6 ม.ค. เวลา 05:28 • ปรัชญา
แล้วแต่มุมมอง เริ่มจากการที่คุณมองว่า ชีวิตคือวัตถุที่จับต้องได้ หรือชีวิตคือกระแสที่คุณจับต้องไม่ได้
1
ถ้าเป็นมุมมองแรก เราทุกคนคาดหวังว่า ชีวิตเป็นของเรา เราย่อมที่จะเลือก ปั้นแต่งชีวิตตามที่เราปรารถนาได้ ยิ่งเรามีความต้องการมากขึ้นเท่าไหร่ ชีวิตก็จะยุ่งยากมากขึ้นเท่านั้น
วนเวียนชีวิต
เราอาจคิดว่า เราเป็นเจ้าของชีวิต น่าเสียดายที่ชีวิต ไม่เคยเป็นของใคร และในหลายๆครั้ง ชีวิตต่างหากที่เป็นเจ้าของเรา
เราต้องแยกแยะเองว่า ส่วนไหนชีวิตยอมให้เราควบคุม และส่วนไหนที่เราควบคุมชีวิตไม่ได้
ชีวิตเปรียบเสมือนกระแสน้ำ เราควบคุมกระแสน้ำไม่ได้ แต่เราควบคุมตัวเราได้
ท่ามกลางกระแสน้ำที่เชี่ยวกราด การต้านทานย่อมอ่อนแอ การโอนอ่อนกลับทรงพลังมากกว่า
1
เมื่อกระแสน้ำมันสงบนิ่ง คือโอกาสการคัดท้ายของชีวิต เรามักทิ้งโอกาสนี้เสมอ เพราะความประมาท และคิดว่าเราคือเจ้าชีวิต จนชีวิตมันสั่งสอนเราด้วยบทเรียนราคาแพง
เอาเข้าจริงแล้ว ชีวิตไม่เคยสงบนิ่ง มันเคลื่อนไปข้างหน้าตลอดเวลา มันไม่มีวันไหลย้อนกลับ
การอยู่กับชีวิตคือความยาก แต่การใช้ชีวิตที่อยู่กับเรา กลับเป็นเรื่องรื่นรมย์ ถ้าเรารู้จักตัวเองดีพอว่า เราไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิต เราเป็นส่วนประกอบเล็กๆของชีวิตเท่านั้น
เรายังต้องการอะไรมากกว่านี้อีกหรือ
โฆษณา