7 ม.ค. เวลา 05:13 • ความคิดเห็น
ผมผ่านประสบการณ์นี้มาก่อน เราอยู่ในสถานการณ์ที่ใกล้เคียงกันมาก
มันเป็นธรรมชาติครับ เมื่อคุณไม่มีปัญหาในเชิงกายภาพ คุณก็จะเริ่มมีปัญหาทางด้านจิตใจ ไม่มีอะไรน่ากังวล มันคือโอกาสครับ
ถ้าคุณไม่รู้สึกว่าชีวิตนี้มันว่างเปล่า คุณจะหลงอยู่กับวัตถุสิ่งของ แทนที่จะหันมาสู่ตัวตนของตนที่แท้จริง การเข้าใจตัวตนของตัวเองนั้นเป็นเรื่องยาก และต้องมีความกล้าหาญเป็นอย่างยิ่ง หลายคนใช้ชีวิตแบบยุ่งตลอดเวลา เพื่อหลีกเลี่ยงการรู้จักตัวเอง
ตลอดชีวิตของเรา เรามักไล่ไขว่คว้าสิ่งที่อยู่ภายนอกของเรา วันหนึ่งเมื่อเราตื่นขึ้นมา เราพบว่าเราพอแล้วกับปัจจัยภายนอกเช่น เงินทอง ชื่อเสียง สิ่งที่เหลืออยู่คือความอ้างว้าง เคว้งคว้าง และสับสน
มันเป็นสัญญาณว่า ถึงเวลาที่เราจะเข้าใจด้านในของตัวเองให้มากยิ่งขึ้น มันเป็นโอกาสและความตึงเครียดในขณะเดียวกัน โลกที่เราเคยรู้จักมันกลับหัวกลับหาง ขอแค่เรากล้าก้าวข้ามธรณีประตูไปสู่ “การรู้จักตัวเอง”
โลกของวัตถุคือโลกที่คุณต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน โลกภายในของคุณ ต้องการการปล่อยวาง ไม่ต้องการเป้าหมายใดๆทั้งสิ้น แค่สังเกตและเฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นภายในของเรา ไม่ว่าจะเป็นความคิด ความรู้สึก ความทรงจำในอดีตที่ผ่านมา และ ความคาดหวังอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
1
ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีการควบคุม แค่รับรู้และปล่อยวาง โอบกอดทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้น ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบมันก็ตาม
แค่นี้ก็พอแล้วครับ
โฆษณา