักด้วยตัวของข้าพเจ้าเอง เมื่อใดก็ตามที่รู้สึกมัวเมาไปกับความตึงเครียดของชีวิต และต้องการกระโจนเข้าสู่ความเป็นเดรัจฉานเพื่อดูดซับเอาพลังใหม่ๆ
ไม่จำเป็นต้องมีการกำหนดช่วงเวลาพิเศษสำหรับจิตวิญญาณ เพราะข้าพเจ้าปรารถนาให้ทุกชั่วโมงในชีวิตของข้าพเจ้าเป็นสิ่งใหม่ที่ยังคงเชื่อมร้อยกับผู้ที่ล่วงลับไปแล้วและก็คงไม่จำเป็นที่จะต้องมีงานเฉลิมฉลองร่วมกันเป็นหมู่คณะอย่างพร้อมเพรียง ซึ่งข้าพเจ้าต้องแชร์กับคนแปลกหน้าที่ตนไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
ถ้าเพียงเพราะว่าปู่ของปู่ของเราเคยเฉลิมฉลองร่วมกัน แล้วทำให้เราต้องรู้สึกว่าอยากเฉลิมฉลองด้วยกันนั้น นั่นก็คงน่าผะอืดผะอมสิ้นดี
ข้าพเจ้ารอคอยสังคมนิยมด้วยเหตุผลดังกล่าวเช่นกัน เพราะสังคมนิยมจะโยนแนวคิดเรื่องวันที่ ซึ่งไม่ได้สร้างแรงสะเทือนใดๆ ให้กับจิตวิญญาณของเราทิ้งไป
และหากจะสร้างวันที่พิเศษขึ้นมาใหม่ อย่างน้อยที่สุดวันเหล่านั้นก็เป็นวันของเราเอง หาใช่วันที่เราต้องยอมรับจากบรรพบุรุษงี่เง่าโดยดุษณีแต่อย่างใด
---
วัชรพล พุทธรักษา เป็นรองศาสตราจารย์ สังกัดภาควิชารัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร
อรรถสิทธิ์ สิทธิดำรง เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ สังกัดสำนักวิชารัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
---
สนับสนุนการเผยแพร่ใหม่อีกครั้งบน Blockdit โดยสำนักพิมพ์ Crackers
Crackersbooks.com
---
โปรดคอยติดตาม Series "หนังสือวิชาการ" ที่มีจุดมุ่งหมายในการ "Crack" ความรู้/ความคิดทางสังคม/การเมืองในหลากหลายมิติ ตลอดปี 2567
---
หนังสือภาพสำหรับเด็กเล่มแรกของสำนักพิมพ์ "การผจญภัยของมะลิเจ้าเหมียวส้ม" Download ได้แล้วที่ https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjMxMTI0OSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI3ODI5OCI7fQ
โฆษณา