ความขัดแย้งจะไม่ลดลงเพราะคนที่เลือกวันตายหมายถึงเขาเป็นคนมีความคิดที่ค่อนข้างอยู่ในกรอบเป็นระเบียบเรียบร้อยครับ ตายไปแต่อย่างอื่นก็ยังอยู่? กำหนดเวลามันชัดเจนในขณะที่คนที่ยังดิ้นรนชนะเลิศ คนอื่นก็จะต้องตายก่อนเขาซึ่งอาจเป็นเราหรือใครก็ได้? การนำพามาซึ่งความตายก็จะหาคนทำได้ไม่ยากไม่เย็นเพราะจะเหลือแค่นั้น ส่วนคนที่เหลือก็คือเลวตัดเลว สังคมอาจจะยกย่องการจากไปในเวลาที่เหมาะสมมากกว่าอยู่เพื่อชนะเลิศ?