องครักษ์ พิทักษ์เจ้าสาว 57
สักครู่ บ่ายแก่ๆ องค์หญิงเพชร พิชชา นรี ก็เสด็จมาตำหนัก องค์ชายอัศวนาวินทร์ ซึ่งอัศวนาวินทร์ก็ยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมระเบียง
ภูผา : " องค์ชาย องค์หญิงเพชร พิชชา นรี เสด็จมาหา จันทร์ สุภางค์ นะพะยะค่ะ "
อัศวนาวินทร์ : " ให้นางเข้ามา และก็ไปเรียกจันทร์ สุภางค์ด้วย "
ภูผา : "พะยะค่ะ "
เมื่อ องค์หญิงเพชร พิชชา นรี เสด็จเข้ามาในห้อง จันทร์สุภางค์ก็นั่งรออยู่ห้องรับรองริมระเบียง ถัดจาก ริมระเบียงที่อัศวนาวินทร์นั่งอยู่
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " เป็นอย่างไรบ้าง ลูกจันทร์ เจ้าดีขึ้นหรือยัง "
จันทร์สุภางค์ " หม่อมฉันดีขึ้นมากแล้วเพคะ เดินได้บ้างแล้ว "
อุบล " แล้วที่เอว เจ้าล่ะ "
จันทร์สุภางค์ : " ยังเจ็บอยู่เลย แต่ข้าทนได้ "
การสนทนา กันในห้อง อัศวนาวินทร์ก็ได้ยินทั้งหมด
เมษา " ทนรึ ยังเจ็บอยู่ ข้าขอดูหน่อย "
จันทร์สุภางค์ : " ไม่เป็นไรจ้า ฉัน ทนได้ "
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " ให้เมษาดูเถิด เดี๋ยว ยังไง ฉันจะหายามาให้เจ้าอีก "
จันทร์สุภางค์ " เพคะ" ก็ ได้แต่จำยอมให้ดูแต่โดยดี "
เมษา :" ยังเป็นแผล ลึกอยุ่เลย แต่รอบแผลเริ่มแห้งแล้ว ข้าคิดว่าเจ้าอย่าเดินบ่อยนะ แผลเจ้าคงไม่แห้งสักที ยังมีเลือดไหลชิบๆ อยู่ "
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " เจ้าไปทำอะไรมา หรือใครทำร้ายเจ้า "
จันทร์สุภางค์ : " ไม่รู้เหมือนกันเพคะ คงจะระหว่างเดินทาง หม่อมฉัน ล้าไปหมดทั้งตัว เลยจำอะไรไม่ค่อยได้ "
ก็คงได้แต่เก็บไว้บอกความจริงไปก็ไม่เท่านั้น
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " วันนี้ ข้า เอา ยา และขนมหวานขนมสอดใส้ มะพร้าวเคี่ยวกับน้ำตาลเอามาห่อแป้ง มาให้เจ้าและท่านพี่อัศวนาวินทร์ เจ้าเคยกินไหม "
จันทร์สุภางค์ " เคย เพคะ เป็นพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นเพคะ "
อุบล ยกพานที่มีขนมมาให้จันทร์ สุภางค์
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " เจ้าชิมหน่อยสิ เวลาข้าทำก็มีแต่พี่อุบลกับพี่เมษา ที่ชิมทำด้วยกัน ก็ชมกันเอง ข้าอยากรู้ เจ้าจะอร่อยเหมือนพวกข้าไหม "
จันทร์ สุภางค์ หยิบขนม ขึ้นมาชิม
จันทร์ สุภางค์ " อร่อย รสกำลังดีเพคะ หม่อมฉันชอบรสหวาน เเต่ถ้าบางคนไม่ชอบหวาน ก็อาจจะพูดว่าหวานไป แต่หม่อมฉันชอบเพคะ "
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " เจ้าชอบขนมอะไรบ้าง เผื่อข้าทำเป็นจะทำให้เจ้าชิม "
จันทร์ สุภางค์ : " ไม่ต้องก็ได้เพคะ หม่อมฉัน .........."
เมษา : " ไม่ต้องเกรงใจหรอกองค์หญิงแค่อยากรู้ว่ามีขนมอะไรบ้างที่ไม่เคยทำอีกหน่อย อภิเษกไปจะได้ทำให้........กินน่ะ "
เมษาพูดและเขินอายแทนองค์หญิงเพชร พิชชา นรี เสียแล้ว
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี : " ข้าแค่อยากรู้ว่ามีขนมอะไรอีกไหมที่ข้าไม่เคยทำ
พี่เมษาพูดเกินไปแล้ว "
จันทร์สุภางค์ : " พูดถึงขนมแปลก ๆ องค์ หญิงเคยกินผลไม้อบแห้งไหมเพคะ ^
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " เคยแต่ก็ไม่กี่อย่าง "
จันทร์สุภางค์ " ช่วงที่หม่อมฉันเดินทางมาที่นี่ซื้อเอาไว้ พอประมาณแต่ตอนนี้กินคงไม่ทัน กระหม่อมจะเอามาให้ชิมเพคะ "
พูดเสร็จก็ค่อยๆลุกเดินไปหยิบ ขนม ในห่อผ้ามาให้องค์หญิงเพชร พิชชา นรี
ลองชิม
แต่ระหว่างนั้นก็ออกไปเจออัศวนาวินทร์นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างนอก ก็เลยหลบตาและค่อยๆเดินเข้าไปในห้อง
และหยิบถุงผ้าและเดินออกมาก
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี :" มีอะไรบ้างรึ"
จันทร์สภางค์ " มีกล้วย ลำใย ส้ม และเปลือกส้ม ขนุน แล้วก็ ถั่วต่าง ๆ ทั้งหมด อบแห้งแล้ว เพคะ ส่วนลำใย ส้ม หม่อมฉันต้มกับสมุนไพรจะได้กินง่าย ลองชิมสิเพคะ "
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี หยิบมาชิมทีละอย่าง
จันทร์สุภางค์ : พี่อุบล พี่เมษาลองชิมสิจ๊ะ
อุบล "ตอนเจ้าเดินทางเจ้าก็กินแต่พวกนี้รึ "
จันทร์สุภางค์ " จ้า ฉัน กินแค่นี้ก็พอ "
เมษา : " มิน่า ผอม ไป ลมพัดก็ปลิวแล้ว"
อุบล :" เจ้ามาอยู่ใกล้องค์หญิงเพชร พิชชา นรี แล้วไม่ต้องกลัวอด เดี๋ยวพวกข้าจะทำให้เจ้ามีน้ำมีนวล สมกับเป็นสาวแรกรุ่น "
เมษา" ใช่คนอะไร ชอบแต่งตัวยังกับผู้ชาย ตัวแค่นี้จะปกป้องใครได้ล่ะ "
จันทร์สุภางค์ ได้แต่ก้มหน้าไม่พูด
องค์หญิงเพชร พิชชา นรี " พอแล้วพี่อุบล ที่เมษา ลูกจันทร์ พูดไม่ทันเจ้าแล้ว"
แล้วทุกคนก็หัวเราะ
เมื่อองค์หญิงเพชร พิชชา นรี ได้คุยกับจันท์ สุภางค์สักครู่ ก็กลับตำหนักไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
