Chapter 1 พิพิธภัณฑ์ “สุนทรภู่“ ยอดกวีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ วันสิ้นปี
เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 2566 ที่ผ่านมา เราตั้งใจตะลอนไปไหว้พระ9วัด แถวเขตพระนคร เพื่อรับพลังงานดีๆ ก่อนข้ามไปปีหน้าอย่างมั่นคง แต่นั้นอาจเป็นโชคดีของเราในปีนี้ หรืออย่างไร ตอนที่เรากำลังหาข้อมูลของวัดถัดไป ที่ใกล้ที่สุด เพื่อเดินทางต่อ เราก็ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนแปลกหน้าท่านหนึ่ง ที่กำลังจะไปอีกวัดเหมือนกันว่า ให้มาเดินต่อมาที่ วัดเทพธิดารามวรวิหาร ที่อยู่ถัดไปใกล้ๆกัน
เราก็ไม่รอช้าเดินตามไปด้วยความยินดี อย่างไม่ต้องสงสัย หลังจากแยกย้ายกันไหว้หลวงพ่อขาว เรียบร้อย ก็มีคุณลุงแถวโบสถ์ แนะนำเราให้ไปเดินเล่นต่อที่ พิพิธภัณฑ์ สุนทรภู่ กวีเอกของไทย สมัยรัตนโกสินทร์ ที่เคยมาพักอาศัยอยู่ที่วัดนี้สมัยบวชเมื่อครั้งอดีต
ภายในพิพิธภัณฑ์เป็นเหมือนเรือนรับรองหลังเล็กๆ แต่เเบ่งส่วนไว้เป็นอย่างดี สักครู่ จะมีน้องๆ เด็กๆ อาสาสมัครตัวน้อย พาเราเยี่ยมชมตามห้องนั้น ห้องนี้ อธิบาย ชีวประวัติ และ ผลงาน ชมแล้วประทับใจในการแต่งกลอน กาพย์ โคลง ของท่านเพราะ ไพรเราะ เข้าใจง่าย ทั้งยังสะท้อน ให้เห็นถึงสภาพเศษฐกิจ สังคม หรือเเม้นแต่วัฒนธรรมที่เปิดกว้างกับชาวต่างชาติในสมัยนั้นได้อย่างชัดเจน เหมือนพาเราๆท่านๆย้อนกลับไปในยุคนั้นจริงๆ
การเที่ยวครั้งนี้ได้รับรู้ว่า การแต่งกาพย์ หรือโคลง นั้นท้าทายหลักภาษาไทยของเราอยู่ไม่น้อย อีกทั้งเรื่องการแต่งกายตามเสื้อสีมงคลนั้นมีมานานแล้ว ตั้งแตสมัยรัตนโกสินทร์นู่น หรือ แม้นแต่บทประพันธ์ต่างๆที่กลายมาเป็นการละเล่น และเปลี่ยนมาเป็นการ์ตูน หนังละครที่เข้าถึงง่ายกว่าและะเปลี่ยนไปตามสมัยนิยม
ดูจบไม่เกิน 20 นาที ได้รับทั้งความรู้ และ ความสนุก พิพิธภัณฑ์เข้าฟรี แต่เราได้สนับสนุนเงิน TipBox ให้เด็กๆอาสาตัวน้อยที่คอยช่วยอธิบายสิ่งต่างๆ อย่างตั้งใจและช่วยเราเรียง กาพย์ โคลงให้ออกมาสลวยตามต้นฉบับเดิม เพราะก่อนหน้าเราเรียงผิด เรียงถูก ไม่เข้าพวกไปไกลมาก
หากใครยังไม่มีแผนอะไรในช่วงปีใหม่นี้ ลองแวะไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์ได้ค่ะ ตอนนี้คนเข้าชมยังน้อยอยู่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
